οὐδʼ ἄρα Πηνελόπεια πολὺν χρόνον ἦεν ἄπυστος675
μύθων, οὓς μνηστῆρες ἐνὶ φρεσὶ βυσσοδόμευον·
κῆρυξ γάρ οἱ ἔειπε Μέδων, ὃς ἐπεύθετο βουλὰς
αὐλῆς ἐκτὸς ἐών· οἱ δʼ ἔνδοθι μῆτιν ὕφαινον.
βῆ δʼ ἴμεν ἀγγελέων διὰ δώματα Πηνελοπείῃ·
τὸν δὲ κατʼ οὐδοῦ βάντα προσηύδα Πηνελόπεια·680
κῆρυξ, τίπτε δέ σε πρόεσαν μνηστῆρες ἀγαυοί;
ἦ εἰπέμεναι δμῳῇσιν Ὀδυσσῆος θείοιο
ἔργων παύσασθαι, σφίσι δʼ αὐτοῖς δαῖτα πένεσθαι;
μὴ μνηστεύσαντες μηδʼ ἄλλοθʼ ὁμιλήσαντες
ὕστατα καὶ πύματα νῦν ἐνθάδε δειπνήσειαν·685
οἳ θάμʼ ἀγειρόμενοι βίοτον κατακείρετε πολλόν,
κτῆσιν Τηλεμάχοιο δαΐφρονος· οὐδέ τι πατρῶν
ὑμετέρων τὸ πρόσθεν ἀκούετε, παῖδες ἐόντες,
οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκε μεθʼ ὑμετέροισι τοκεῦσιν,
οὔτε τινὰ ῥέξας ἐξαίσιον οὔτε τι εἰπὼν690
ἐν δήμῳ, ἥ τʼ ἐστὶ δίκη θείων βασιλήων·
ἄλλον κʼ ἐχθαίρῃσι βροτῶν, ἄλλον κε φιλοίη.
κεῖνος δʼ οὔ ποτε πάμπαν ἀτάσθαλον ἄνδρα ἐώργει.
ἀλλʼ ὁ μὲν ὑμέτερος θυμὸς καὶ ἀεικέα ἔργα
φαίνεται, οὐδέ τίς ἐστι χάρις μετόπισθʼ ἐυεργέων.695
τὴν δʼ αὖτε προσέειπε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς·
αἲ γὰρ δή, βασίλεια, τόδε πλεῖστον κακὸν εἴη.
ἀλλὰ πολὺ μεῖζόν τε καὶ ἀργαλεώτερον ἄλλο
μνηστῆρες φράζονται, ὃ μὴ τελέσειε Κρονίων·
Τηλέμαχον μεμάασι κατακτάμεν ὀξέι χαλκῷ700
οἴκαδε νισόμενον· ὁ δʼ ἔβη μετὰ πατρὸς ἀκουὴν
ἐς Πύλον ἠγαθέην ἠδʼ ἐς Λακεδαίμονα δῖαν.
ὣς φάτο, τῆς δʼ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε· τὼ δέ οἱ ὄσσε
δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.705
ὀψὲ δὲ δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβομένη προσέειπε·
κῆρυξ, τίπτε δέ μοι πάϊς οἴχεται; οὐδέ τί μιν χρεὼ
νηῶν ὠκυπόρων ἐπιβαινέμεν, αἵ θʼ ἁλὸς ἵπποι
ἀνδράσι γίγνονται, περόωσι δὲ πουλὺν ἐφʼ ὑγρήν.
ἦ ἵνα μηδʼ ὄνομʼ αὐτοῦ ἐν ἀνθρώποισι λίπηται;710
τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Μέδων πεπνυμένα εἰδώς·
οὐκ οἶδʼ ἤ τίς μιν θεὸς ὤρορεν, ἦε καὶ αὐτοῦ
θυμὸς ἐφωρμήθη ἴμεν ἐς Πύλον, ὄφρα πύθηται
πατρὸς ἑοῦ ἢ νόστον ἢ ὅν τινα πότμον ἐπέσπεν.
ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κατὰ δῶμʼ Ὀδυσῆος.715
notes
679 ἀγγελέων: fut. ptc., expressing purpose.
681 πρόεσαν: 3rd pl. aor. act. indic. > προίημι.
682 εἰπέμεναι: infinitive of purpose: “(did they send you forth) to order …?” The construction with the verb is: “to order (dat.) to (infin.)” (LSJ εἶπον III).
684 μὴ μνηστεύσαντες …/ … δειπνήσειαν: “never again may they come wooing and consorting; let this, here and now, be their last and final meal” (Stanford). A three-part wish, compressed into two aorist circumstantial participles and an optative of wish.
687 κτῆσιν: “possessions,” collective sing. (LSJ κτῆσις II.2).
690 τινὰ ῥέξας ἐξαίσιον: “doing anything lawless to anyone.” The construction with the verb is “to do (acc. of thing) to (acc. of person)” (LSJ ῥέζω A.I.3).
690 τι: understand ἐξαίσιον.
691 ἥ τ᾽ ἐστὶ δίκη: “and this is the custom ….,” taking ἥ as a demonstrative, or “which is the custom…” taking this as a generalizing relative clause, with Odysseus’s actions as the andecedent, and the relative pronoun assimilated to the gender of δίκη.
692 κ᾽ ἐχθαίρῃσι … κε φιλοίη: potential opts. The subject is either Odysseus or, generally, a king.
693 ἐώργει: “did,” 3rd sing. plupf. act. indic. > ἔρδω. The construction (as in 690) is: “did (acc. of thing) to (acc. of person)” (LSJ ἔρδω).
695 χάρις … ἐυεργέων: “gratitude for good deeds,” genitive of cause (Smyth 1405).
697 αἲ γὰρ: εἰ γὰρ, introducing an optative of wish.
699 μὴ τελέσειε: negative optative of wish.
701 μετὰ πατρὸς ἀκουὴν: μετά, “in search of” (LSJ μετά C.I.2), goes with ἀκουὴν, and πατρὸς is an objective genitive.
703 αὐτοῦ: “right there.”
703 λύτο: 3rd sing. aor. pass. indic. (Epic form) > λύω. γούνατα καὶ φίλον ἦτορ both serve as subjects.
704 ἐπέων: redundant after ἀμφασίη.
705 πλῆσθεν: 3rd pl. aor. pass. indic. > πίμπλημι, with the dual subject τὼ ὄσσε.
705 οἱ: dative of possession.
708 νηῶν ὠκυπόρων: gens., goverened by the ἐπι– in ἐπιβαινέμεν (“to go aboard”).
709 γίγνονται: “serve as” (Merry-Riddell-Monro).
710 μηδ᾽ ὄνομ᾽ αὐτοῦ: “not even his name.”
712 ὤρορεν: 3rd sing. aor. act. indic. > ὄρνυμι.
713 ἐφωρμήθη: 3rd sing. aor. pass. indic. > ἐφορμάω.
713 ἴμεν: pres. infin. > εἶμι.
713 πύθηται: aor. subj. > πυνθάνομαι, in a purpose clause after a past main verb (Smyth 2197).