ὣς εἰποῦσʼ ἐν χερσὶ τίθει, ὁ δʼ ἐδέξατο χαίρων.130

καὶ τὰ μὲν ἐς πείρινθα τίθει Πεισίστρατος ἥρως

δεξάμενος, καὶ πάντα ἑῷ θηήσατο θυμῷ·

τοὺς δʼ ἦγε πρὸς δῶμα κάρη ξανθὸς Μενέλαος.

ἑζέσθην δʼ ἄρʼ ἔπειτα κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε.

χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα135

καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,

νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.

σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα·

εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων·

πὰρ δὲ Βοηθοΐδης κρέα δαίετο καὶ νέμε μοίρας·140

οἰνοχόει δʼ υἱὸς Μενελάου κυδαλίμοιο.

οἱ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.

αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,

δὴ τότε Τηλέμαχος καὶ Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς

ἵππους τε ζεύγνυντʼ ἀνά θʼ ἅρματα ποικίλʼ ἔβαινον,145

ἐκ δʼ ἔλασαν προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.

τοὺς δὲ μετʼ Ἀτρεΐδης ἔκιε ξανθὸς Μενέλαος,

οἶνον ἔχων ἐν χειρὶ μελίφρονα δεξιτερῆφι,

ἐν δέπαϊ χρυσέῳ, ὄφρα λείψαντε κιοίτην.

στῆ δʼ ἵππων προπάροιθε, δεδισκόμενος δὲ προσηύδα·150

χαίρετον, ὦ κούρω, καὶ Νέστορι ποιμένι λαῶν

εἰπεῖν· ἦ γὰρ ἐμοί γε πατὴρ ὣς ἤπιος ἦεν,

ἧος ἐνὶ Τροίῃ πολεμίζομεν υἷες Ἀχαιῶν.

τὸν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

καὶ λίην κείνῳ γε, διοτρεφές, ὡς ἀγορεύεις,155

πάντα τάδʼ ἐλθόντες καταλέξομεν· αἲ γὰρ ἐγὼν ὣς

νοστήσας Ἰθάκηνδε, κιχὼν Ὀδυσῆʼ ἐνὶ οἴκῳ,

εἴποιμʼ ὡς παρὰ σεῖο τυχὼν φιλότητος ἁπάσης

ἔρχομαι, αὐτὰρ ἄγω κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλά.

ὣς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις,160

αἰετὸς ἀργὴν χῆνα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρον,

ἥμερον ἐξ αὐλῆς· οἱ δʼ ἰΰζοντες ἕποντο

ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες· ὁ δέ σφισιν ἐγγύθεν ἐλθὼν

δεξιὸς ἤϊξε πρόσθʼ ἵππων· οἱ δὲ ἰδόντες

γήθησαν, καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.165

τοῖσι δὲ Νεστορίδης Πεισίστρατος ἤρχετο μύθων·

φράζεο δή, Μενέλαε διοτρεφές, ὄρχαμε λαῶν,

ἢ νῶϊν τόδʼ ἔφηνε θεὸς τέρας ἦε σοὶ αὐτῷ.

ὣς φάτο, μερμήριξε δʼ ἀρηΐφιλος Μενέλαος,

ὅππως οἱ κατὰ μοῖραν ὑποκρίναιτο νοήσας.170

τὸν δʼ Ἑλένη τανύπεπλος ὑποφθαμένη φάτο μῦθον·

κλῦτέ μευ· αὐτὰρ ἐγὼ μαντεύσομαι, ὡς ἐνὶ θυμῷ

ἀθάνατοι βάλλουσι καὶ ὡς τελέεσθαι ὀΐω.

ὡς ὅδε χῆνʼ ἥρπαξʼ ἀτιταλλομένην ἐνὶ οἴκῳ

ἐλθὼν ἐξ ὄρεος, ὅθι οἱ γενεή τε τόκος τε,175

ὣς Ὀδυσεὺς κακὰ πολλὰ παθὼν καὶ πόλλʼ ἐπαληθεὶς

οἴκαδε νοστήσει καὶ τίσεται· ἠὲ καὶ ἤδη

οἴκοι, ἀτὰρ μνηστῆρσι κακὸν πάντεσσι φυτεύει.

    As Telemachus is being sent off from Sparta, an omen apears, which Helen interprets as being favorable to Telemachus

     

    132  ἑῷ θηήσατο θυμῷ: “gazed at (acc.) with wonder in his heart.”

    133  κάρη: accusative of respect.

    134  ἑζέσθην: 3rd dual aor. mid. pass. indic. > ἕζομαι. The dual subjects are Telemachus and Peisistratus.

    135  χέρνιβα: “water for hand-washing,” fem. acc. sing. > χέρνιψ.

    137  νίψασθαι: aor. mid. infin. > νίζω. Infinitive of purpose.

    137  παρὰ: “beside them,” “alongside,” adverbial.

    139  χαριζομένη παρεόντων: “giving freely of the things available.”

    139  παρεόντων: partitive gen. pres. act. ptc. > πάρειμι (Autenrieth χαρίζω).

    140  πὰρ: παρά, adverbial.

    143  ἐξ … ἕντο: “got rid of,” “satisfied,” 3rd pl. aor. mid. indic., tmesis > ἐξίημι.

    146  ἐκ δ᾽ ἔλασαν: “drove out of (gen.),” 3rd pl. aor. act. indic., tmesis > ἐξελαύνω.

    147  τοὺς δὲ μετ᾽: τοὺς δὲ μέτα, anastrophe ( LSJ μετά D).

    149  λείψαντε: masc. nom. dual aor. act. ptc. > λείβω.

    149  κιοίτην: 3rd dual aor. act. opt. > κίω. Optative in a purpose clause in secondary sequence.

    151  χαίρετον, ὦ κούρω: duals.

    155  καὶ λίην: “surely,” “by all means” (Cunliffe λίην 3).

    156  αἲ γὰρ: = εἰ γὰρ, introducing an optative of wish (εἴποιμι, 158).

    156  ὣς … / … ὡς … : “just so …, how …,” Stanford says that the construction is “obscure and disputed.” The easiest reading seems to be: “Just so (as I will say to Nestor), may I also say to Odysseus how …,” with the second ὡς (“how”) introducing the object clause following εἴποιμ’. For a different interpretation, see Merry.

    158  τυχὼν: “having met with (gen.)” (LSJ τυγχάνω B.II.2).

    160  οἱ εἰπόντι: dative of advantage (Smyth 1481).

    160  ἐπέπτατο: 3rd sing. plupf. mid./pass. indic. > πετάννυμι. The “pluperfect of immediate occurrence” (Smyth 1953).

    163  : the eagle.

    163  ἤϊξε: 3rd sing. aor. act. indic. > ἀίσσω.

    167  φράζεο: 2nd sing. pres. mid. imperat. > φράζω.

    168  ἔφηνε: 3rd sing. aor. act. indic. > φαίνω.

    171  ὑποφθαμένη: fem. nom. sing. aor. mid. ptc. > ὑποφθάνω.

    173  βάλλουσι: “put (it)” (LSJ βάλλω A.II.6).

    174  ὅδε: the eagle.

    176  ἐπαληθεὶς: masc. nom. sing. aor. mid./pass. ptc. > ἀπαλάομαι.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xv-130%E2%80%93178