| adhibeō -hibēre -hibuī -hibitum |
używać |
Czasownik: 2 koniugacja |
Robienie |
959 |
| augeō augēre auxī auctum |
powiększać |
Czasownik: 2 koniugacja |
Robienie |
709 |
| compōnō -pōnere posuī positum |
budować, układać, tworzyć |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Robienie |
443 |
| cōnor cōnārī cōnātus sum |
próbować |
Czasownik: deponens |
Robienie |
905 |
| cōnstituō -stituere -stituī -stitūtum |
ustanawiać; ustawiać |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Robienie |
652 |
| creō -āre |
tworzyć; wybierać |
Czasownik: 1 koniugacja |
Robienie |
978 |
| differō differre distulī dīlātum |
rozpraszać; rozgłaszać; różnić się; odkładać |
Czasownik: nieregularny |
Robienie |
880 |
| dīvidō -ere dīvīsī dīvīsum |
dzielić |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Robienie |
628 |
| efficiō -ficere -fēcī -fectum |
wykonywać; spowodować (+ ut + con.) |
Czasownik: 3 koniugacja -iō |
Robienie |
573 |
| faciō facere fēcī factum |
robić |
Czasownik: 3 koniugacja -iō |
Robienie |
32 |
| factum -ī n. |
czyn, postępek |
Rzeczownik: 2 deklinacja |
Robienie |
611 |
| fingō fingere fīnxī fīctum |
wymyślać, tworzyć |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Robienie |
721 |
| īnstituō -stituere -stituī -stitūtum: |
podejmować; ustawiać |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Robienie |
931 |
| iungō iungere iūnxī iūnctum |
łączyć |
Czasownik: 3 koniugacja -ō |
Robienie |
513 |
| mūtō -āre |
zmieniać, zmieniać się |
Czasownik: 1 koniugacja |
Robienie |
315 |
| possum posse potuī |
móc |
Czasownik: nieregularny |
Robienie |
23 |
| temptō -āre |
próbować |
Czasownik: 1 koniugacja |
Robienie |
430 |
| ūtilis -e |
użyteczny |
Przymiotnik: 3 deklinacja |
Robienie |
850 |
| ūtor ūtī ūsus sum |
używać, stosować (+ abl.) |
Czasownik: deponens |
Robienie |
330 |
