τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης:145
"οὕτω νῦν ἀπόπεμπε, Διὸς δ᾽ ἐποπίζεο μῆνιν,
μή πώς τοι μετόπισθε κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ."
ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κρατὺς ἀργεϊφόντης:
ἡ δ᾽ ἐπ᾽ Ὀδυσσῆα μεγαλήτορα πότνια νύμφη
ἤι᾽, ἐπεὶ δὴ Ζηνὸς ἐπέκλυεν ἀγγελιάων.150
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ ἀκτῆς εὗρε καθήμενον: οὐδέ ποτ᾽ ὄσσε
δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν
νόστον ὀδυρομένῳ, ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε νύμφη.
ἀλλ᾽ ἦ τοι νύκτας μὲν ἰαύεσκεν καὶ ἀνάγκῃ
ὥς ἄρα φωνήσασα θεὰ παρέθηκε τράπεζαν
ἀμβροσίης πλήσασα, κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν.
αὐτὰρ ὁ πῖνε καὶ ἦσθε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
αὐτὰρ ἐπεὶ δείπνησε καὶ ἤραρε θυμὸν ἐδωδῇ,95
καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·
"εἰρωτᾷς μ᾽ ἐλθόντα θεὰ θεόν· αὐτὰρ ἐγώ τοι
νημερτέως τὸν μῦθον ἐνισπήσω· κέλεαι γάρ.
Ζεὺς ἐμέ γ᾽ ἠνώγει δεῦρ᾽ ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα·
ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
αὐτίκ᾽ ἔπειθ᾽ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
ἀμβρόσια χρύσεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ᾽ ὑγρὴν45
ἠδ᾽ ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο.
εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τ᾽ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει,
ὧν ἐθέλει, τοὺς δ᾽ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει.
τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς ἀργεϊφόντης.
Πιερίην δ᾽ ἐπιβὰς ἐξ αἰθέρος ἔμπεσε πόντῳ·50
σεύατ᾽ ἔπειτ᾽ ἐπὶ κῦμα λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς,
Ἠὼς δ᾽ ἐκ λεχέων παρ᾽ ἀγαυοῦ Τιθωνοῖο
ὤρνυθ᾽, ἵν᾽ ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν·
οἱ δὲ θεοὶ θῶκόνδε καθίζανον, ἐν δ᾽ ἄρα τοῖσι
Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, οὗ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον.
τοῖσι δ᾽ Ἀθηναίη λέγε κήδεα πόλλ᾽ Ὀδυσῆος5
μνησαμένη· μέλε γάρ οἱ ἐὼν ἐν δώμασι νύμφης·
"Ζεῦ πάτερ ἠδ᾽ ἄλλοι μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες,
μή τις ἔτι πρόφρων ἀγανὸς καὶ ἤπιος ἔστω
σκηπτοῦχος βασιλεύς, μηδὲ φρεσὶν αἴσιμα εἰδώς,
[1.11.2] Quōmodo nunc mē hōc locō geram? quid vōcem? imāginēs sōlis? historicī sōlēs vocant et bīnōs ternōsque appāruisse memoriae trādunt; Graecī παρήλια appellant, quia in propinquō ferē ā sōle vīsuntur aut quia accēdunt ad aliquam similitūdinem sōlis. nōn enim tōtum imitantur sed magnitūdinem eius figūramque. cēterum nihil habent ārdōris, hebetēs et languidī. hīs quod nōmen impōnimus? an faciō quod Vergilius? quī dubitāvit dē nomine, deinde id dē quō dubitāverat posuit:
[1.pref.5] Ō quam contempta rēs est homō nisi suprā hūmāna surrēxerit! quamdiū cum adfectibus conluctāmur, quid magnificī facimus? etiamsī superiorēs sumus, portenta vincimus. quid est cūr suspiciāmus nōsmet ipsōs quia dissimilēs dēterrimīs sumus? nōn videō quārē sibi placeat quī rōbustior est in valētūdināriō: [1.pref.6] multum interest inter vīrēs et bonam valētūdinem. effūgistī vitia animī?
[7.27.1] ‘Quārē?’ inquis. dīc tū mihi prius quārē lūna dissimillimum solī lūmen accipiat, cum accipiat ā sōle; quārē modo rubeat, modo palleat; quārē līvidus illī et āter color sit cum cōnspectū sōlis exclūditur. [7.27.2] dīc mihi quārē omnēs stēllae inter sē dissimilem habeant aliquātenus faciem, dīversissimam sōlī. quōmodo nihil prohibet ista sīdera esse, quamvīs similia nōn sint, sīc nihil prohibet comētās aeternōs esse et sortis eiusdem cuius cētera, etiamsī faciem illīs nōn habent similem. [7.27.3] quid porrō? mundus ipse, sī cōnsīderēs illum, nōn ex dīversīs compositus est?
