Othōnis caput oppidō est pusillum,

et heu! rūstice sēmilauta crūra,

subtīle et leve pēditum Libōnis,

sī nōn omnia, displicēre vellem

tibi et Sufficiō senī recoctō.  5

Īrāscēre iterum meīs iambīs

inmerentibus, ūnicē imperātor.

    Othō –ōnis m.: Roman cognomen

    oppidō: utterly, altogether

    pusillus –a –um: puny

    Hirrus (Hirrius) –iī m.: a Roman cognomen

    rūsticus –a –um: rustic; of the country, rural

    sēmilautus –a –um: half-washed

    crūs –ūris n.: leg

    subtīlis –e: fine-textured, delicate

    pēditum –ī n.: a fart

    Libō –ōnis m.: Roman cognomen

    displiceō displicēre displicuī displicitus: be displeasing or offensive (+ dat.)

    Fūfidius –a –um: Roman nomen gentile

    recoquō –ere –coxī –coctus: warmed-over, rehashed 5

    iambus iambī m.: an iamb or iambic verse; (pl.) invective verse, esp. that written in iambic meter

    inmerens –entis: undeserving, unoffending

    ūnicus –a –um: one and only, singular, unique, special

    article Nav
    Next
    Previous