Hasło | Definicja | Część mowy | Grupa semantyczna | Frekwencja |
---|---|---|---|---|
ὁ ἡ τό | [rodzajnik określony] | Rodzajnik określony | 1 | |
αὐτός αὐτή αὐτό | on (sam), ona (sama), ono (samo) (w celu podkreślenia); ten sam, ta sama, to samo (z rodzajnikiem); (Zaimek) on, ona, ono itp. (w przypadkach zależnych) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 2 | |
καί | a także, anawet; καί ... καί zarówno ... i | Spójnik: współrzędny | 3 | |
δέ | a; ale, lecz | Spójnik: współrzędny | 4 | |
τίς τί | kto?, co?, który? (pron. interrog. lub adi.) | Zaimek | 5 | |
εἰμί, ἔσομαι, impf. ἦν, infin. εἶναι | być, istnieć | Czasownik: nieregularny | 6 | |
οὗτος αὕτη τοῦτο | ten, on; μετὰ ταῦτα po tym | Zaimek | 7 | |
ἤ | lub; niż (po porównaniu); ἤ ... ἤ albo ... Albo | Spójnik: współrzędny | 8 | |
ἐν | w, wśród (+ dat.) | Przyimek | 9 | |
μέν...δέ | z jednej strony... z drugiej strony ... (często nietłumaczone); μέν (osobno) rzeczywiście, istotnie | Spójnik: współrzędny | 10 | |
τις τι | ktoś, coś, ktokolwiek, cokolwiek, jakiś, każdy (enklityka Zaimek nieokreślony lub adi.) | Zaimek | 11 | |
ὅς ἥ ὅ | który, ten który, ten | Zaimek | 12 | |
γάρ | albowiem, ponieważ (wyjaśniająco); w rzeczywistości, rzeczywiście (potwierdzająco) | Spójnik: współrzędny | 13 | |
οὐ, οὐκ, οὐχ | nie (z trybem oznajmującym) | Przysłówek | 14 | |
λέγω, ἐρῶ, εἶπον, εἴρηκα, λέλεγμαι, ἐλέχθην and ἐρρήθην | mówić, powiedzieć, opowiadać; zbierać, policzyć | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 15 | |
ὡς | tak, ponieważ; (wprowadzając zdanie celowe) tak że (+ con./opt.); (wprowadzając mowę zależną) ..., że | Spójnik: podrzędny | 16 | |
τε | i, oraz; τε ... τε zarówno … jak i | Spójnik: współrzędny | 17 | |
εἰς | do, na, do wewnątrz, w kierunku do (+ acc.) | Przyimek | 18 | |
ἐπί | w, na, przy (+ gen.); na, w, do, ku (+ dat.); na, do, ku, przeciw (+ acc.) | Przyimek | 19 | |
κατά | w dół, na dół (z, ze), na wskroś przez, według; κατὰ γῆν drogą lądową; κατὰ φύσιν zgodnie z naturą; κατ 'ἔθνη przez narody; καθἕνα jeden po drugim, pojedynczo. | Przyimek | 20 | |
ἐγώ ἐμοῦ, (pl.) ἡμεῖς, ἡμῶν | ja, my | Zaimek | 21 | |
πρός | z boku, wobec, w obecności (+ gen.); w pobliżu, przy, w dodatku (+ DAT.); do, w kierunku, w odniesieniu do (+ acc.) | Przyimek | 22 | |
γίγνομαι, γενήσομαι, 2 aor. ἐγενόμην, γέγονα, γεγένημαι, ἐγενήθην | stawać się; urodzić się; wydarzyć się, być | Czasownik: deponens | 23 | |
ἐάν (εἰ-ἄν) | jeśli, jeśliby (+con.) | Spójnik: podrzędny | 24 | |
διά | poprzez (przestrzeń), przez (czas), ze względu na (+ gen., acc). | Przyimek | 25 | |
ἀλλά | ale, lecz | Spójnik: współrzędny | 26 | |
πᾶς πᾶσα πᾶν | każdy, wszyscy; cały (z rodzajnikiem) | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 27 | |
ἔχω, ἕξω or σχήσω, 2 aor. ἔσχον, ἔσχηκα, impf. εἶχον | mieć, posiadać, trzymać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 28 | |
ἐκ, ἐξ | od, z (+ gen), w kierunku na zewnątrz | Przyimek | 29 | |
πολύς πολλή πολύ | liczny, wielu; ὡς ἐπὶ τὸ πολύ w większości | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 30 | |
περί | wokół, około; o, w sprawie (+ gen.) | Przyimek | 31 | |
μή | nie (oznacza przeczenie jako subiektywne lub warunkowe); εἰ μή jeśli nie, za wyjątkiem | Spójnik: podrzędny | 32 | |
ὅστις ἥτις ὅ τι | każdy kto, ktokolwiek kto, wszystko co; (w pytaniach zależnych) który?, która?, co? | Zaimek | 33 | |
ἄν | [nacechowuje czasowniki jako potencjalne (gdy są w opt.) lub uogólniające (gdy są w con.)] | Przysłówek | 34 | |
σύ, σοῦ, (pl.) ὑμεῖς, ὑμῶν | ty, wy | Zaimek | 35 | |
ἀνά | w, na, w kierunku do góry; na wskroś | Przyimek | 36 | |
ὅτι | ponieważ, dlatego że; (z superl.) jak …, możliwie jak … | Spójnik: podrzędny | 37 | |
εἰ | jeśli (+ ind. lub opt.); εἴπερ jeśli rzeczywiście | Spójnik: podrzędny | 38 | |
ἄλλος ἄλλη ἄλλο | drugi, inny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 39 | |
ἀπό | od, z dala od (+ gen.) | Przyimek | 40 | |
φημί, φήσω, impf. ἔφην | mówić, twierdzić, deklarować; οὐ φημί zaprzeczyć, odmówić, powiedzieć "że nie" | Czasownik: -μι | 41 | |
ὑπό | poniżej, pod (+ gen., dat.); przez (+ gen. wykonawcy czynności); w dół, w kierunku pod (+ acc.) | Przyimek | 42 | |
ποιέω, ποιήσω, ἐποίησα, πεποίηκα, πεποίημαι, ἐποιήθην | sprawiać, tworzyć, powodować, robić; (w med.) rozważać, rachować | Czasownik: kontrahowany | 43 | |
οὖν | dlatego też, odpowiednio; w każdym razie | Przysłówek | 44 | |
λόγος λόγου, ὁ | słowo, mowa, rozmowa; myśl, powód, argument | Rzeczownik: 2 deklinacja | 45 | |
παρά | z, od (+ gen.); obok, przy (+ dat.); przy, z boku, w przeciwieństwie do (+ acc.) | Przyimek | 46 | |
οὕτως | tak, w ten sposób | Przysłówek | 47 | |
θεός θεοῦ, ὁ/ἡ | bóg, bogini | Rzeczownik: 2 deklinacja | 49 | |
μετά | z, wraz z (+ gen.); po (+ acc.) | Przyimek | 50 | |
ἑαυτοῦ ἑαυτῆς ἑαυτοῦ | siebie samego, siebie samej (Zaimek zwrotny) | Zaimek | 51 | |
μέγας μεγάλη μέγα | duży, wielki, potężny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 52 | |
οὐδέ | i nie, ale nie, ani; οὐδέ ... οὐδέ ani ... ani nawet | Spójnik: współrzędny | 53 | |
ἐκεῖνος ἐκείνη ἐκεῖνο | tamten, ów; ἐκεῖνος ... οὗτος (ten) pierwszy ... (ten) drugi, ostatni | Zaimek | 54 | |
τοιοῦτος τοιαύτη τοιοῦτο | taki, takiego rodzaju | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 55 | |
οὐδείς οὐδεμία οὐδέν | nikt, nic, żaden | Zaimek | 56 | |
εἶπον | powiedzieć, rzec, 2 aor. → λέγω, φημί | Czasownik: nieregularny | 57 | |
ἀγαθός –ή –όν | dobry, cnotliwy, odważny, szlachetny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 58 | |
γε | (enklityka) rzeczywiście, z pewnością; przynajmniej, w każdym razie | Przysłówek | 59 | |
δή | z pewnością, naprawdę, teraz, faktycznie, w rzeczywistości (daje większą dokładność) | Przysłówek | 60 | |
πόλις πόλεως, ἡ | miasto, państwo-miasto | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na ι- | 61 | |
εἷς μία ἕν | jeden | Liczebnik: główny | 62 | |
ἵημι, ἥσω, ἧκα, -εἷκα, εἷμαι, -εἵθην | wprawiać w ruch, puszczać, strzelać; (w med.) rzucać się, pędzić | Czasownik: -μι | 63 | |
δέω, δεήσω, ἐδέησα, δεδέηκα, δεδέημαι, ἐδεήθην | nie mieć, odczuwać brak, mieć potrzebę (+gen.) | Czasownik: kontrahowany | 64 | |
ἄνθρωπος –ου, ὁ/ἡ | człowiek | Rzeczownik: 2 deklinacja | 65 | |
ὁράω, ὄψομαι, 2 aor. εἶδον, ἑόρακα and ἑώρακα, ὤφθην, impf. ἑώρων | patrzeć, widzieć | Czasownik: kontrahowany | 66 | |
μόνος μόνη μόνον | sam, pojedynczy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 67 | |
οὔτε...οὔτε | ani ... ani | Spójnik: współrzędny | 68 | |
