ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
ἔνθα καὶ ἠματίη μὲν ὑφαίνεσκεν μέγαν ἱστόν,
νύκτας δʼ ἀλλύεσκεν, ἐπεὶ δαΐδας παραθεῖτο.140
ὣς τρίετες μὲν ἔληθε δόλῳ καὶ ἔπειθεν Ἀχαιούς·
ἀλλʼ ὅτε τέτρατον ἦλθεν ἔτος καὶ ἐπήλυθον ὧραι,
μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα πόλλʼ ἐτελέσθη,
καὶ τότε δή τις ἔειπε γυναικῶν, ἣ σάφα ᾔδη,
καὶ τήν γʼ ἀλλύουσαν ἐφεύρομεν ἀγλαὸν ἱστόν.145
ὣς τὸ μὲν ἐξετέλεσσε καὶ οὐκ ἐθέλουσʼ, ὑπʼ ἀνάγκης.
εὖθʼ ἡ φᾶρος ἔδειξεν, ὑφήνασα μέγαν ἱστόν,
πλύνασʼ, ἠελίῳ ἐναλίγκιον ἠὲ σελήνῃ,
καὶ τότε δή ῥʼ Ὀδυσῆα κακός ποθεν ἤγαγε δαίμων
ἀγροῦ ἐπʼ ἐσχατιήν, ὅθι δώματα ναῖε συβώτης.150
ἔνθʼ ἦλθεν φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο,
ἐκ Πύλου ἠμαθόεντος ἰὼν σὺν νηῒ μελαίνῃ·
τὼ δὲ μνηστῆρσιν θάνατον κακὸν ἀρτύναντε
ἵκοντο προτὶ ἄστυ περικλυτόν, ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ὕστερος, αὐτὰρ Τηλέμαχος πρόσθʼ ἡγεμόνευε.155
τὸν δὲ συβώτης ἦγε κακὰ χροῒ εἵματʼ ἔχοντα,
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι
σκηπτόμενον· τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
οὐδέ τις ἡμείων δύνατο γνῶναι τὸν ἐόντα
ἐξαπίνης προφανέντʼ, οὐδʼ οἳ προγενέστεροι ἦσαν,160
ἀλλʼ ἔπεσίν τε κακοῖσιν ἐνίσσομεν ἠδὲ βολῇσιν.
αὐτὰρ ὁ τῆος ἐτόλμα ἐνὶ μεγάροισιν ἑοῖσι
βαλλόμενος καὶ ἐνισσόμενος τετληότι θυμῷ·
ἀλλʼ ὅτε δή μιν ἔγειρε Διὸς νοός αἰγιόχοιο,
σὺν μὲν Τηλεμάχῳ περικαλλέα τεύχεʼ ἀείρας165
ἐς θάλαμον κατέθηκε καὶ ἐκλήϊσεν ὀχῆας,
αὐτὰρ ὁ ἣν ἄλοχον πολυκερδείῃσιν ἄνωγε
τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον,
ἡμῖν αἰνομόροισιν ἀέθλια καὶ φόνου ἀρχήν.
οὐδέ τις ἡμείων δύνατο κρατεροῖο βιοῖο170
νευρὴν ἐντανύσαι, πολλὸν δʼ ἐπιδευέες ἦμεν.
ἀλλʼ ὅτε χεῖρας ἵκανεν Ὀδυσσῆος μέγα τόξον,
ἔνθʼ ἡμεῖς μὲν πάντες ὁμοκλέομεν ἐπέεσσι
τόξον μὴ δόμεναι, μηδʼ εἰ μάλα πολλʼ ἀγορεύοι·
Τηλέμαχος δέ μιν οἶος ἐποτρύνων ἐκέλευσεν.175
αὐτὰρ ὁ δέξατο χειρὶ πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
ῥηϊδίως δʼ ἐτάνυσσε βιόν, διὰ δʼ ἧκε σιδήρου,
στῆ δʼ ἄρʼ ἐπʼ οὐδὸν ἰών, ταχέας δʼ ἐκχεύατʼ ὀϊστοὺς
δεινὸν παπταίνων, βάλε δʼ Ἀντίνοον βασιλῆα.
