[80] (1) Postrēmō quid vīs: sānam an īnsānam fuisse, dum scrīberet? Sānam dīcēs? Nihil ergō erat magicīs artibus passa. Īnsānam respondēbis? Nesciit ergō quid scripserit, eōque eī fidēs nōn habenda est; immō, etiam sī fuisset īnsāna, īnsānam sē esse nescīsset. (2) Nam ut absurdē facit quī tacēre sē dīcit, quod ibīdem dīcendō tacēre sēsē nōn tacet et ipsā professiōne quod profitētur īnfirmat, ita vel magis hoc repugnat: 'ego īnsāniō', quod vērum nōn est, nisi sciēns dīcit; porrō sānus est, quī scit quid sit īnsānia, quippe īnsānia scīre sē nōn potest, nōn magis quam caecitās sē vidēre. (3) Igitur Pudentilla compos mentis fuit, sī compotem mentis sē nōn putābat. Possum, sī velim, plūribus, sed mittō dialectica.

Ipsās litterās longē aliud clāmantēs et quasi dēditā operā ad iūdicium istud praeparātās et accommodātās recitābō. Accipe tū et lēge, usque dum ego interloquar. (...)

(4) Sustinē paulisper quae secuntur; nam ad dēverticulum reī ventum est. (5) Adhūc enim, Maxime, quantum equidem animadvertī, nusquam mulier magīam nōmināvit, sed ōrdinem repetīvit eundem, quem ego paulō prius, dē longā viduitāte, dē remediō valētūdinis, dē voluntāte nūbendī, dē meīs laudibus, quās ex Pontiānō cognōverat, dē suāsū ipsīus, ut mihi potissimum nūberet.

    īnsānus –a –um: insane

    magicus –a –um: pertaining to magi, or magicians

    immō: on the contrary; actually

    absurdē: irrationally

    (2)

    ibīdem: in the same place

    professiō professiōnis f.: public acknowledgment

    profiteor profitērī professus sum: to admit; profess to be

    īnfirmō īnfirmāre: to weaken, disprove, invalidate

    repūgnō repūgnāre repūgnāvī repūgnātus: to fight back against; to be self-contradictory

    īnsāniō īnsānīre īnsānīvī īnsānītum: to be mad, insane

    porrō: furthermore; on the other hand

    īnsānia –ae f.: madness

    caecitās –tātis f.: blindness

    compos compotis: possessing, master of + gen.; compos mentis, "of sound mind."

    (3)

    Pudentilla –ae f.: Pudentilla

    dialecticus –a –um: relating to logic, dialectical; dialectĭca -orum, n. logic, logical discussions

    clāmō clāmāre clāmāvī clāmātus: to call, shout

    dēditus -a -um: devoted (to); eager, assiduous, diligent

    praeparō –parāre –parāvī –parātus: to prepare

    accommodō, are, avi, atus: to adapt, make suitable

    recitō recitāre recitāvī recitātus: to read aloud

    interloquor –loquī –locūtus sum: to interrupt in speaking

    paulisper: for a short while

    (4)

    dēverticulum –ī n.: crucial point, crux

    Māximus –ī m.: cognomen of Claudius Maximus, judge in the case

    (5)

    equidem: indeed

    animadvertō animadvertere animadvertī animadversus: to notice

    nusquam: nowhere

    magīa –ae f.: magic, sorcery

    nōminō nōmināre nōmināvī nōminātus: to name, mention

    viduitās –ātis f.: widowhood

    remedium remediī n.: cure

    valētūdō valētūdinis f.: health

    nūbō nūbere nūpsī nūptum: to marry

    Pontiānus –ī m.: Sicinius Pontianus: Roman knight, elder son of Sicinius Amicus and Aemilia Pudentilla, now dead

    suāsus –ūs m.: persuasion, advice

    potissimum: especially

    article Nav
    Previous
    Next