οἷος οἵα οἷον | taki jak, jakiego rodzaju, jaki, (exclam.) co za...!, jak…! ; οἷός τε (+ inf.) odpowiedni by, zdolny by; οἷόν τε (+ inf.) jest możliwe że | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 69 | |
λαμβάνω, λήψομαι, ἔλαβον, εἴληφα, εἴλημμαι, ἐλήφθην | brać, chwytać; otrzymać, dostać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 70 | |
δοκέω, δόξω, ἔδοξα | uważać, mniemać, przypuszczać, wyobrażać sobie (+ acc. c. inf.); wydawać się, mieć pozory czegoś; (impers.) δοκεῖ μοι wydaje mi się | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 71 | |
ἕτερος ἑτέρα ἕτερον | ten (z dwóch), ten drugi; drugi, inny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 72 | |
κακός –ή –όν | zły, niegodziwy, tchórzliwy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 73 | |
ἀνήρ ἀνδρός, ὁ | mężczyzna, mąż | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 74 | |
ἐπεί | po tym jak, ponieważ, skoro, kiedy | Spójnik: podrzędny | 75 | |
ὅσος ὅση ὅσον | jak wielki; jak liczny; (w pl.) jak liczni; ὅσον (adv.) jak wiele, jak dużo | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 76 | |
καλέω, καλῶ, ἐκάλεσα, κέκληκα, κέκλημαι, ἐκλήθην | wołać, wzywać | Czasownik: kontrahowany | 77 | |
σῶμα σώματος, τό | ciało | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 78 | |
δεῖ, δεήσει, impf. ἔδει | trzeba, należy, powinno się (+ acc. c. inf.) | Czasownik: bezosobowy | 79 | |
ὥσπερ | tak jak, jakby | Spójnik: podrzędny | 80 | |
ἔτι | still, yet | Przysłówek | 82 | |
φύσις φύσεως, ἡ | natura; (o umyśle) czyjaś natura lub usposobienie; porządek natury, porządek w przyrodzie | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na ι- | 83 | |
μικρός –ά –όν | mały, drobny, niski | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 84 | |
δύναμαι, δυνήσομαι, ἐδυνήθην, δεδύνημαι | jest możliwe; (+ inf.) być w stanie (aby), być wystarczająco silnym (aby) | Czasownik: bezosobowy | 85 | |
ὥστε | (wprowadzający zdanie skutkowe), tak więc, tak że, …że (w efekcie) | Spójnik: podrzędny | 86 | |
ἀρχή ἀρχῆς, ἡ | początek, pochodzenie; zasada, państwo, dziedzina; urząd | Rzeczownik: 1 deklinacja | 87 | |
ἕκαστος ἑκάστη ἕκαστον | każdy (z kilku) | Zaimek | 88 | |
ἡμέρα ἡμέρας, ἡ | dzień | Rzeczownik: 1 deklinacja | 89 | |
φύω, φύσω, ἔφυσα | wytwarzać, płodzić, rodzić; 2 aor. ἔφυν wzrósł, pf. πέφυκα jest rzeczą naturalną | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 90 | |
ἅπας ἅπασα ἅπαν | wszyscy razem | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 91 | |
ὅμοιος ὁμοία ὅμοιον | podobny, przypominający (+ dat.) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 92 | |
νῦν, νυνί | teraz | Przysłówek | 93 | |
γῆ γῆς, ἡ | ziemia | Rzeczownik: 1 deklinacja | 94 | |
δύναμις δυνάμεως, ἡ | siła, potęga, moc, zdolność | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na ι- | 95 | |
καλός –ή –όν | piękny, szlachetny, honorowy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 96 | |
κύριος κυρίου, ὁ | pan, władca | Rzeczownik: 2 deklinacja | 97 | |
μᾶλλον | bardziej, raczej; μᾶλλον ... ἤ raczej niż | Przysłówek | 98 | |
ὅδε ἥδε τόδε | ten, ten oto | Zaimek | 99 | |
ὅλος ὅλη ὅλον | cały, całkowity, kompletny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 100 | |
μέρος μέρους, τό | część, udział, uczestnictwo | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 101 | |
ἄρα | w związku z tym, zatem (wprowadza wniosek) | Przysłówek | 102 | |
ἐμός ἐμή ἐμόν | mój | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 103 | |
χράομαι, χρήσομαι, ἐχρησάμην, κέχρημαι, ἐχρήσθην | używać, doświadczać, doznawać (+dat.); traktować kogoś w pewien sposób (+dat. i adv.) | Czasownik: deponens | 104 | |
δύο | dwa | Liczebnik: główny | 105 | |
χρόνος χρόνου, ὁ | czas | Rzeczownik: 2 deklinacja | 106 | |
ἴσος ἴση ἴσον | równy, taki sam jak (+dat.) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 107 | |
ὅταν (ὅτε-ἄν) | gdy, kiedy, za każdym razem gdy (+ con.) | Spójnik: podrzędny | 108 | |
μόνον | tylko, jedynie | Przysłówek | 109 | |
οἶδα, infin. εἰδέναι, imper. ἴσθι, plupf. used as impf. ᾔδειν | wiedzieć (pf. w znaczeniu praes.); wiedzieć jak, umieć (+ inf.) | Czasownik: nieregularny | 110 | |
βασιλεύς βασιλέως, ὁ | król | Rzeczownik: 3 deklinacja -εύς, -έως | 111 | |
ὦ | och! (nie wzmacnia wypowiedzi gdy z voc.) | Wykrzyknik | 112 | |
βούλομαι, βουλήσομαι, βεβούλημαι, ἐβουλήθην | (+inf.) chcieć, życzyć sobie; ὁ βουλόμενος chcący, chętny | Czasownik: deponens | 113 | |
φαίνω, φανῶ, ἔφηνα, πέφηνα, πέφασμαι, ἐφάνην | objawiać, ukazywać, wyjaśniać; (pass.) wyjść na jaw, okazać się, wydać się, uchodzić za (+part. lub inf.) | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 114 | |
γράφω, γράψω, ἔγραψα, γέγραφα, γέγραμμαι, ἐγράφην | pisać | Czasownik: -ω temat wargowy | 115 | |
φέρω, οἴσω, 1 aor. ἤνεγκα, 2 aor. ἤνεγκον, ἐνήνοχα, ἐνήνεγμαι, ἠνέχθην | nieść, nosić, przynosić; unosić lub zabierać; φέρε dalej no, dobrze | Czasownik: nieregularny | 116 | |
ψυχή ψυχῆς, ἡ | oddech, życie, dusza | Rzeczownik: 1 deklinacja | 117 | |
μηδείς μηδεμία μηδέν | nikt, nic, żaden | Zaimek | 118 | |
αἴτιος αἰτία αἴτιον | odpowiedzialny, winny, oskarżony | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 119 | |
πάλιν | wstecz, do tyłu; ponownie, znów | Przysłówek | 120 | |
μάλιστα | najbardziej, przede wszystkim; (w odpowiedzi) na pewno | Przysłówek | 121 | |
ὑπάρχω, ὑπάρξω, ὑπῆρξα, ὑπῆργμαι, ὑπήρχθην | istnieć, być, należeć do; τὰ ὑπάρχοντα obecna sytuacja | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 122 | |
ἄρχω, ἄρξω, ἦρξα, ἦργμαι, ἤρχθην | zaczynać, zacząć (+gen.); kierować, rządzić, panować (+gen.) | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 123 | |
γυνή γυναικός, ἡ | kobieta, żona | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 124 | |
ποτε (enclitic) | kiedyś, kiedykolwiek | Przysłówek | 125 | |
ἵνα | aby, żeby (jako spójnik +con. lub opt.); gdzie, tam, tam gdzie (jako adv. +ind.) | Spójnik: podrzędny | 126 | |
ὄνομα ὀνόματος, τό | imię; sława | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 127 | |
ὑπέρ | do, przez, nad (+ gen), ponad, poza (+ acc.) | Przyimek | 128 | |
ἤδη | właśnie, już, dopiero co (o niedawnej przeszłości); obecnie, niebawnem, wkrótce (o bliskiej przyszłości) | Przysłówek | 129 | |
πατήρ πατρός, ὁ | ojciec | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 130 | |
ἀκούω, ἀκούσομαι, ἤκουσα, ἀκήκοα, plup. ἠκηκόη or ἀκηκόη, ἠκούσθην | słuchać, słyszeć | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 131 | |
γένος γένους, τό | pochodzenie, ród; gatunek, rodzaj | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 132 | |
τόπος τόπου, ὁ | miejsce; temat | Rzeczownik: 2 deklinacja | 133 | |