αὐτὰρ ἔπειτʼ ἄλλοις ἐφίει βέλεα στονόεντα,180
ἄντα τιτυσκόμενος· τοὶ δʼ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
γνωτὸν δʼ ἦν ὅ ῥά τίς σφι θεῶν ἐπιτάρροθος ἦεν·
αὐτίκα γὰρ κατὰ δώματʼ ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ
κτεῖνον ἐπιστροφάδην, τῶν δὲ στόνος ὤρνυτʼ ἀεικὴς
κράτων τυπτομένων, δάπεδον δʼ ἅπαν αἵματι θῦεν.185
ὣς ἡμεῖς, Ἀγάμεμνον, ἀπωλόμεθʼ, ὧν ἔτι καὶ νῦν
σώματʼ ἀκηδέα κεῖται ἐνὶ μεγάροις Ὀδυσῆος·
οὐ γάρ πω ἴσασι φίλοι κατὰ δώμαθʼ ἑκάστου,
οἵ κʼ ἀπονίψαντες μέλανα βρότον ἐξ ὠτειλέων
κατθέμενοι γοάοιεν· ὃ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.190
notes
Amphimedon finishes his tale of the death of the suitors.
138–46 = 2.103–10, with the addition of 24.123 (although this line is missing in several manuscripts).
138 ἡμῖν: dative of possession with θυμὸς ἀγήνωρ.
140 ἀλλύεσκεν: = ἀναλύεσκεν, 3rd sing. iterative impf. act. indic. > ἀναλύω. Apocope.
140 ἐπεὶ δαΐδας παραθεῖτο: παραθεῖτο is optative in a temporal clause relating to the future after a main verb in the imperfect (Smyth 2414, LSJ ἐπεί A.III). Merry calls this “the optative of recurring action.” The middle voice indicates that the action is done for the subject’s benefit: “she had torches placed beside her” (LSJ παρατίθημι B).
141 ἔληθε: 3rd sing. impf. act. indic. > λανθάνω.
144 ᾔδη: plupf. > οἶδα.
145 τήν: Penelope.
145 ἀλλύουσαν: fem. acc. sing. pres.act. ptc. > ἀναλύω. Apocope.
146 τὸ: τὸ φᾶρος.
147 ἱστόν: “the web,” “the weaving” (LSJ ἱστός II.2).
153 τὼ: Odysseus and Telemachus, dual.
156 τὸν: Odysseus.
158 τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροῒ εἵματα ἕστο: a strange repetition of the description of Odysseus in line 156, κακὰ χροῒ εἵματʼ ἔχοντα.
159 γνῶναι τὸν ἐόντα: “to recognize that it was he …”
160 οἳ προγενέστεροι ἦσαν: “those who were older.”
175 μιν … ἐκέλευσεν: “bid him (to take the bow).”
177 διὰ … ἧκε: “shot (the arrow) through (gen.),” tmesis > διΐημι.
179 δεινὸν: adverbial.
181 ἄντα τιτυσκόμενος: “taking aim” (LSJ τιτύσκομαι II.1).
182 γνωτὸν: “easily-known,” “evident.”
182 ὅ: = ὅτι, “that.”
182 σφι: 3rd pl. pron., referring to Odysseus and Telemachus (and Eumaeus and Philoitius), dative of possession.
183 ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ: “following their battle rage,” “letting themselves be guided by their fury” (Brill), “giving the reins to their passion” (LSJ ἐφέπω B.II.2).
185 κράτων τυπτομένων: genitive absolute.
190 κατθέμενοι: “laying out (for burial)” > κατατίθημι (LSJ κατατίθημι II.3).