‘Nōn tē nūllīūs exercent nūminis īrae;
magna luis commissa: tibi hās miserābilis Orpheus
haudquāquam ob meritum poenās, nī fāta resistant,455
suscitat, et raptā graviter prō coniuge saevit.
Illa quidem, dum tē fugeret per flūmina praeceps,
immānem ante pedēs hydrum moritūra puella
servantem rīpās altā nōn vīdit in herbā.
At chorus aequālis Dryadum clāmōre suprēmōs460
implēvit montēs; flērunt Rhodopēiae arcēs
altaque Pangaea et Rhēsī Māvortia tellūs
atque Getae atque Hebrus et Actias Ōrīthȳīa.
Ipse cavā sōlāns aegrum testūdine amōrem
tē, dulcis coniūnx, tē sōlō in lītore sēcum,465
tē veniente diē, tē dēcēdente canēbat.