ἡ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πρὸς δώματακαλά,

οἱ δʼ ἐνιαυτὸν ἅπαντα παρʼ ἡμῖν αὖθι μένοντες455

ἐν νηῒ γλαφυρῇ βίοτον πολὺν ἐμπολόωντο.

ἀλλʼ ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο τοῖσι νέεσθαι,

καὶ τότʼ ἄρʼ ἄγγελον ἧκαν, ὃς ἀγγείλειε γυναικί.

ἤλυθʼ ἀνὴρ πολύϊδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς

χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δʼ ἠλέκτροισιν ἔερτο.460

τὸν μὲν ἄρʼ ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ

χερσίν τʼ ἀμφαφόωντο καὶ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντο,

ὦνον ὑπισχόμεναι· ὁ δὲ τῇ κατένευσε σιωπῇ.

ἦ τοι ὁ καννεύσας κοίλην ἐπὶ νῆα βεβήκει,

ἡ δʼ ἐμὲ χειρὸς ἑλοῦσα δόμων ἐξῆγε θύραζε.465

εὗρε δʼ ἐνὶ προδόμῳ ἠμὲν δέπα ἠδὲ τραπέζας

ἀνδρῶν δαιτυμόνων, οἵ μευ πατέρʼ ἀμφεπένοντο.

οἱ μὲν ἄρʼ ἐς θῶκον πρόμολον, δήμοιό τεφῆμιν,

ἡ δʼ αἶψα τρίʼ ἄλεισα κατακρύψασʼ ὑπὸ κόλπῳ

ἔκφερεν· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀεσιφροσύνῃσι.470

δύσετό τʼ ἠέλιος, σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί·

ἡμεῖς δʼ ἐς λιμένα κλυτὸν ἤλθομεν ὦκα κιόντες,

ἔνθʼ ἄρα Φοινίκων ἀνδρῶν ἦν ὠκύαλος νηῦς.

οἱ μὲν ἔπειτʼ ἀναβάντες ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα,

νὼ ἀναβησάμενοι· ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν.475

ἑξῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ·

ἀλλʼ ὅτε δὴ ἕβδομον ἦμαρ ἐπὶ Ζεὺς θῆκε Κρονίων,

τὴν μὲν ἔπειτα γυναῖκα βάλʼ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα,

ἄντλῳ δʼ ἐνδούπησε πεσοῦσʼ ὡς εἰναλίη κήξ.

καὶ τὴν μὲν φώκῃσι καὶ ἰχθύσι κύρμα γενέσθαι480

ἔκβαλον· αὐτὰρ ἐγὼ λιπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ·

τοὺς δʼ Ἰθάκῃ ἐπέλασσε φέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ,

ἔνθα με Λαέρτης πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν.

οὕτω τήνδε τε γαῖαν ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσι.

τὸν δʼ αὖ διογενὴς Ὀδυσεὺς ἠμείβετο μύθῳ·485

Εὔμαιʼ, ἦ μάλα δή μοι ἐνὶ φρεσὶ θυμὸν ὄρινας

ταῦτα ἕκαστα λέγων, ὅσα δὴ πάθες ἄλγεα θυμῷ.

ἀλλʼ ἦ τοι σοὶ μὲν παρὰ καὶ κακῷ ἐσθλὸν ἔθηκε

Ζεύς, ἐπεὶ ἀνδρὸς δώματʼ ἀφίκεο πολλὰ μογήσας

ἠπίου, ὃς δή τοι παρέχει βρῶσίν τε πόσιν τε490

ἐνδυκέως, ζώεις δʼ ἀγαθὸν βίον· αὐτὰρ ἐγώ γε

πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστεʼ ἀλώμενος ἐνθάδʼ ἱκάνω.

    Eumaeus finishes telling his story

     

    455  ἐνιαυτὸν ἅπαντα: the Phoenicians didn’t, in fact, “hurry” (line 445) to purchase their cargo.

    456  ἐν νηῒ … ἐμπολόωντο: “traded for (and loaded) into the ship,” a pregnant construction.

    457  ἤχθετο: “was loaded” > ἄχθομαι.

    460  μετὰ δ᾽ ἠλέκτροισιν ἔερτο: “strung together with amber (beads) in between” (with alternating gold and amber beads), taking μετὰ as adverbial.

    461  ἔερτο: 3rd sing. aor. mid./pass. indic. > εἴρω.

    463  ὑπισχόμεναι: fem. nom. pl. pres. mid./pass. ptc. > ὑπίσχομαι (Cunliffe/Autenrieth).

    463  τῇ: “to her,” the Sidonian woman.

    464  καννεύσας: masc. nom. sing. aor. act. ptc., apocope > κατανεύω.

    465  δόμων: gen., governed by the ἐξ– prefix in ἐξῆγε.

    468  φῆμιν: “place of debate.”

    470  ἀεσιφροσύνῃσι: “out of folly,” “foolishly,” dative of cause (Smyth 1517).

    475  νὼ ἀναβησάμενοι: “having taken us on board” (LSJ ἀναβαίνω B).

    475  νὼ: masc. acc. pl. > ἐγώ.

    475  ἐπὶ … ἴαλλεν: “sent,” 3rd sing. impf. act. indic., tmesis > ἐπιἀλλω.

    477  ἐπὶ … θῆκε: “brought on,” 3rd sing. aor. act. indic., tmesis > ἐπιτίθημι.

    479  ἄντλῳ: dat., governed by the ἐν– prefix in ἐνδούπησε.

    480  γενέσθαι: infinitive of purpose.

    492  πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε(α): ἐπὶ πολλὰ ἄστεα βροτῶν.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xv-454%E2%80%93492