| aequē |
tak samo, równo |
Przysłówek |
Sprawiedliwość i prawo |
904 |
| aequus -a -um |
równy |
Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
610 |
| cōnfiteor cōnfitērī cōnfessus sum |
przyznać się; wyznawać; ujawniać |
Czasownik: deponens |
Sprawiedliwość i prawo |
972 |
| crīmen -inis n. |
oskarżenie, zbrodnia |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
475 |
| culpa -ae f. |
wina |
Rzeczownik: 1 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
769 |
| damnō -āre |
potępiać |
Czasownik: 1 koniugacja |
Sprawiedliwość i prawo |
751 |
| facinus facinoris n. |
przestępstwo, zbrodnia, czyn |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
646 |
| fateor fatērī fassus sum |
wyznać; przyznać |
Czasownik: deponens |
Sprawiedliwość i prawo |
689 |
| iniūria -ae f.: |
niesprawiedliwość, krzywda |
Rzeczownik: 1 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
381 |
| iubeō iubēre iussī iussum |
nakazywać |
Czasownik: 2 koniugacja |
Sprawiedliwość i prawo |
84 |
| iūdex iūdicis m. |
sędzia |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
839 |
| iūdicium -ī n. |
sąd, decyzja, proces |
Rzeczownik: 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
749 |
| iūdicō -āre |
osądzać; być jakiegoś zdania |
Czasownik: 1 koniugacja |
Sprawiedliwość i prawo |
565 |
| iūrō -āre |
przyrzekać; iūs iūrium, przysięga |
Czasownik: 1 koniugacja |
Sprawiedliwość i prawo |
896 |
| iūs iūris n. |
prawo, sąd |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
314 |
| iūstus -a -um |
sprawiedliwy, prawy |
Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
770 |
| lēx lēgis f. |
prawo |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
264 |
| līber lībera līberum |
wolny; līberī (m. pl.): dzieci |
Przymiotnik: 1 i 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
229 |
| licet licēre licuit licitum est |
można (+ dat. + infin.) |
Czasownik: bezosobowy |
Sprawiedliwość i prawo |
175 |
| licet |
chociaż |
Spójnik |
Sprawiedliwość i prawo |
778 |
| nefās |
niesprawiedliwość, bezbożność |
Rzeczownik: Nieodmienny |
Sprawiedliwość i prawo |
541 |
| peccō -āre |
popełniać błąd, grzeszyć |
Czasownik: 1 koniugacja |
Sprawiedliwość i prawo |
792 |
| poena -ae f. |
kara |
Rzeczownik: 1 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
223 |
| praeceptum -ī n. |
rada; rozkaz |
Rzeczownik: 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
825 |
| reus -ī m. |
winny, oskarżony |
Rzeczownik: 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
888 |
| scelus -eris n. |
występek, grzech |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
154 |
| statuō -ere -uī -ūtum |
ustawiać, ustanawiać |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Sprawiedliwość i prawo |
678 |
| supplicium -ī n. |
kara, prośba |
Rzeczownik: 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
683 |
| testis -is m. |
świadek |
Rzeczownik: 3 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
741 |
| vitium -ī n. |
błąd, wada |
Rzeczownik: 2 deklinacja |
Sprawiedliwość i prawo |
326 |
