Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο

ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶν

καλὴν χρυσείην, τῇ τʼ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει

ὧν ἐθέλει, τοὺς δʼ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·

τῇ ῥʼ ἄγε κινήσας, ταὶ δὲ τρίζουσαι ἕποντο.5

ὡς δʼ ὅτε νυκτερίδες μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο

τρίζουσαι ποτέονται, ἐπεί κέ τις ἀποπέσῃσιν

ὁρμαθοῦ ἐκ πέτρης, ἀνά τʼ ἀλλήλῃσιν ἔχονται,

ὣς αἱ τετριγυῖαι ἅμʼ ἤϊσαν· ἦρχε δʼ ἄρα σφιν

Ἑρμείας ἀκάκητα κατʼ εὐρώεντα κέλευθα.10

πὰρ δʼ ἴσαν Ὠκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ Λευκάδα πέτρην,

ἠδὲ παρʼ Ἠελίοιο πύλας καὶ δῆμον ὀνείρων

ἤϊσαν· αἶψα δʼ ἵκοντο κατʼ ἀσφοδελὸν λειμῶνα,

ἔνθα τε ναίουσι ψυχαί, εἴδωλα καμόντων.

εὗρον δὲ ψυχὴν Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος15

καὶ Πατροκλῆος καὶ ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο

Αἴαντός θʼ, ὃς ἄριστος ἔην εἶδός τε δέμας τε

τῶν ἄλλων Δαναῶν μετʼ ἀμύμονα Πηλεΐωνα

ὣς οἱ μὲν περὶ κεῖνον ὁμίλεον· ἀγχίμολον δὲ

ἤλυθʼ ἔπι ψυχὴ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο20

ἀχνυμένη· περὶ δʼ ἄλλαι ἀγηγέραθʼ, ὅσσαι ἅμʼ αὐτῷ

οἴκῳ ἐν Αἰγίσθοιο θάνον καὶ πότμον ἐπέσπον.

τὸν προτέρη ψυχὴ προσεφώνεε Πηλεΐωνος·

Ἀτρεΐδη, περὶ μέν σʼ ἔφαμεν Διὶ τερπικεραύνῳ

ἀνδρῶν ἡρώων φίλον ἔμμεναι ἤματα πάντα,25

οὕνεκα πολλοῖσίν τε καὶ ἰφθίμοισιν ἄνασσες

δήμῳ ἔνι Τρώων, ὅθι πάσχομεν ἄλγεʼ Ἀχαιοί.

ἦ τʼ ἄρα καὶ σοὶ πρῶϊ παραστήσεσθαι ἔμελλεν

μοῖρʼ ὀλοή, τὴν οὔ τις ἀλεύεται ὅς κε γένηται.

ὡς ὄφελες τιμῆς ἀπονήμενος, ἧς περ ἄνασσες,30

δήμῳ ἔνι Τρώων θάνατον καὶ πότμον ἐπισπεῖν·

τῷ κέν τοι τύμβον μὲν ἐποίησαν Παναχαιοί,

ἠδέ κε καὶ σῷ παιδὶ μέγα κλέος ἤραʼ ὀπίσσω·

νῦν δʼ ἄρα σʼ οἰκτίστῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι.

    The Second Nekuia. Hermes leads the souls of the suitors to the Underworld.

     

    ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει / ὧν ἐθέλει: Either (1) the relative clause is compressed: θέλγει ὄμματα ἀνδρῶν ὧν(ὄμματα θέλγειν) ἐθέλει (Russo/Heubeck), or (2) the relative pronoun is attracted into the case of the antecedent (Smyth 2522): θέλγει ὄμματα ἀνδρῶν (τοὺς) ἐθέλει.

    τοὺς δʼ: “and others.”

    τῇ: with the wand (ῥάβδῳ).

    ἄγε: impf. act. indic.

    ταὶ: the souls (ψυχαί) of the suitors.

    τις … / ὁρμαθοῦ: “one of the row (of bats),” = ὁρμαθοῦ, partitive gen. (Smyth 1310).

    αἱ: the souls of the suitors.

    ἤϊσαν: 3rd pl. impf. act. indic. > εἶμι.

    σφιν: dat. pl. pron., following ἦρχε (LSJ ἄρχω II.2).

    11  πὰρ … ἴσαν: “they passed,” 3rd pl. impf. act. indic., tmesis > πάρειμι (παρά + εἶμι). Likewise παρʼ … / ἤϊσαν in lines 12–13.

    11  Λευκάδα πέτρην: the “White rock” appears to refer to some mythological landmark on the route to the Underworld, not a feature of the real world.

    14  καμόντων: “of the dead,” aor. act. ptc., substantive (LSJ κάμνω II.5).

    17  εἶδός τε δέμας τε: accusative of respect.

    18  μετ(ὰ): “after.”

    19  οἱ: Patroclus, Antilochus, and Ajax.

    19  κεῖνον: Achilles.

    20  ἤλυθʼ ἔπι: “approached,” tmesis > ἐπέρχομαι. Anastrophe.

    21  περὶ: adverbial.

    21  ἀγηγέραθʼ: ἀγηγέρατο, 3rd pl. plupf. pass. indic. > ἀγείρω.

    21  αὐτῷ: with Agamemnon.

    22  οἴκῳ ἐν Αἰγίσθοιο: ἐν οἴκῳ Αἰγίσθοιο, anastrophe.

    24  περὶ …. / … ἔμμεναι: ἔφαμέν σε ἔμμεναι φίλον Διὶ τερπικεραύνῳ περὶ ἀνδρῶν ἡρώων.

    24  περὶ: “above all (gen.),” “more than all other (gen.).”

    26  πολλοῖσίν τε καὶ ἰφθίμοισιν: dat., with ἄνασσες (LSJ ἀνάσσω). The verb ἀνάσσω can take a dative or a genitive (as it does in line 30).

    27  δήμῳ ἔνι: anastrophe.

    28  σοὶ: dat., with compound verb παραστήσεσθαι.

    28  πρῶϊ: “too soon” (LSJ πρῶϊ 3).

    28  παραστήσεσθαι: “to come to (dat.),” fut. mid. infin. > παρίστημι.

    29  ἀλεύεται: probably a short-vowel subjunctive in a general conditional relative clause.

    30  ὄφελες: with the infinitive ἐπισπεῖν in line 31.

    30  τιμῆς: gen., with ἀπονήμενος (Smyth 1355).

    30  ἀπονήμενος: masc. nom. sing. aor. mid. ptc. > ἀπονίναμαι.

    32  κέν: with aorist indicative, indicating past unreality, equivalent to the apodosis of a past contrary-to-fact conditional (Smyth 1786).

    33  ἤρα(o): “you would have won,” 2nd sing. aor. mid. indic. > ἀείρω/αἴρω (LSJ ἀείρω IV.1).

    34  εἵμαρτο: “it was decreed for (acc.) to (infin.),” 3rd sing. plupf. mid. indic. > μείρομαι(LSJ μείρομαι III).

    34  ἁλῶναι: aor. infin. > ἁλίσκομαι (LSJ ἁλίσκομαι I.2).

    article nav
    Previous
    Next

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xxiv-1%E2%80%9334