372-396

MEG.     Egone ut parentis sanguine aspersam manum

frātrumque geminā caede contingam? prius

exstinguet ortus, referet occāsus diem,

pāx ante fīda nivibus et flammīs erit375

et Scylla Siculum iunget Ausoniō latus,

priusque multō vicibus alternīs fugāx

Eurīpus undā stābit Euboicā piger.

358-371

MEG.     Quidnam iste, nostrī generis exitium ac luēs,

novī parat? quid temptat?

 

LYC.                                                Ō clārum trahēns

ā stirpe nōmen rēgiā, facilis mea360

332-357

Lycus.   Megara.   Amphytriōn.

LYC.      Urbis regēns opulenta Thēbānae loca

et omne quidquid ūberis cingit solī

oblīqua Phōcis, quidquid Ismēnos rigat,

quidquid Cithaerōn vertice excelsō videt,335

[et bīna findēns Isthmos exīlis frēta]

nōn vetera patriae iūra possideō domūs

309-331

AM.        Ō socia nostrī sanguinis, castā fide

servāns torum nātōsque magnanimī Herculis,310

meliōra mente concipe atque animum excitā.

aderit profectō, quālis ex omnī solet

labōre, māior.

 

MEG.                            Quod nimis miserī volunt,

295-308

Magna sed nimium loquor295

ignāra nostrae sortis. unde illum mihi

quō tē tuamque dexteram amplectar diem

reditūsque lentōs nec meī memorēs querar?

tibi, ō deōrum ductor, indomitī ferent

centēna taurī colla; tibi, frūgum potēns,300

sēcrēta reddam sacra: tibi mūtā fide

279-295

MEG.     Ēmerge, coniūnx, atque dispulsās manū

abrumpe tenebrās. nūlla sī retrō via280

iterque clausum est, orbe dīductō redī,

et quidquid ātrā nocte possessum latet

ēmitte tēcum. dīrutīs quālis iugīs

praeceps citātō flūminī quaerēns iter

quondam stetistī, scissa cum vastō impetū285

268-278

Cadmēa prōlēs atque Ophīonium genus,

quō reccidistis? tremitis ignārum exulem,

suīs cārentem fīnibus, nostrīs gravem.270

quī scelera terrā quīque persequitur marī

ac saeva iūstā scēptra cōnfrēgit manū,

nunc servit absēns fertque quae fierī vetat,

tenetque Thēbās exul Herculeās Lycus.

 

259-267

ferāx deōrum terra, quem dominum tremis?

ē cuius arvīs ēque fēcundō sinū260

strictō iuventūs orta cum ferrō stetit,

cuiusque mūrōs nātus Amphīōn Iove

strūxit canōrō saxa modulātū trahēns,

in cuius urbem nōn semel dīvum parēns

caelō relictō vēnit, haec quae caelitēs265