C. PLĪNIUS PAULĪNŌ SUŌ S.
Īrāscor, nec liquet mihi an dēbeam, sed īrāscor. Scīs quam sit amor, inīquus interdum, impotēns saepe, μικραίτιος semper. Haec tamen causa magna est, nesciō an iūsta; sed ego, tamquam nōn minus iūsta quam magna sit, graviter īrāscor quod ā tē tam diū litterae nūllae. [2] Exōrāre mē potes ūnō modō, sī nunc saltem plūrimās et longissimās miserīs. Haec mihi sōla excūsātiō vēra, cēterae falsae vidēbuntur. Nōn sum audītūrus 'nōn eram Rōmae' vel 'occupātior eram'; illud enim nec dī sinant, ut 'īnfirmior'. Ipse ad vīllam partim studiīs partim dēsidiā fruor, quōrum utrumque ex ōtiō nāscitur. Valē.
vocabulary
liqueō liquēre licuī (liquī): to be fluid
inīquus –a –um: uneven
interdum: sometimes
impotens –entis: powerless; lacking in self–control, hence headstrong, wild, violent, intemperate
graviter: heavily
quod: because
tam diū: so long, for so long a time
exōrō exōrāre exōrāvī exōrātus: to pray effectually; entreat, prevail upon2
saltem (saltim): at least, at any rate
excūsātiō excūsātiōnis, f.: excusing, excuse
Rōma Rōmae, f.: Rome
occupātus –a –um: busy
īnfīrmus –a –um: weak, feeble
vīlla vīllae, f.: estate
partim: partly
dēsidia –ae, f.: idleness, inactivity