18.1–4

[1]     Fīnītis iam duodecim diēbus, sānctus pater praecēpit trīduānum ieiūnāre. [2] Porrō, trānsāctō trīduānō, ecce ūna avis grandissima volābat ē regiōne nāvis, tenēns rāmum cuiusdam arboris ignōtae habentem in summō botrum magnum mīrae rubicunditātis. [3] Quem rāmum mīsit dē ōre suō in sinum sānctī virī. Tunc sānctus Brendānus vocāvit frātrēs suōs ad sē et ait: “Vidēte et sūmite prandium quod Deus mīsit vōbīs.” [4] Erant enim ūvae illīus sīcut pōma; quās dīvīsit vir Deī frātribus per singulās ūvās, et ita habēbant vīctum usque ad duodecimum diem.

    Brendan orders a three-day fast, and then a large bird drops a branch with huge and intensely red grapes right into Brendan's lap.  The grapes provide food for the next twelve days.

    [2] ē regiōne nāvis: “directly opposite the ship” (OLD regiō 2b).

    fīniō fīnīre fīnīvī fīnītus to finish1
    duodecim; duodecimus –a –um 12; 12th
    trīduānus –a –um lasting three days
    ieiunō –āre to fast
    porrō next2
    trānsigō trānsigere trānsēgī trānsāctum to carry through, complete; to spend, pass
    trīduum –ī n. three days
    grandis grandis grande big, tall
    volō volāre volāvī volātus to fly
    regiō regiōnis f. region; direction, line
    teneō tenēre tenuī tentus to hold, keep; to reach in journeying, make (OLD 5a)
    rāmus rāmī m. branch3
    īgnōtus –a –um unknown
    summus –a –um highest
    botrus –ī, m. bunch of grapes
    mīrus –a –um marvelous, wonderful
    rubicunditas –ātis f. redness
    rāmus rāmī m. branch
    mittō mittere mīsī missus to send, let go; to thrust; to put (OLD 13)
    prandium –ī n. a midday meal, lunch
    mittō mittere mīsī missus to send, let go; to thrust; to put (OLD 13)
    ūva –ae f. grape4
    pōmum –ī n. fruit (esp. orchard-fruit)
    per through; by means of (OLD 14)
    ūva –ae f. grape
    vīctus vīctūs m. food
    ūsque until (often with ad or dum)
    duodecim; duodecimus –a –um 12; 12th
    article Nav
    Previous
    Next