πρῶτος πρώτη πρῶτον | pierwszy, główny, najwcześniejszy; (adv.) τὸ πρῶτον na pierwszym miejscu | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 135 | |
εὑρίσκω, εὑρήσω, 2 aor. ηὗρον or εὗρον, ηὕρηκα or εὕρηκα, εὕρημαι, εὑρέθην | znajdować, odkrywać, wymyślać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 136 | |
παῖς παιδός, ὁ/ἡ | syn, córka, dziecko; niewolnik | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 137 | |
ἔρχομαι, fut. εἶμι or ἐλεύσομαι, 2 aor. ἦλθον, ἐλήλυθα | iść | Czasownik: deponens | 138 | |
υἱός υἱοῦ, ὁ | syn | Rzeczownik: 2 deklinacja | 139 | |
ὕδωρ ὕδατος, τό | woda | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 140 | |
ἴδιος ἰδία ἴδιον | czyjś własny; osobliwy, oddzielny, niezależny, indywidualny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 141 | |
σός σή σόν | twój (sg.; ὑμέτερος = pl.) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 142 | |
γιγνώσκω, γνώσομαι, ἔγνων, ἔγνωκα, ἔγνωσμαι, ἐγνώσθην | dowiadywać się, uczyć się, poznawać; oceniać, myśleć lub ustalać że (+ acc. c. inf.) | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 143 | |
τυγχάνω, τεύξομαι, ἔτυχον, τετύχηκα. τέτυγμαι, ἐτύχθην | trafić, natrafić na coś, napotkać kogoś, przypadkiem spotkać kogoś (+gen.); osiągnąć uzyskać; zdarzyć się (+part.) | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 144 | |
ἵστημι στήσω will set, ἔστησα set, caused to stand, 2 aor. ἔστην stood, ἕστηκα stand, plup. εἱστήκη stood, ἐστάθην stood | stawiać, ustawiać, stawać, stać, wstawać | Czasownik: -μι | 145 | |
ἅμα | jednocześnie; razem (+dat.) | Przysłówek | 146 | |
ἄγω, ἄξω, ἤγαγον, ἦχα, ἦγμαι, ἤχθην | prowadzić, nieść; mijać (czas) | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 147 | |
τρόπος τρόπου, ὁ | sposób, styl; sposób życia, nawyk, zwyczaj | Rzeczownik: 2 deklinacja | 148 | |
μήτε...μήτε | ani ... ani | Spójnik: współrzędny | 149 | |
μέσος μέση μέσον | środkowy, znajdujący się w środku, umiarkowany; τὸ μέσον środek | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 150 | |
ἀλλήλων –οις | (tylko w przypadkach zależnych pl.) jeden drugiego, wzajemnie, siebie nawzajem | Zaimek | 151 | |
ἀεί | zawsze | Przysłówek | 152 | |
φίλος φίλη φίλον | kochany, miły, drogi; przyjazny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 153 | |
συμβαίνω, συμβήσομαι, 2 aor. συνέβην, συμβέβηκα | spotykać się, pogodzić się, odpowiadać, zgadzać się; zdarzyć się, wydarzyć się; przebiegać w jakiś sposób (+adv.), wynikać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 154 | |
ἔργον ἔργου, τό | dzieło, czyn, osiągnięcie, praca | Rzeczownik: 2 deklinacja | 155 | |
πλέω, πλεύσομαι, ἔπλευσα, πέπλευκα, πέπλευσμαι, ἐπλεύσθην | żeglować, płynąć | Czasownik: kontrahowany | 156 | |
τότε | wtedy, w tamtym czasie; οἱ τότε ówcześni ludzie (opp. οἱ νῦν) | Przysłówek | 157 | |
μήν | [wzmacnia poprzedzającą partykułę] | Przysłówek | 158 | |
χρή, impf. χρῆν or ἐχρῆν, infin. χρῆναι | trzeba, należy, powinno się (+ inf. lub + acc. c. inf.) | Czasownik: bezosobowy | 159 | |
δείκνυμι, δείξω, ἔδειξα, δέδειχα, δέδειγμαι, ἐδείχθην | pokazywać, wskazywać | Czasownik: -μι | 160 | |
ζῷον ζῴου, τό | istota żyjąca, zwierzę | Rzeczownik: 2 deklinacja | 161 | |
πρᾶγμα πράγματος, τό | rzecz; (pl.) okoliczności, stan rzeczy, sprawy, interesy | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 162 | |
ἐναντίος ἐναντία ἐναντίον | przeciwny, odwrotny; przeciwległy; naprzeciwko | Przyimek | 163 | |
τίθημι, θήσω, ἔθηκα, τέθηκα, τέθειμαι (but usu. κεῖμαι instead), ἐτέθην | umieszczać, kłaść; ustalać, nakazywać, określać; wprowadzać w pewien stan | Czasownik: -μι | 164 | |
εἶδον, 2 aor. of ὁράω, act. infin. ἰδεῖν, mid.infin. ἰδέσθαι | zobaczyłem | Czasownik: nieregularny | 165 | |
χείρ χειρός, ἡ | ręka | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 166 | |
μηδέ | i nie | Spójnik: współrzędny | 167 | |
ὀλίγος ὀλίγη ὀλίγον | mały, drobny, nieliczny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 168 | |
νόμος νόμου, ὁ | obyczaj, tradycja, prawo | Rzeczownik: 2 deklinacja | 169 | |
κοινός –ή –όν | wspólny, powszechny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 170 | |
οἴομαι or οἶμαι, οἰήσομαι, impf. ᾤμην, aor. ᾠήθην | myśleć, uważać, sądzić, przypuszczać, wyobrażać sobie (+ acc. c. inf.) | Czasownik: deponens | 171 | |
κινέω, κινήσω, ἐκίνησα, κεκίνηκα, κεκίνημαι, ἐκινήθην | poruszać, ruszać | Czasownik: kontrahowany | 172 | |
πάσχω, πείσομαι, ἔπαθον, πέπονθα | doznawać, cierpieć, doznawać czegoś w pewien sposób (+adv.) | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 173 | |
πῶς | w jaki sposób?, jak? | Przysłówek | 174 | |
ὅσπερ ἥπερ ὅπερ | ten sam który, właśnie ten | Zaimek | 175 | |
τοσοῦτος –αύτη –οῦτο(ν) | so large, so much | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 176 | |
σύν | z (+ dat. sociativus lub instrumentalis) | Przyimek | 177 | |
εἶτα | następnie, potem | Przysłówek | 178 | |
ἀληθής –ές | prawdziwy | Przymiotnik: 3 deklinacja -ης, -ες | 179 | |
δίκαιος δικαία δίκαιον | prawy, sprawiedliwy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 180 | |
μέλλω, μελλήσω, ἐμέλλησα | (+inf.) mieć zamiar, zamierzać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 181 | |
ἐθέλω, ἐθελήσω, ἠθέλησα, ἠθέληκα | (+inf.) chcieć | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 182 | |
λοιπός –ή –όν | pozostały, reszta, pozostały po | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 183 | |
ἀνάγκη ἀνάγκης, ἡ | konieczność | Rzeczownik: 1 deklinacja | 184 | |
ὅτε | kiedy, ilekroć (+ind. lub opt.) | Spójnik: podrzędny | 185 | |
δεύτερος –α –ον | drugi | Liczebnik: główny | 186 | |
πόλεμος πολέμου ὁ | wojna | Rzeczownik: 2 deklinacja | 187 | |
χώρα χώρας, ἡ | kraj; miejsce | Rzeczownik: 1 deklinacja | 188 | |
ζάω, ζήσω, ἔζησα, ἔζηκα | żyć | Czasownik: kontrahowany | 189 | |
πλῆθος πλήθους, τό | wielka ilość, mnóstwo, tłum; ilość | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 190 | |
ἥλιος ἡλίου, ὁ | słońce | Rzeczownik: 2 deklinacja | 191 | |
αἰτία αἰτίας, ἡ | przyczyna, powód; wina, oskarżenie | Rzeczownik: 1 deklinacja | 192 | |
πείθω, πείσω, ἔπεισα, πέποιθα, πέπεισμαι, ἐπείσθην | przekonywać, zjednywać; (med. i pass.) być posłusznym, wierzyć, zaufać (+dat.) | Czasownik: -ω temat zębowy | 193 | |
πάρειμι | być obecnym, być w pobliżu; (impers.) πάρεστί μοι zależy ode mnie, jest w mojej mocy (+inf.); τὰ παρόντα obecny stan rzeczy; τὸ παρόν chwila obecna | Czasownik: nieregularny | 194 | |
πλεῖστος πλείστη πλεῖστον | najbardziej, największy (superl. od πολύς) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 195 | |
