689-696

horrent opācā fronde nigrantēs comae,

taxum imminentem quā tenet sēgnis Sopor690

Famēsque maesta tābidō rictū iacet

Pudorque sērus cōnsciōs vultūs tegit.

Metus Pavorque, Fūnus et frendēns Dolor

āterque Lūctus sequitur et Morbus tremēns

et cīncta ferrō Bella; in extrēmō abdita695

679-688

Intus immēnsō sinū

placidō quiēta lābitur Lēthē vadō680

dēmitque cūrās; nēve remeandī amplius

pateat facultās, flexibus multīs gravem

involvit amnem, quālis incertā vagus

Maeander undā lūdit et cēdit sibi

īnstatque dubius lītus an fontem petat.685

662-679

Spartāna tellūs nōbile attollit iugum,

dēnsīs ubi aequor Taenarus silvīs premit.

hīc ōra solvit Dītis invīsī domus

hiatque rūpēs alta et immēnsō specū665

ingēns vorāgō faucibus vastīs patet

lātumque pandit omnibus populīs iter.

nōn caeca tenebrīs incipit prīmō via;

640-661

THE.                                Flēbilem ex oculīs fugā,640

rēgīna, vultum, tūque nātō sospite

lacrimās cadentēs reprime; sī nōvī Herculem,

Lycus Creontī dēbitās poenās dabit.

lentum est "dabit": dat. hoc quoque est lentum: dedit.

 

618-640

AM.        Utrumne vīsūs vōta dēcipiunt meōs,

an ille domitor orbis et Grāium decus

trīstī silentem nūbilō līquit domum?620

estne ille nātus? membra laetitiā stupent.

ō nāte, certa at sēra Thēbārum salūs,

teneōne in aurās ēditum an vānā fruor

dēceptus umbrā? tūne es? agnōscō torōs

592-617

Hercules.   Amphitryōn.   Megara tacita.  Thēseus.

 

HER.      Ō lūcis almae rēctor et caelī decus,

quī alterna currū spatia flammiferō ambiēns

illūstre lātīs exseris terrīs caput,

dā, Phoebe, veniam, sī quid illicitum tuī595

vīdēre vultūs; iussus in lūcem extulī

arcāna mundī. tūque, caelestum arbiter

569-591

Immītēs potuit flectere cantibus

umbrārum dominōs et prece supplicī570

Orpheus, Eurydicēn dum repetit suam.

quae silvās et avēs saxaque trāxerat

ars, quae praebuerat flūminibus morās,

ad cuius sonitum cōnstiterant ferae,

mulcet nōn solitīs vōcibus īnferōs575