AM.        Ō socia nostrī sanguinis, castā fide

servāns torum nātōsque magnanimī Herculis,310

meliōra mente concipe atque animum excitā.

aderit profectō, quālis ex omnī solet

labōre, māior.

MEG.                            Quod nimis miserī volunt,

Magna sed nimium loquor295

ignāra nostrae sortis. unde illum mihi

quō tē tuamque dexteram amplectar diem

reditūsque lentōs nec meī memorēs querar?

tibi, ō deōrum ductor, indomitī ferent

centēna taurī colla; tibi, frūgum potēns,300

sēcrēta reddam sacra: tibi mūtā fide

MEG.     Ēmerge, coniūnx, atque dispulsās manū

abrumpe tenebrās. nūlla sī retrō via280

iterque clausum est, orbe dīductō redī,

et quidquid ātrā nocte possessum latet

ēmitte tēcum. dīrutīs quālis iugīs

praeceps citātō flūminī quaerēns iter

quondam stetistī, scissa cum vastō impetū285

Cadmēa prōlēs atque Ophīonium genus,

quō reccidistis? tremitis ignārum exulem,

suīs cārentem fīnibus, nostrīs gravem.270

quī scelera terrā quīque persequitur marī

ac saeva iūstā scēptra cōnfrēgit manū,

nunc servit absēns fertque quae fierī vetat,

tenetque Thēbās exul Herculeās Lycus.

ferāx deōrum terra, quem dominum tremis?

ē cuius arvīs ēque fēcundō sinū260

strictō iuventūs orta cum ferrō stetit,

cuiusque mūrōs nātus Amphīōn Iove

strūxit canōrō saxa modulātū trahēns,

in cuius urbem nōn semel dīvum parēns

caelō relictō vēnit, haec quae caelitēs265

Quid ista prōsunt? orbe dēfēnsō caret.

sēnsēre terrae pācis auctōrem suae250

abesse. rursus prōsperum ac fēlīx scelus

virtūs vocātur; sontibus pārent bonī,

iūs est in armīs, opprimit lēgēs timor.

ante ōra vīdī nostra truculentā manū

nātōs paternī cadere rēgnī vindicēs255