εἶδος εἴδους, τό | wygląd, kształt, postać; klasa, rodzaj | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 196 | |
ὅπως | jak; tak aby, żeby (+con. lub opt.) | Spójnik: podrzędny | 197 | |
τρεῖς τρία | trzy | Liczebnik: główny | 198 | |
βίος βίου, ὁ | życie | Rzeczownik: 2 deklinacja | 199 | |
νομίζω, νομιῶ, ἐνόμισα, νενόμικα, νενόμισμαι, ἐνομίσθην | być przekonanym, wierzyć że (+ acc. c. inf.); utrzymywać w zwyczaju, być przyzwyczajonym że (+ inf.) | Czasownik: -ω temat zębowy | 200 | |
κύκλος κύκλου, ὁ | koło, krąg, kula, tarcza, ruch kołowy | Rzeczownik: 2 deklinacja | 201 | |
πάθος πάθους, τό | nieszczęśliwy wypadek, nieszczęście, doświadczenie; namięrność, uczucie; stan, położenie | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 202 | |
μέντοι | jednak; oczywiście | Przysłówek | 204 | |
ὀνομάζω, ὀνομάσω, ὠνόμασα, ὠνόμακα, ὠνόμασμαι, ὠνομάσθην | wzywać po imieniu | Czasownik: -ω temat zębowy | 204 | |
ὑμέτερος ὑμετέρα ὑμέτερον | wasz (pl .; σός = sg.) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 206 | |
ἀρετή ἀρετῆς, ἡ | dobroć, doskonałość; cnota; męstwo, odwaga | Rzeczownik: 1 deklinacja | 206 | |
ἔτος ἔτους, τό | rok | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 208 | |
ἀντί | na, naprzeciw (+ gen.) | Przyimek | 209 | |
ναῦς νεώς, ἡ | statek | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 210 | |
τρίτος –η –ον | trzeci | Liczebnik: główny | 211 | |
πνεῦμα πνεύματος, τό | wiatr, oddech, dusza | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 212 | |
ὀρθός –ή –όν | wyprostowany, prosty, prawdziwy, regularny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 213 | |
θάλασσα θαλάσσης, ἡ | morze | Rzeczownik: 1 deklinacja | 214 | |
διαφέρω, διοίσω, 1 aor. διήνεγκα, 2 aor. διήνεγκον, διενήνοχα, διενήνεγμαι | roznosić, rozprowadzać; różnić się; (impers.) διαφέρει to robi różnicę (+ dat.) | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 215 | |
μέχρι (+gen.) | aż do; (prep.) aż do (+gen.) | Spójnik: podrzędny | 216 | |
δόξα δόξης, ἡ | opinia, osąd, mniemanie; reputacja, honor, chwała | Rzeczownik: 1 deklinacja | 217 | |
κεφαλή –ῆς, ἡ | głowa | Rzeczownik: 1 deklinacja | 218 | |
πῦρ πυρός, τό | ogień | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 219 | |
ἐλάσσων ἔλασσον | mniejszy, mniej, mniej liczny (comp. od μικρός) | Przymiotnik: 3 deklinacja -ων, -ον | 220 | |
πούς ποδός, ὁ | stopa | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 221 | |
ἱερός –ά –όν | święty, otoczony czcią, boski | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 222 | |
εὐθύς εὐθεῖα εὐθύ | prosty, bezpośredni; (adv.) natychmiast | Przymiotnik: -ύς, -εῖα, -ύ | 223 | |
εἶμι, infin. ἰέναι, ptc. ἰών, ἰοῦσα, ἰόν | pójdę (fut. od ἔρχομαι) | Czasownik: -μι | 224 | |
ταχύς ταχεῖα ταχύ | szybki, prędki; τάχα (adv.) szybko; być może | Przymiotnik: -ύς, -εῖα, -ύ | 225 | |
ποταμός –οῦ, ὁ | rzeka, strumień | Rzeczownik: 2 deklinacja | 226 | |
οὐσία οὐσίας, ἡ | substancja, własność; istota | Rzeczownik: 1 deklinacja | 227 | |
ἀριθμός –οῦ, ὁ | liczba | Rzeczownik: 2 deklinacja | 228 | |
ὕστερος ὑστέρα ὕστερον | następczy, podążający za (+gen.); następny, późniejszy; (adv.) ὕστερον później | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 229 | |
φυλάσσω, φυλάξω, ἐφύλαξα, πεφύλαχα, πεφύλαγμαι, ἐφυλάχθην | obserwować, pilnować, pełnić straż, bronić; (med.) strzec przed (+acc.) | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 230 | |
καιρός καιροῦ, ὁ | właściwy czas, odpowiedni moment | Rzeczownik: 2 deklinacja | 231 | |
οἰκέω, οἰκήσω, ᾤκησα, ᾤκηκα, ᾠκήθην | zamieszkiwać , przebywać | Czasownik: kontrahowany | 232 | |
ἀμφότερος ἀμφοτέρα ἀμφότερον | jeden i drugi, obaj | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 233 | |
σημεῖον σημείου, τό | znak, sygnał | Rzeczownik: 2 deklinacja | 234 | |
παρέχω, παρέξω, παρέσχον, παρέσχηκα, impf. παρεῖχον | dostarczać, przedstawiać, ofiarować, darować; pozwalać, użyczyć, dać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 235 | |
ἑκάτερος ἑκατέρα ἑκάτερον | każdy (z dwóch) | Zaimek | 236 | |
δηλόω, δηλώσω, ἐδήλωσα, δεδήλωκα, ἐδηλώθην | pokazywać, deklarować, wyjaśniać | Czasownik: kontrahowany | 237 | |
οἰκεῖος οἰκεία οἰκεῖον | domowy, pochodzący z tego samego domu; własny; odpowiedni, stosowny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 238 | |
κελεύω, κελεύσω, ἐκέλευσα, κεκέλευκα, κεκέλευσμαι, ἐκελεύσθην | polecać, rozkazywać (+ acc. c. inf.) | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 239 | |
τέλος τέλους, τό | koniec, spełnienie, osiągnięcie | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 240 | |
ἡγέομαι, ἡγήσομαι, ἡγησάμην, ἥγημαι | przewodzić, być wodzem; mieć na uwadze, wierzyć, myśleć | Czasownik: deponens | 241 | |
ἄξιος ἀξία ἄξιον | godny, wartościowy, zasługujący na coś | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 242 | |
ἦ | naprawdę (podkreśla to, co następuje) | Przysłówek | 243 | |
δῆλος δήλη δῆλον | widoczny, jasny, oczywisty | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 244 | |
τοίνυν (τοί-νυν) | dlatego też, odpowiednio (we wnioskowaniu); ponadto, co więcej (w nawiązaniu do poprzedniej wypowiedzi) | Przysłówek | 245 | |
πολέμιος πολεμία πολέμιον | wrogi; οἱ πολέμιοι wrogowie, nieprzyjaciele | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 246 | |
ἔρομαι, ἐρήσομαι, 2 aor. ἠρόμην | pytać, dowiadywać się (+acc. dupl.) | Czasownik: deponens | 247 | |
ἀδελφός –οῦ, ὁ | brat | Rzeczownik: 2 deklinacja | 248 | |
μέγεθος μεγέθους, τό | wielkość, rozmiar | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 249 | |
εἴτε…εἴτε | czy …czy, albo …albo | Spójnik: współrzędny | 250 | |
κεῖμαι, κείσομαι | leżeć, znajdować się, być położonym (np. na półce), być ustawionym, być ustanowionym lub uświęconym (używany jako pf. pass. od τίθημι) | Czasownik: deponens | 251 | |
πολλάκις | często | Przysłówek | 252 | |
πίνω, πίομαι, 2 aor. ἔπιον, πέπωκα, -πέπομαι, -επόθην | pić | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 253 | |
χάρις χάριτος, ἡ | świetność, honor, chwała; łaska, dobra wola, wdzięczność | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 254 | |
ἔπειτα | następnie, potem | Przysłówek | 255 | |
ζητέω, ζητήσω, ἐζήτησα, ἐζήτηκα | szukać | Czasownik: kontrahowany | 256 | |
σχῆμα σχήματος, τό | kształt, figura, wygląd, charakter | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 257 | |
τροφή τροφῆς, ἡ | pożywienie, pokarm, jedzenie | Rzeczownik: 1 deklinacja | 258 | |
μανθάνω, μαθήσομαι, ἔμαθον, μεμάθηκα | uczyć się, upewniać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 259 | |
