8.21-22

21. Deinde Opilius Macrīnus, quī praefectus praetōriō erat, cum fīliō Diadūmenō factī imperātōrēs nihil memorābile ex temporis brevitāte gessērunt. Nam imperium eōrum duum mēnsium et ūnīus annī fuit. Sēditiōne mīlitārī ambō pariter occīsī sunt.

22. Creātus est post hōs M. Aurēlius Antōnīnus. Hic Antonīnī Caracallae fīlius putābātur, sacerdōs autem Heliogabalī templī erat. Is cum Rōmam ingentī et mīlitum et senātūs exspectātiōne vēnisset, probrīs sē omnibus contāmināvit. Inpudīcissimē et obscēnissimē vīxit bienniōque post et octō mēnsibus tumultū interfectus est mīlitārī et cum eō māter Symiasera.

    Chapter 21: Macrinus and Diadumenianus Emperors, 217218 CE

    Dio Epit. 79.11–41; Victor Epit. 22; H.A. Macr. 2.1–15.2; H.A. Diad. 1.1–11.6

    Opilius Macrīnus: M. Opellius Macrinus came from Caesarea in Mauretania and was of humble ancestry. Promoted to the praetorian prefecture in c. 214 CE, he was acclaimed emperor on April 9th, 217 CE and became the first emperor of equestrian origin (Bird).

    cum fīliō Diadūmenō: see Diadumenian

    Chapter 22: Elagabalus Emperor, 218222 CE

    Herodian, History of the Empire 5.5-8, Historia Augusta, Antoninus Heliogabalus

    M. Aurēlius Antōnīnus: known in history as Heliogabalus/Elagabalus/Bassianus. He was the grandson of Maesa, who was the sister-in-law of Septimius Severus, and the son of Symiasera. He was a priest in the temple of the Sun at Emesa in Syria when Caracalla died. Though the instrumentality of his grandmother he was proclaimed emperor by the soldiers and acknowledged by the senate (Hazzard).

    Hic Antonīnī Caracallae fīlius putābātur: supply esse

    bienniōque post et octō mēnsibus: Elagabalus died in 222 CE.

    Core Vocabulary | Numbers | Dates

     

    Macrīnus, ī, m.

    (M.) Opilius Macrīnus, Roman emperor 217–218 A.D. 21.

    praefectus, ī, m.

    overseer, superintendent; praefect

    praetōrium, ī, n.

    the imperial bodyguard

    Diadumenus, ī, m.

    son of the emperor Macrinus

    memorābilis, e [memorō, to bring to mind], adj.

    worth telling, remarkable

    brevitās, ātis [brevis], f.

    shortness

    mēnsis, is, m.

    a month

    sēditiō, ōnis [sed + itiō, from eō], f.

    dissension, rebellion, revolt

    mīlitāris, e [mīles], adj.

    military; as subst., a soldier; rēs mīlitāris, the art of war, military operations

    ambō, ae, ō, adj.

    both

    pariter, adv.

    alike, likewise, at the same time

    M.

    M., abbreviation of the praenomen Marcus; M'., abbreviation of the praenomen Manius 22.

    Aurēlius, ī, m.

    the name of a Roman gens. Aurēlius Alexander, Roman emperor, 222–235 A.D.

    Antōnīnus, ī, m.

    the name of a dynasty of Roman emperors. (1) T. Aurēlius Antōnīnus Fulvius Bōiōnius Pius, 138–161 A.D.; (2) M. Aurēlius Antōnīnus Vērus, 161–180 A.D.; (3) L. Annius Antōnīnus Vērus, 161–169 A.D.; (4) L. Antōnīnus Commodus, 180–193 A.D.; (5) M. Aurēlius Antōnīnus Bassānius Caracalla, 211–217 A.D.; (6) M. Aurēlius Antōnīnus, Heliogabalus, 218–222 A.D.

    Caracalla, ae, m.

    M. Aurēlius Antōnīnus Bassānius Caracalla, emperor 211–217 A.D.

    Heliogabalus, ī, m.

    M. Aurēlius Antōnīnus, Heliogabalus, emperor 218–222 A.D.

    exspectātiō, ōnis [exspectō], f.

    expectation, anticipation

    probrum, ī, m.

    a shameful act, base deed; immodesty, lewdness; insult, reproach

    contāminō, āre, āvī, ātus [contāmen, touch]

    to bring into contact, mingle; corrupt, defile, pollute

    impudīcē [impudīcus, shameless], adv.

    unchastely

    obscēnē [obscēnus, ill-omened], adv., sup. obscēnissimē

    immodestly, indecently

    tumultus, ūs, m.

    a disturbance, uproar; rebellion, riot

    mīlitāris, e [mīles], adj.

    military; as subst., a soldier; rēs mīlitāris, the art of war, military operations

    Symiasera, ae, f.

    the mother of Heliogabalus

     

    article nav
    Previous
    Next