ταὶς κάλαισ᾿ ὔμιν <τὸ> νόημμα τὦμον

οὐ διάμειπτον

σοὶ δ᾿ ἔγω λεύκας †επιδωμον† αἶγος

***

κἀπιλείψω τοι ...

πόδας δὲ

ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι-

ον κάλον ἔργον

ἄμμε Αἰολεῖς·

ὄπταις ἄμμε

Σαπφὼ πρώτῳ.

καὶ οἱ Αἰολεῖς σταλαγμὸν τὴν ὀδύνην λέγουσιν· Σαπφω·

κὰτ ἔμον στάλαχμον

***

τὰ γὰρ δύο σσ εἰς ζ τρέπεται παρ’ Αἰολεῦσιν· τὸ γὰρ ἐπιπλήσσω ἐπιπλάζω· Σαπφω·

τὸν δ’ ἐπιπλάζοντ’ ἄνεμοι φέροιεν

καὶ μελέδωναι

καὶ ποθήω καὶ μάομαι

ἢ σε Κύπρος ἢ Πάφος ἢ Πάναρμος

ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν

ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος

ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπη

γᾶν4

αἴθ᾿ ἔγω, χρυσοστέφαν᾿ Ἀφρόδιτα,

τόνδε τὸν πάλον λαχοίην

αἴ με τιμίαν ἐπόησαν ἔργα

τὰ σφὰ δοῖσαι