ἐνταῦθα | tu, tam, wtedy | Przysłówek | 260 | |
φεύγω, φεύξομαι, ἔφυγον, πέφευγα | uciekać, umykać, unikać, wystrzegać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 261 | |
ἵππος ἵππου, ὁ | koń | Rzeczownik: 2 deklinacja | 262 | |
κόσμος κόσμου, ὁ | porządek, ład; ozdoba, dekoracja; świat, wszechświat | Rzeczownik: 2 deklinacja | 263 | |
αἷμα αἵματος, τό | krew | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 264 | |
αἱρέω, αἱρήσω, 2 aor. εἷλον, ᾕρηκα, ᾕρημαι, ᾑρέθην | wziąć, ująć, wziąć siłą, schwytać; (med.) wybrać | Czasownik: kontrahowany | 265 | |
προστίθημι, προσθήσω, προσέθηκα, προστέθηκα, προστέθειμαι (but commonly προσκεῖμαι instead), προσετέθην | dodawać; (med.) przyłączyć się | Czasownik: -μι | 266 | |
ἀξιόω, ἀξιώσω, ἠξίωσα, ἠξίωκα, ἠξίωμαι, ἠξιώθην | oceniać wartość, szacować; wymagać, oczekiwać, domagać się, rościć sobie | Czasownik: kontrahowany | 267 | |
ἕως | dopóki; podczas gdy, tak długo jak | Spójnik: podrzędny | 268 | |
νέος νέα νέον | młody, nowy, świeży | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 269 | |
ἔοικα, ptc. εἰκώς | być jak, być podobnym (+ dat.); wydawać się; być stosownym | Czasownik: nieregularny | 270 | |
κἄν (καὶ-ἄν) | nawet jeśli (+ con.) | Spójnik: podrzędny | 271 | |
τέχνη τέχνης, ἡ | sztuka, umiejętność, rzemiosło | Rzeczownik: 1 deklinacja | 273 | |
χρῆμα χρήματος, τό | rzecz, sprawa; (zazwyczaj pl.) majątek lub mienie, zwł. pieniądze | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 274 | |
σῴζω, σώσω, ἔσωσα, σέσωκα, ἐσώθην | uratować, ocalić | Czasownik: -ω temat zębowy | 275 | |
πέμπω, πέμψω, ἔπεμψα, πέπομφα, πέπεμμαι, ἐπέμφθην | wysyłać | Czasownik: -ω temat wargowy | 276 | |
φωνή φωνῆς, ἡ | dźwięk, głos | Rzeczownik: 1 deklinacja | 277 | |
ἕνεκα | z powodu, dla dobra (+ gen.) | Przyimek | 278 | |
ἀπόλλυμι, ἀπολῶ, ἀπώλεσα, 2 aor. mid. ἀπωλόμην, pf. ἀπολώλεκα (“I have utterly destroyed”) or ἀπόλωλα (“I am undone”) | zabić, zniszczyć; (med.) umrzeć, zginąć | Czasownik: -μι | 279 | |
θάνατος θανάτου, ὁ | śmierć | Rzeczownik: 2 deklinacja | 280 | |
νύξ νυκτός, ἡ | noc | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 281 | |
ὁδός ὁδοῦ, ἡ | droga, trasa, ścieżka | Rzeczownik: 2 deklinacja | 282 | |
ἔθνος ἔθνους, τό | lud, naród | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 283 | |
ἀποδίδωμι, ἀποδώσω, ἀπέδωκα, ἀποδέδωκα, ἀποδέδομαι, ἀπεδόθην | oddawać; dokonać; pozwolić; (med.) sprzedawać | Czasownik: -μι | 284 | |
νοῦς (νόος), νοῦ (νόου), ὁ | rozum, pojmowanie, dusza | Rzeczownik: 2 deklinacja | 285 | |
μένω, μενῶ, ἔμεινα, μεμένηκα | zostawać, pozostawać, znosić, czekać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 286 | |
ἀποθνῄσκω, ἀποθανοῦμαι, 2 aor. ἀπέθανον, ἀποτέθνηκα | umrzeć, zginąć | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 287 | |
πάνυ | zupełnie, całkowicie | Przysłówek | 288 | |
εὖ | dobrze (opp. κακῶς); dokładnie, sprawnie; szczęśliwie, na szczęście | Przysłówek | 289 | |
κρίνω, κρινῶ, ἔκρινα, κέκρικα, κέκριμαι, ἐκρίθην | rozstrzygać, oceniać, decydować, wydawać wyrok | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 290 | |
ἀναιρέω, ἀναιρήσω, ἀνεῖλον, ἀνῄρηκα, ἀνῄρημαι, ἀνῃρέθην | podnieść, wziąć; zabić, zniszczyć | Czasownik: kontrahowany | 291 | |
μακρός –ά –όν | długi, wysoki, wielki, długotrwały | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 292 | |
ἥκω, ἥξω, pf. ἧκα | przybyć, dotrzeć | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 293 | |
ἡδονή –ῆς, ἡ | przyjemność, rozkosz | Rzeczownik: 1 deklinacja | 294 | |
μήτηρ μητρός, ἡ | matka | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 295 | |
δεινός –ή –όν | niesamowity, straszny; sprytny, wprawny w (+ inf.) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 296 | |
διαφορά –ᾶς, ἡ | niezgoda, rozbieżność | Rzeczownik: 1 deklinacja | 297 | |
κρατέω, κρατήσω, ἐκράτησα, κεκράτηκα, κεκράτημαι, ἐκρατήθην | zwyciężyć, zdobyć, rządzić, panować, przewyższać, mieć przewagę (+gen.) | Czasownik: kontrahowany | 298 | |
δῆμος δήμου, ὁ | ludność, prosty lud, plebs; kraj, kraina (przeciwieństwo: πόλις) | Rzeczownik: 2 deklinacja | 299 | |
οὐρανός –οῦ, ὁ | niebo, sklepienie niebieskie | Rzeczownik: 2 deklinacja | 300 | |
ἕπομαι ἕψομαι, 2 aor. ἑσπόμην | śledzić, podążać za | Czasownik: deponens | 301 | |
ὄρος ὄρους, τό | góra, wzgórze | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 303 | |
πλήν | (jako Przyimek), z wyjątkiem (+ gen.); (jako spójnik) z wyjątkiem tego że, chyba że, ale | Przyimek | 304 | |
τέτταρες τέτταρα | cztery | Liczebnik: główny | 305 | |
δυνατός –ή –όν | silny, potężny; mogący, zdolny do... | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 306 | |
οἶκος οἴκου, ὁ | dom, mieszkanie, rodzina | Rzeczownik: 2 deklinacja | 307 | |
ἄριστος ἀρίστη ἄριστον | 1 | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 308 | |
ῥᾴδιος ῥᾳδία ῥᾴδιον | łatwy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 309 | |
ἀφαιρέω, ἀφαιρήσω, ἀφεῖλον, ἀφῄρηκα, ἀφῄρημαι, ἀφῃρέθην | zabrać, odebrać | Czasownik: kontrahowany | 310 | |
τύχη τύχης, ἡ | traf, los (dobry lub zły), przeznaczenie, przypadek | Rzeczownik: 1 deklinacja | 311 | |
φανερός –ά –όν | jasny, oczywisty | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 312 | |
πρόσωπον προσώπου, τό | twarz, maska, osoba | Rzeczownik: 2 deklinacja | 313 | |
πιστεύω, πιστεύσω, ἐπίστευσα, πεπίστευκα, πεπίστευμαι, ἐπιστεύθην | ufać, polegać na, wierzyć (+dat.) | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 314 | |
διδάσκω, διδάξω, ἐδίδαξα, δεδίδαχα, δεδίδαγμαι, ἐδιδάχθην | uczyć, nauczać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 315 | |
τάσσω, τάξω, ἔταξα, τέταχα, τέταγμαι, ἐτάχθην | zorganizować, ustanowić, ustawić w porządku | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 317 | |
ὀφθαλμός –οῦ, ὁ | oko | Rzeczownik: 2 deklinacja | 318 | |
δέχομαι, δέξομαι, ἐδεξάμην, δέδεγμαι, -εδέχθην | przyjmować, brać; powitać, gościć | Czasownik: deponens | 319 | |
ἀφικνέομαι, ἀφίξομαι, 2 aor. ἀφικόμην, ἀφῖγμαι | przychodzić do, dochodzić, docierać | Czasownik: deponens | 320 | |
ἱκανός –ή –όν | wystarczający, odpowiedni; zdolny, potrafiący coś zrobić (+infin.) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 321 | |
ἐργάζομαι, ἐργάσομαι, εἰργασάμην, εἴργασμαι | praca, działanie (mechaniczne) | Czasownik: deponens | 322 | |
μάχη μάχης, ἡ | walka, bitwa | Rzeczownik: 1 deklinacja | 323 | |
τρέφω, θρέψω, ἔθρεψα, τέθραμμαι, ἐτράφην | żywić, karmić, udzielać wsparcia, utrzymywać; hodować, wychowywać | Czasownik: -ω temat wargowy | 324 | |
ἀδύνατος –ον | niemożliwy; bezsilny, słaby | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 325 | |
