τὸν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·265
τοιγὰρ ἐγώ τοι, ξεῖνε, μάλʼ ἀτρεκέως ἀγορεύσω.
ἐξ Ἰθάκης γένος εἰμί, πατὴρ δέ μοί ἐστιν Ὀδυσσεύς,
εἴ ποτʼ ἔην· νῦν δʼ ἤδη ἀπέφθιτο λυγρῷ ὀλέθρῳ.
τοὔνεκα νῦν ἑτάρους τε λαβὼν καὶ νῆα μέλαιναν
ἦλθον πευσόμενος πατρὸς δὴν οἰχομένοιο.270
τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής·
οὕτω τοι καὶ ἐγὼν ἐκ πατρίδος, ἄνδρα κατακτὰς
ἔμφυλον· πολλοὶ δὲ κασίγνητοί τε ἔται τε
Ἄργος ἀνʼ ἱππόβοτον, μέγα δὲ κρατέουσιν Ἀχαιῶν.
τῶν ὑπαλευάμενος θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν275
φεύγω, ἐπεί νύ μοι αἶσα κατʼ ἀνθρώπους ἀλάλησθαι.
ἀλλά με νηὸς ἔφεσσαι, ἐπεί σε φυγὼν ἱκέτευσα,
μή με κατακτείνωσι· διωκέμεναι γὰρ ὀΐω.
τὸν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
οὐ μὲν δή σʼ ἐθέλοντά γʼ ἀπώσω νηὸς ἐΐσης,280
ἀλλʼ ἕπευ· αὐτὰρ κεῖθι φιλήσεαι, οἷά κʼ ἔχωμεν.
ὣς ἄρα φωνήσας οἱ ἐδέξατο χάλκεον ἔγχος,
καὶ τό γʼ ἐπʼ ἰκριόφιν τάνυσεν νεὸς ἀμφιελίσσης·
ἂν δὲ καὶ αὐτὸς νηὸς ἐβήσετο ποντοπόροιο.
ἐν πρύμνῃ δʼ ἄρʼ ἔπειτα καθέζετο, πὰρ δὲ οἷαὐτῷ285
εἷσε Θεοκλύμενον· τοὶ δὲ πρυμνήσιʼ ἔλυσαν.
Τηλέμαχος δʼ ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσεν
ὅπλων ἅπτεσθαι· τοὶ δʼ ἐσσυμένως ἐπίθοντο.
ἱστὸν δʼ εἰλάτινον κοίλης ἔντοσθε μεσόδμης
στῆσαν ἀείραντες, κατὰ δὲ προτόνοισιν ἔδησαν,290
ἕλκον δʼ ἱστία λευκὰ ἐϋστρέπτοισι βοεῦσι.
τοῖσιν δʼ ἴκμενον οὖρον ἵει γλαυκῶπις Ἀθήνη,
λάβρον ἐπαιγίζοντα διʼ αἰθέρος, ὄφρα τάχιστα
νηῦς ἀνύσειε θέουσα θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ.
βὰν δὲ παρὰ Κρουνοὺς καὶ Χαλκίδα καλλιρέεθρον.295
δύσετό τʼ ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί·
ἡ δὲ Φεὰς ἐπέβαλλεν ἐπειγομένη Διὸς οὔρῳ
ἠδὲ παρʼ Ἤλιδα δῖαν, ὅθι κρατέουσιν Ἐπειοί.
ἔνθεν δʼ αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν,
ὁρμαίνων ἤ κεν θάνατον φύγοι ἦ κεν ἁλώῃ.300
notes
Theoclymenus hitches a ride with Telemachus and the ship sets sail toward Ithaka
267 γένος: accusative of respect (Smyth 1601b).
270 πευσόμενος: masc. nom. sing. fut. mid. ptc. > πυνθάνομαι. Future participle expressing purpose.
272 ἐκ πατρίδος: understand a verb ἦλθον or ἔφυγον.
273 πολλοὶ δὲ κασίγνητοί τε ἔται: understand something like a dative of possession (for example, αὐτῷ πολλοὶ δὲκασίγνητοί τε ἔται εἰσί).
274 μέγα: adverbial.
275 τῶν ὑπαλευάμενος: “having escaped from under their power,” with the genitive governed by the ὑπό in the compound verb ὑπαλεύομαι (Stanford). Heubeck/Hoekstra construe τῶν with θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν: “having escaped death … at their hands.”
277 ἔφεσσαι: “set (acc.) on (gen.),” 2nd sing. aor. mid. imperat. > ἐφίζω.
280 ἀπώσω: “drive (acc.) away from (gen.),” 1st sing. fut. act. indic. > ἀπωθέω.
281 ἕπευ: 2nd sing. pres. mid. pass. imperat. > ἕπομαι.
281 φιλήσεαι, οἷά κ᾽ ἔχωμεν: “you will receive a welcome, such as we have.” οἷά appears to imply a cognate accusative.
281 φιλήσεαι: 2nd sing. fut. mid. indic. (with a passive sense).
283 ἰκριόφιν: for many of the nautical terms in this passage (ἴκρια, πρυμνήσια, ἱστός, μεσόδμης, πρότονοι, ἱστία) see the Homeric Ship Model.
284 ἂν … ἐβήσετο: “boarded (gen.),” tmesis >ἀναβαίνω.
288 ἅπτεσθαι: “to lay their hands on (gen.).” For the use of the genitive, see Smyth 1345.
289 ἔντοσθε: “inside (gen.).”
290 κατὰ … ἔδησαν: “fastened (the mast) with (dat.),” 3rd pl. aor. act. indic., tmesis > καταδέω.
291 ἕλκον: “hoist” (LSJ ἕλκω I.6).
293 λάβρον: adverbial.
294 ἀνύσειε: “might finish its journey over (acc.)” (LSJ ἀνύω I.5).
295 βὰν … καλλιρέεθρον: for a long discussion of the textual history of line 295–98, see Merry.
297 ἐπέβαλλεν: “went straight towards (acc.)” (LSJ ἐπιβάλλω II.1).
299 νήσοισιν … θοῇσιν: “the sharp islands” have not been positively identified by scholars.
299 ἐπιπροέηκε: “made for (dative),” 3rd sing. aor. act. indic. > ἐπιπροίημι.
300 ἁλώῃ: 3rd sing. aor. act. subj. > ἁλίσκομαι.