The March to Jerusalem
[10.30.1] Et cum iam essent omnēs inimīcī nostrī (Deō trīnō et ūnō summōque dignās referimus grātēs) per omnia dēvictī hūc illūcque fugientēs, aliī sēmivīvī aliī vulnerātī in vallibus et in nemoribus et in arvīs et in viīs dēficiēbant mortuī. Populus vērō Chrīstī—victōrēs scīlicet peregrīnī—reversī sunt gaudentēs fēlīcī triumphō, dēvictīs hostibus, in cīvitātem. Statim omnēs nostrī seniōrēs, vidēlicet dux Godefridus, comes Sānctī Egidīī Raimundus, Boamundus, et comes Nortmanniae, comesque Flandrēnsis, et aliī omnēs mīsērunt nōbilissimum mīlitem Hugōnem Magnum imperātōrī Cōnstantīnopolim, ut ad recipiendam cīvitātem venīret et conventiōnēs, quās ergā illōs habēbat, explēret. Ivit, nec posteā rediit.