ἀκριβής –ές | dokładny, poprawny | Przymiotnik: 3 deklinacja -ης, -ες | 326 | |
που | (enklityka) gdzieś; przypuszczalnie, być może (nacechowuje twierdzenie) | Przysłówek | 327 | |
ὅθεν | z miejsca gdzie, skąd | Przysłówek | 328 | |
χωρίς | oddzielnie, osobno; (+ gen.) bez, oddzielnie od | Przysłówek | 330 | |
κρείσσων κρεῖσσον | silniejszy, potężniejszy; lepszy, doskonalszy (comp. od ἀγαθός) | Przymiotnik: 3 deklinacja -ων, -ον | 331 | |
βραχύς βραχεῖα βραχύ | krótki, zwięzły, niski | Przymiotnik: -ύς, -εῖα, -ύ | 332 | |
ἰσχυρός –ά –όν | silny, mocny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 333 | |
ἀλήθεια ἀληθείας, ἡ | prawda, rzeczywistość | Rzeczownik: 1 deklinacja | 334 | |
δίκη δίκης, ἡ | sprawiedliwość, proces sądowy, kara | Rzeczownik: 1 deklinacja | 335 | |
χωρίον χωρίου, τό | miejsce, obszar, okolica | Rzeczownik: 2 deklinacja | 336 | |
ἡδύς ἡδεῖα ἡδύ | słodki, przyjemny, miły | Przymiotnik: -ύς, -εῖα, -ύ | 337 | |
νόσος νόσου, ὁ | choroba | Rzeczownik: 2 deklinacja | 338 | |
λίθος λίθου, ὁ | kamień | Rzeczownik: 2 deklinacja | 339 | |
παλαιός –ά –όν | stary, dawny, starożytny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 340 | |
ἀφίημι, ἀφήσω, ἀφῆκα, ἀφεῖκα, ἀφεῖμαι, ἀφείθην | odesłać, puścić; wyprzeć się, zaniedbać | Czasownik: -μι | 341 | |
ἄλλως | inaczej | Przysłówek | 342 | |
πρᾶξις πράξεως, ἡ | działanie, transakcja, interes | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na ι- | 343 | |
σαφής σαφές | oczywisty, wyraźny | Przymiotnik: 3 deklinacja -ης, -ες | 344 | |
σοφός –ή –όν | mądry, sprytny, specjalista | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 345 | |
νικάω, νικήσω, ἐνίκησα, νενίκηκα, νενίκημαι, ἐνικήθην | pokonać, zwyciężyć | Czasownik: kontrahowany | 346 | |
ὁμολογέω, ὁμολογήσω, ὡμολόγησα, ὡμολόγηκα, ὡμολόγημαι, ὡμολογήθην | zgadzać się z, mówić to samo co (+ dat.) | Czasownik: kontrahowany | 347 | |
ναός (νεώς) ναοῦ (νεώ), ὁ | świątynia | Rzeczownik: 2 deklinacja | 348 | |
αὖ, αὖθις | ponadto; z drugiej strony; z powrotem (ponownie) | Przysłówek | 349 | |
πατρίς πατρίδος, ἡ | ojczyzna | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 350 | |
ὀξύς ὀξεῖα ὀξύ | ostry, dojmujący, przenikliwy, pikantny | Przymiotnik: -ύς, -εῖα, -ύ | 351 | |
καίτοι (καί-τοι) | i rzeczywiście, a nawet | Przysłówek | 352 | |
πλέον | bardziej, raczej | Przysłówek | 353 | |
πλέων πλέον | liczniejszy, większy (comp. of πολύς) | Przymiotnik: 3 deklinacja -ων, -ον | 354 | |
γνώμη γνώμης, ἡ | myśl, inteligencja, opinia, zamiar | Rzeczownik: 1 deklinacja | 355 | |
τιμή τιμῆς, ἡ | cześć, szacunek; cena, wartość; posada, urząd, stanowisko | Rzeczownik: 1 deklinacja | 356 | |
μεταξύ | między, pomiędzy | Przysłówek | 357 | |
προσήκω προσήξω | należeć do, mieć do czynienia z; być stosownym, przystojnym dla (+ dat.); przybywać; οἱ προσήκοντες krewni; τὰ προσήκoντα obowiązki | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 358 | |
ἀδικέω, ἀδικήσω, ἠδίκησα, ἠδίκηκα, ἠδίκημαι, ἠδικήθην | czynić niesprawiedliwość; krzywdzić, ranić | Czasownik: kontrahowany | 360 | |
στρατηγός –οῦ, ὁ | wódz wojska, dowódca, generał, strateg | Rzeczownik: 2 deklinacja | 361 | |
οὐκέτι | już nie, dłużej nie | Przysłówek | 362 | |
πρέσβυς πρέσβεως, ὁ | starzec; (pl.) posłowie | Rzeczownik: 3 deklinacja -εύς, -έως | 363 | |
παύω, παύσω, ἔπαυσα, πέπαυκα, πέπαυμαι, ἐπαύθην | przerywać, zatrzymywać; (med.) przestawać | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 364 | |
τελευτάω, τελευτήσω, ἐτελεύτησα, τετελεύτηκα, τετελεύτημαι, ἐτελευτήθην | skończyć; umrzeć, zginąć | Czasownik: kontrahowany | 365 | |
μίγνυμι, μείξω, ἔμειξα, μέμειγμαι, ἐμείχθην | mieszać | Czasownik: -μι | 366 | |
λαός λαοῦ, ὁ | ludzie, lud | Rzeczownik: 2 deklinacja | 367 | |
θυγάτηρ θυγατρός, ἡ | córka | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 368 | |
οἰκία οἰκίας, ἡ | budynek, dom, domostwo | Rzeczownik: 1 deklinacja | 369 | |
παραδίδωμι, παραδώσω, παρέδωκα, παραδέδωκα, παραδέδομαι, παρεδόθην | oddawać, przekazywać, powierzać, poddawać się | Czasownik: -μι | 370 | |
ἔξω | poza, na zewnątrz; z wyjątkiem | Przysłówek | 371 | |
νῆσος νήσου, ἡ | wyspa | Rzeczownik: 2 deklinacja | 372 | |
ἐκεῖ | tam; w tamtym miejscu | Przysłówek | 373 | |
ἐπιστήμη –ης, ἡ | wiedza, zrozumienie, umiejętność | Rzeczownik: 1 deklinacja | 374 | |
ἐάω, ἐάσω, εἴασα | pozwalać, dopuszczać by (+ acc. c. inf.); puszczać wolno | Czasownik: kontrahowany | 375 | |
θαυμάζω, θαυμάσομαι, ἐθαύμασα, τεθαύμακα, τεθαύμασμαι, ἐθαυμάσθην | podziwiać | Czasownik: -ω temat zębowy | 376 | |
αἰσθάνομαι, αἰσθήσομαι, 2 aor. ᾐσθόμην, ᾔσθημαι | postrzegać, zauważać, rozumieć, słyszeć, dowiadywać się | Czasownik: deponens | 377 | |
χαίρω, χαιρήσω, κεχάρηκα, κεχάρημαι, ἐχάρην | cieszyć się, radować się (+dat.), mieć upodobanie (+part.); χαῖρε, (pl.) χαίρετε witaj, żegnaj | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 378 | |
χαλεπός –ή –όν | trudny, kłopotliwy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 379 | |
τέκνον τέκνου, τό | dziecko | Rzeczownik: 2 deklinacja | 380 | |
καταλαμβάνω, καταλήψομαι, κατέλαβον, κατείληφα, κατείλημμαι, κατελήφθην | zdobyć, dogonić, złapać, pojmać, zmusić, zobowiązać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 381 | |
μάχομαι, μαχοῦμαι, ἐμαχεσάμην, μεμάχημαι | walczyć z (+dat.) | Czasownik: deponens | 382 | |
μιμνήσκω, -μνήσω, -έμνησα, pf. μέμνημαι, ἐμνήσθην | przypominać; (pf. med.) pamiętać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 383 | |
θνῄσκω, 2 aor. -έθανον, τέθνηκα, θανοῦμαι | umrzeć, zginąć, umierać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 384 | |
λύω, λύσω, ἔλυσα, λέλυκα, λέλυμαι, ἐλύθην | rozluźnić, rozwiązać, uwolnić; unieważnić, zniszczyć | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 384 | |
τιμάω, τιμήσω, ἐτίμησα, τετίμηκα, τετίμημαι, ἐτιμήθην | szanować, poważać, respektować, czcić | Czasownik: kontrahowany | 386 | |
τεῖχος τείχους, τό | mur | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 387 | |
ἴσως | równie, podobnie, prawdopodobnie, może | Przysłówek | 388 | |
αἴρω, ἀρῶ, ἦρα, ἦρκα, ἦρμαι, ἤρθην | podnosić, unosić; usuwać, zabierać | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 389 | |
στρατιώτης –ου, ὁ | żołnierz | Rzeczownik: 2 deklinacja | 391 | |
ἄνευ | bez (+gen.) | Przyimek | 392 | |
πότερος ποτέρα πότερον | który z (tych) dwóch? πότερον czy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 393 | |
ἁπλῶς | prosto, pojedynczo, w jeden sposób | Przysłówek | 394 | |
πίπτω, πεσοῦμαι, ἔπεσον, πέπτωκα | upaść, spaść | Czasownik: -ω temat zębowy | 395 | |
