ὣς φάτο, τῷ δʼ ἔτι μᾶλλον ὑφʼ ἵμερον ὦρσε γόοιο·

κλαῖε δʼ ἔχων ἄλοχον θυμαρέα, κεδνὰ ἰδυῖαν.

ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἀσπάσιος γῆ νηχομένοισι φανήῃ,

ὧν τε Ποσειδάων εὐεργέα νῆʼ ἐνὶ πόντῳ

ῥαίσῃ, ἐπειγομένην ἀνέμῳ καὶ κύματι πηγῷ·235

παῦροι δʼ ἐξέφυγον πολιῆς ἁλὸς ἤπειρόνδε

νηχόμενοι, πολλὴ δὲ περὶ χροῒ τέτροφεν ἅλμη,

ἀσπάσιοι δʼ ἐπέβαν γαίης, κακότητα φυγόντες·

ὣς ἄρα τῇ ἀσπαστὸς ἔην πόσις εἰσοροώσῃ,

δειρῆς δʼ οὔ πω πάμπαν ἀφίετο πήχεε λευκώ.240

καί νύ κʼ ὀδυρομένοισι φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,

εἰ μὴ ἄρʼ ἄλλʼ ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.

νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν, Ἠῶ δʼ αὖτε

ῥύσατʼ ἐπʼ Ὠκεανῷ χρυσόθρονον, οὐδʼ ἔα ἵππους

ζεύγνυσθʼ ὠκύποδας, φάος ἀνθρώποισι φέροντας,245

Λάμπον καὶ Φαέθονθʼ, οἵ τʼ Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι.

καὶ τότʼ ἄρʼ ἣν ἄλοχον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς

ὦ γύναι, οὐ γάρ πω πάντων ἐπὶ πείρατʼ ἀέθλων

ἤλθομεν, ἀλλʼ ἔτʼ ὄπισθεν ἀμέτρητος πόνος ἔσται,

πολλὸς καὶ χαλεπός, τὸν ἐμὲ χρὴ πάντα τελέσσαι.250

ὣς γάρ μοι ψυχὴ μαντεύσατο Τειρεσίαο

ἤματι τῷ ὅτε δὴ κατέβην δόμον Ἄϊδος εἴσω,

νόστον ἑταίροισιν διζήμενος ἠδʼ ἐμοὶ αὐτῷ.

ἀλλʼ ἔρχευ, λέκτρονδʼ ἴομεν, γύναι, ὄφρα καὶ ἤδη

ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντε.255

τὸν δʼ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια·

εὐνὴ μὲν δή σοί γε τότʼ ἔσσεται ὁππότε θυμῷ

σῷ ἐθέλῃς, ἐπεὶ ἄρ σε θεοὶ ποίησαν ἱκέσθαι

οἶκον ἐϋκτίμενον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν·

ἀλλʼ ἐπεὶ ἐφράσθης καί τοι θεὸς ἔμβαλε θυμῷ,260

εἴπʼ ἄγε μοι τὸν ἄεθλον, ἐπεὶ καὶ ὄπισθεν, ὀΐω,

πεύσομαι, αὐτίκα δʼ ἐστὶ δαήμεναι οὔ τι χέρειον.

    Athena delays the coming of dawn for Penelope and Odysseus.

     

    235  ῥαίσῃ: 3rd sing. aor. act. subj. > ῥαίω. Subjunctive in a general conditional relative clause.

    235  ἐπειγομένην: agrees with νῆ(α).

    236  πολιῆς ἁλὸς: gens., with the compound verb ἐξέφυγον.

    237  τέτροφεν: “has encrusted,” 3rd sing. pf. act. indic. > τρέφω (LSJ τρέφω I). 

    240  δειρῆς: gen., with the compound verb ἀφίετο.

    240  πήχεε λευκώ: dual acc.

    242  ἄλλʼ ἐνόησε: “had other plans,” “thought otherwise.”

    243  ἐν περάτῃ: “on the horizon.”

    243  δολιχὴν: predicate (“held the night long”) or resultative ( = ὥστε δολιχὴν εἶναι, Merry).

    244  ῥύσατ(o): “held back.”

    245  ζεύγνυσθ(αι): pres. pass. infin.

    246  πῶλοι: “as foals,” in apposition to οἵ (Russo/Heubeck), or incorporation of the antecedent into the relative clause (Smyth 2536).

    248  γάρ: “anticipatory γάρ” (Smyth 2811).

    254  ἴομεν: short-vowel hortatory subj. > εἶμι.

    258  ποίησαν: “arranged for (acc.) to (infin.),” “caused (acc.) to (infin.)” (LSJ ποιέω A.II.1.b). 

    260  ἐφράσθης: “you’ve thought about it,” 2nd sing. aor. pass. indic. > φράζω.

    262  ἐστὶ δαήμεναι οὔ τι χέρειον: οὔ τι χέρειον ἐστὶ δαήμεναι.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xxiii-231%E2%80%93262