τέταρτος –η –ον | czwarty | Liczebnik: główny | 396 | |
κατασκευάζω, κατασκευάσω, κατεσκεύασα | wyposażać, przygotowywać | Czasownik: -ω temat zębowy | 397 | |
ἐχθρός –ά –όν | znienawidzony, nienawistny; wrogi (+ dat). | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 398 | |
ἀγών ἀγῶνος, ὁ | zawody; walka | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 399 | |
κωλύω, κωλύσω, ἐκώλυσα, κεκώλυκα, κεκώλυμαι, ἐκωλύθην | przeszkodzić, powstrzymywać, zapobiegać (+acc. c. inf.) | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 400 | |
ἁμαρτάνω, ἁμαρτήσομαι, ἡμάρτησα, 2 aor. ἥμαρτον, ἡμάρτηκα, ἡμάρτημαι, ἡμαρτήθην | nie trafić, chybić (+ gen.); odnieść porażkę, być w błędzie, pomylić się | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 401 | |
διαφθείρω, διαφθερῶ, διέφθειρα, διέφθαρκα, διέφθαρμαι, διεφθάρην | zniszczyć; zdemoralizować | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 402 | |
πως | (enklityka) jakoś, w jakiś sposób, jakkolwiek | Przysłówek | 403 | |
πόνος πόνου, ὁ | praca, trud, znój; stres, kłopot, ból | Rzeczownik: 2 deklinacja | 404 | |
ἔνθα | tam; w takim położeniu | Przysłówek | 405 | |
τάξις τάξεως, ἡ | układ, rozmieszczenie, porządek; jednostka wojskowa, oddział | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na ι- | 406 | |
πειράω (usually mid. πειράομαι), πειράσομαι, ἐπείρασα, πεπείραμαι, ἐπειράθην | próbować, podjąć próbę (+ gen.) | Czasownik: kontrahowany | 407 | |
φοβέω, φοβήσω, ἐφόβησα, πεφόβημαι, ἐφοβήθην | zmusić do uczieczki; (med. i pass.) uciekać, bać się | Czasownik: kontrahowany | 408 | |
βάλλω, βαλῶ, 2 aor. ἔβαλον, βέβληκα, βέβλημαι, ἐβλήθην | rzucać, miotać; ciskać w, rzucić (kogoś - acc., czymś - dat.) | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 409 | |
πονηρός –ά –όν | podły, zły, niegodziwy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 410 | |
ξένος ξένου, ὁ | gość-przyjaciel; cudzoziemiec, obcy | Rzeczownik: 2 deklinacja | 411 | |
βάρβαρος –ον | niegrecki, obcy; barbarzyński | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 412 | |
ὅπου | gdzie, wszędzie tam gdzie; gdziekolwiek | Spójnik: podrzędny | 413 | |
συμφέρω, συνοίσω, 1 aor. συνήνεγκα | być korzystnym, pożytecznym (+dat.); (impers.) συμφέρει jest korzystne, pożyteczne (+infin.); τὸ συμφέρον korzyść, pożytek, zysk | Czasownik: nieregularny | 414 | |
πυνθάνομαι, πεύσομαι, 2 aor. ἐπυθόμην, πέπυσμαι | dowiadywać się, słyszeć, pytać odnośnie (+gen.) | Czasownik: deponens | 415 | |
δοῦλος δούλου, ὁ | niewolnik | Rzeczownik: 2 deklinacja | 416 | |
τέμνω, τεμῶ, 2 aor. ἔτεμον, -τέτμηκα, τέτμημαι, ἐτμήθην | ciąć, wycinać, ciąć na kawałki | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 417 | |
χρήσιμος χρησίμη χρήσιμον | przydatny, użyteczny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 418 | |
ποῖος ποία ποῖον | jaki?, jakiego rodzaju? | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 419 | |
ὅπλον ὅπλου, τό | broń, narzędzie (zazwyczaj pl.) | Rzeczownik: 2 deklinacja | 420 | |
πίστις πίστεως, ἡ | ufność, zaufanie, wiara; to co daje pewność, zapewnienie, gwarancję | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na ι- | 421 | |
ὑπολαμβάνω, ὑπολήψομαι, ὑπέλαβον, ὑπείληφα, ὑπείλημμαι, ὑπελήφθην | podejmować, chwytać; odpowiadać; zakładać, przypuszczać | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 422 | |
ποιητής –οῦ, ὁ | twórca, poeta | Rzeczownik: 2 deklinacja | 423 | |
λανθάνω, λήσω, ἔλαθον, λέληθα | ujść uwagi czyjejś (+acc. i nom. part.), być nieznanym; (med. and pass.) zapomnieć | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 424 | |
βελτίων βέλτιον | lepszy (comp. od ἀγαθός) | Przymiotnik: 3 deklinacja -ων, -ον | 425 | |
πάντως | wszelako, na wszystkie sposoby; absolutnie | Przysłówek | 426 | |
πορεύω, πορεύσω, ἐπόρευσα, πεπόρευμαι, ἐπορεύθην | wieźć, przewozić; (w med. i pass.) iść, przechodzić, spacerować | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 427 | |
ἀποκρίνω, ἀποκρινῶ, ἀπεκρινάμην, ἀπεκρίθη | oddzielać, rozdzielać, wybrać; (med.) odpowiedzieć komuś | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 428 | |
πέντε | pięć | Liczebnik: główny | 429 | |
κίνδυνος κινδύνου, ὁ | niebezpieczeństwo | Rzeczownik: 2 deklinacja | 430 | |
κατηγορέω, κατηγορήσω, κατηγόρησα, κατηγόρηκα, κατηγόρημαι, κατηγορήθην | mówić przeciw, oskarżać (+ gen.) | Czasownik: kontrahowany | 431 | |
τρέπω, τρέψω, ἔτρεψα, τέτροφα, ἐτράπην | obracać, zmieniać kierunek, kierować do; zmusić do ucieczki, pokonać; (pass.) obracać się, kierować się do | Czasownik: -ω temat wargowy | 432 | |
θεῖος θεία θεῖον | boski | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 434 | |
ἱππεύς ἱππέως, ὁ | jeździec konny, jeździec, woźnica | Rzeczownik: 3 deklinacja -εύς, -έως | 435 | |
κτάομαι, κτήσομαι, ἐκτησάμην, κέκτημαι | otrzymać, zyskać, uzyskać | Czasownik: deponens | 436 | |
λείπω, λείψω, ἔλιπον, λέλοιπα, λέλειμμαι, ἐλείφθην | zostawiać, porzucać | Czasownik: -ω temat wargowy | 437 | |
βουλή βουλῆς, ἡ | wola, postanowienie; rada; rada starszych | Rzeczownik: 1 deklinacja | 438 | |
ἐλπίς ἐλπίδος, ἡ | nadzieja; oczekiwanie | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 439 | |
γραφή γραφῆς, ἡ | rysunek, malowidło, pisanie; akt oskarżenia | Rzeczownik: 1 deklinacja | 440 | |
τίκτω, τέξω or τέξομαι, ἔτεκον, τέτοκα, τέτεγμαι, ἐτέχθην | płodzić, rodzić, wytwarzać, stwarzać | Czasownik: -ω temat zębowy | 441 | |
κομίζω, κομιῶ, ἐκόμισα, κεκόμικα, κεκόμισμαι, ἐκομίσθην | troszczyć się, dbać | Czasownik: -ω temat zębowy | 442 | |
θυμός θυμοῦ, ὁ | życie, dech; dusza, serce, umysł | Rzeczownik: 2 deklinacja | 443 | |
βλέπω, βλέψομαι, ἔβλεψα | widzieć, patrzeć | Czasownik: -ω temat wargowy | 444 | |
φόβος φόβου, ὁ | panika, popłoch, strach, ucieczka | Rzeczownik: 2 deklinacja | 445 | |
πολιτεία –ας, ἡ | prawa obywatelskie, obywatelstwo, demokracja, republika | Rzeczownik: 1 deklinacja | 446 | |
στάδιον σταδίου, τό (pl. στάδια and στάδιοι) | stadion, najdłuższa grecka jednostka długości, ok. 185 metrów | Rzeczownik: 2 deklinacja | 447 | |
φρονέω, φρονήσω, ἐφρόνησα | myśleć, zamierzać (+inf.); mieć określone uczucia wobec czegoś (+adv. i dat.) | Czasownik: kontrahowany | 448 | |
τοιόσδε τοιάδε τοιόνδε | taki (jak ten), tego rodzaju (jak ten) | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 449 | |
ὁρμάω, ὁρμήσω, ὥρμησα, ὥρμηκα, ὥρμημαι, ὡρμήθην | wprawiać w ruch, zachęcać do; (intrans.) rozpoczynać, ruszać | Czasownik: kontrahowany | 450 | |
παρασκευάζω, παρασκευάσω, παρεσκεύασα | przygotowywać się, dostarczać | Czasownik: -ω temat zębowy | 451 | |
λαλέω, λαλήσω, ἐλάλησα, λελάληκα, ἐλαλήθην | rozmawiać, paplać, gadać | Czasownik: kontrahowany | 452 | |
δράω, δράσω, ἔδρασα, δέδρακα, δέδραμαι, ἐδράσθην | wykonywać, realizować | Czasownik: kontrahowany | 453 | |
σκοπέω, σκοπήσω, ἐσκόπησα | patrzeć, oglądać; rozważać, zastanawiać się, badać | Czasownik: kontrahowany | 454 | |
βοῦς βοός, ὁ/ἡ | byk, wół, krowa | Rzeczownik: 3 deklinacja nieregularna | 455 | |
ἡμέτερος ἡμετέρα ἡμέτρον | nasz | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 456 | |
γράμμα γράμματος, τό | litera, pismo; (pl.) pismo, papiery, dokumenty | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 457 | |
ἐρωτάω, ἐρήσομαι, 2 aor. ἠρόμην | pytać kogoś (acc.) o coś (acc.); wypytywać, błagać | Czasownik: kontrahowany | 458 | |
πολεμέω, πολεμήσω, ἐπολέμησα, πεπολέμηκα | prowadzić wojnę | Czasownik: kontrahowany | 459 | |
θύω, θύσω, ἔθυσα, τέθυκα, τέθυμαι, ἐτύθην | składać w ofierze | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 460 | |
ἐλαύνω, ἐλῶ, ἤλασα, -ελήλακα, ἐλήλαμαι, ἠλάθην | prowadzić, pędzić, wprawiać w ruch | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 461 | |
δέδοικα, δείσομαι, ἔδεισα | bać się | Czasownik: -ω temat zębowy | 462 | |
σύμμαχος –ον | sprzymierzony, razem walczący (+dat.); οἱ σύμμαχοι sprzymierzeńcy | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 463 | |
ἡγεμών ἡγεμόνος, ὁ | przewodnik, dowódca, wódz | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 464 | |
βαρύς βαρεῖα βαρύ | ciężkie, męczące | Przymiotnik: -ύς, -εῖα, -ύ | 465 | |
ὧδε | a zatem, tak, w takim razie; dotąd, tu | Przysłówek | 466 | |
αἰσχρός –ά –όν | brzydki, wstydliwy, haniebny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 467 | |
εἰρήνη εἰρήνης, ἡ | pokój | Rzeczownik: 1 deklinacja | 468 | |
ἁλίσκομαι, ἁλώσομαι, 2 aor. ἑάλων, ἑάλωκα | być schwytanym, podbitym (formy aktywne tworzy się od αἱρέω) | Czasownik: deponens | 469 | |
δέκα | dziesięć | Liczebnik: główny | 470 | |
ἀμείνων ἄμεινον | lepszy, zdolniejszy, silniejszy, odważniejszy (comp. od ἀγαθός) | Przymiotnik: 3 deklinacja -ων, -ον | 471 | |
χείρων χεῖρον | gorszy, niższy (comp. od κακός) | Przymiotnik: 3 deklinacja -ων, -ον | 472 | |
βοηθέω, βοηθήσω, ἐβοήθησα, βεβοήθηκα | przybyć z pomocą, pomagać, wspierać (+dat.) | Czasownik: kontrahowany | 473 | |
λαμπρός –ά –όν | jasny, olśniewający; dobrze znany, sławny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 474 | |
ἀπαλλάσσω, ἀπαλλάξω, ἀπήλλαξα, ἀπήλλαχα, ἀπήλλαγμαι, ἀπηλλάχθην or ἀπηλλάγην | uwolnić, oddalić | Czasownik: -ω temat zębowy | 475 | |
βουλεύω βουλεύσω, ἐβούλευσα, βεβούλευκα, βεβούλευμαι, ἐβουλεύθην | planować, postanowić, zdecydować; (med.) rozważać | Czasownik: -ω temat samogłoskowy | 476 | |
μάλα | bardzo | Przysłówek | 477 | |
αἰτέω, αἰτήσω, ᾔτησα, ᾔτηκα, ᾔτημαι, ᾐτήθην | prosić, błagać | Czasownik: kontrahowany | 478 | |
σωτηρία σωτηρίας, ἡ | bezpieczeństwo, wyzwolenie | Rzeczownik: 1 deklinacja | 479 | |
ἆρα | [wprowadza pytanie] | Przysłówek | 480 | |
διώκω, διώξομαι, ἐδίωξα, δεδίωχα, ἐδιώχθην | ścigać, tropić, gonić | Czasownik: -ω temat tylnojęzykowy | 481 | |
δαίμων δαίμονος, ὁ/ἡ | duch, bóg, demon | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 482 | |
οὐκοῦν | z pewnością więc (wprowadzając zgodę na wnioskowanie) | Przysłówek | 483 | |
γλῶσσα γλώσσης, ἡ | język; mowa | Rzeczownik: 1 deklinacja | 484 | |
ἑπτά | siedem | Liczebnik: główny | 485 | |
τολμάω, τολμήσω, ἐτόλμησα, τετόλμηκα, τετόλμημαι, ἐτολμήθην | być odważnym, odważać się; poddawać się czemuś, znosić | Czasownik: kontrahowany | 486 | |
δεσπότης –ου, ὁ | pan, pan domu; władca absolutny | Rzeczownik: 1 deklinacja | 487 | |
εἰκός εἰκότος, τό | podobieństwo, prawdopodobieństwo; εἰκός (ἐστι) jest prawdopodobne że (+ inf.) → ἔοικα | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 488 | |
ἄδικος ἄδικον | niesprawiedliwy, krzywdzący | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 489 | |
εἴκοσι(ν) | dwadzieścia | Liczebnik: główny | 490 | |
μυρίος μυρία μυρίον | niezliczony; μύριοι 10,000; μυριάς -άδος ἡ 10,000, niezliczona ilość | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 491 | |
αὐτίκα | zaraz, natychmiast | Przysłówek | 492 | |
δέκατος –η –ον | dziesiąty | Liczebnik: główny | 493 | |
βαίνω, βήσομαι, 2 aor. ἔβην, βέβηκα | chodzić, iść, kroczyć | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 494 | |
περ | [enklityka dodawana do zaimków i innych partykuł dla wzmocnienia wypowiedzi] | Przysłówek | 495 | |
ἐλεύθερος ἐλευθέρα ἐλεύθερον | wolny, niezależny | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 496 | |
στρατιά –ᾶς, ἡ | wojsko | Rzeczownik: 1 deklinacja | 497 | |
ἀμφί | około, wokół, dookoła | Przyimek | 498 | |
συμφορά –ᾶς, ἡ | zdarzenie, okoliczność, nieszczęście | Rzeczownik: 1 deklinacja | 499 | |
ἑκατόν | sto | Liczebnik: główny | 500 | |
νίκη νίκης, ἡ | zwycięstwo | Rzeczownik: 1 deklinacja | 501 | |
ἔπος ἔπους, τό | słowo, wyraz, mowa, opowiadanie; wróżba, wyrocznia | Rzeczownik: 3 deklinacja temat na σ- | 502 | |
στρατός –οῦ, ὁ | wojsko | Rzeczownik: 2 deklinacja | 503 | |
φράζω, φράσω, ἔφρασα, πέφρακα, πέφρασμαι, ἐφράσθην | mówić, deklarować; (med. and pass.) myśleć, przypuszcząć, że | Czasownik: -ω temat zębowy | 504 | |
ἀργύριον ἀργυρίου, τό | pieniądze | Rzeczownik: 2 deklinacja | 505 | |
τριάκοντα | trzydzieści | Liczebnik: główny | 506 | |
ἕξ | sześć | Liczebnik: główny | 507 | |
πεμπτός –ή –όν | piąty | Liczebnik: główny | 508 | |
μάρτυς μάρτυρος, ὁ/ἡ | świadek | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 509 | |
χαλκοῦς –ῆ –οῦν | z miedzi lub brązu | Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja | 510 | |
ἕβδομος –η –ον | siódmy | Liczebnik: główny | 511 | |
ποῦ | gdzie | Zaimek | 512 | |
ναί | właśnie, istotnie, tak (stosowany dla silnej afirmacji) | Przysłówek | 513 | |
φῶς φωτός, τό | światło, światło dzienne | Rzeczownik: 3 deklinacja temat spółgłoskowy | 514 | |
ὀκτώ | osiem | Liczebnik: główny | 515 | |
ἕκτος –η –ον | szósty | Liczebnik: główny | 516 | |
τριακοστός –ή –όν | trzydziesty | Liczebnik: główny | 517 | |
ἐννέα | dziewięć | Liczebnik: główny | 518 | |
πότε | kiedy? | Przysłówek | 519 | |
ὄγδοος –η –ον | ósmy | Liczebnik: główny | 520 | |
ἔνατος –α –ον | dziewiąty | Liczebnik: główny | 521 | |
εἰκοστός –ή –όν | dwudziesty | Liczebnik: główny | 522 | |
ἀγγέλλω, ἀγγελῶ, ἤγγειλα, ἤγγελκα, ἤγγελμαι, ἠγγέλθην | zawiadomić, poinformować, powiedzieć | Czasownik: -ω temat na spółgłoskę płynną | 523 | |
ἑκατοστός –ή –όν | setny | Liczebnik: główny | 524 |
Citation
Francese, Christopher. Greek Core Vocabulary. Dickinson College Commentaries (2014). http://dcc.dickinson.edu/greek-core-list