Τερπιάδης δʼ ἔτʼ ἀοιδὸς ἀλύσκανε κῆρα μέλαιναν,330

Φήμιος, ὅς ῥʼ ἤειδε μετὰ μνηστῆρσιν ἀνάγκῃ.

ἔστη δʼ ἐν χείρεσσίν ἔχων φόρμιγγα λίγειαν

ἄγχι παρʼ ὀρσοθύρην· δίχα δὲ φρεσὶ μερμήριζεν,

ἢ ἐκδὺς μεγάροιο Διὸς μεγάλου ποτὶ βωμὸν

ἑρκείου ἵζοιτο τετυγμένον, ἔνθʼ ἄρα πολλὰ335

Λαέρτης Ὀδυσεύς τε βοῶν ἐπὶ μηρίʼ ἔκηαν,

ἦ γούνων λίσσοιτο προσαΐξας Ὀδυσῆα.

ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,

γούνων ἅψασθαι Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος.

ἦ τοι ὁ φόρμιγγα γλαφυρὴν κατέθηκε χαμᾶζε340

μεσσηγὺς κρητῆρος ἰδὲ θρόνου ἀργυροήλου,

αὐτὸς δʼ αὖτʼ Ὀδυσῆα προσαΐξας λάβε γούνων,

καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

γουνοῦμαί σʼ, Ὀδυσεῦ· σὺ δέ μʼ αἴδεο καί μʼ ἐλέησον·

αὐτῷ τοι μετόπισθʼ ἄχος ἔσσεται, εἴ κεν ἀοιδὸν345

πέφνῃς, ὅς τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀείδω.

αὐτοδίδακτος δʼ εἰμί, θεὸς δέ μοι ἐν φρεσὶν οἴμας

παντοίας ἐνέφυσεν· ἔοικα δέ τοι παραείδειν

ὥς τε θεῷ· τῷ μή με λιλαίεο δειροτομῆσαι.

καί κεν Τηλέμαχος τάδε γʼ εἴποι, σὸς φίλος υἱός,350

ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς σὸν δόμον οὐδὲ χατίζων

πωλεύμην μνηστῆρσιν ἀεισόμενος μετὰ δαῖτας,

ἀλλὰ πολὺ πλέονες καὶ κρείσσονες ἦγον ἀνάγκῃ.

ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσʼ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο,

αἶψα δʼ ἑὸν πατέρα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·355

ἴσχεο μηδέ τι τοῦτον ἀναίτιον οὔταε χαλκῷ·

καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ

οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ κηδέσκετο παιδὸς ἐόντος,

εἰ δὴ μή μιν ἔπεφνε Φιλοίτιος ἠὲ συβώτης,

ἠὲ σοὶ ἀντεβόλησεν ὀρινομένῳ κατὰ δῶμα.360

ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς·

πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ θρόνον, ἀμφὶ δὲ δέρμα

ἕστο βοὸς νεόδαρτον, ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν.

αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην.

Τηλέμαχον δʼ ἄρʼ ἔπειτα προσαΐξας λάβε γούνων,365

καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

ὦ φίλʼ, ἐγὼ μὲν ὅδʼ εἰμί, σὺ δʼ ἴσχεο εἰπὲ δὲ πατρὶ

μή με περισθενέων δηλήσεται ὀξέϊ χαλκῷ,

ἀνδρῶν μνηστήρων κεχολωμένος, οἵ οἱ ἔκειρον

κτήματʼ ἐνὶ μεγάροις, σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον.370

τὸν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·

θάρσει, ἐπεὶ δή σʼ οὗτος ἐρύσσατο καὶ ἐσάωσεν,

ὄφρα γνῷς κατὰ θυμόν, ἀτὰρ εἴπῃσθα καὶ ἄλλῳ,

ὡς κακοεργίης εὐεργεσίη μέγʼ ἀμείνων.

ἀλλʼ ἐξελθόντες μεγάρων ἕζεσθε θύραζε375

ἐκ φόνου εἰς αὐλήν, σύ τε καὶ πολύφημος ἀοιδός,

ὄφρʼ ἂν ἐγὼ κατὰ δῶμα πονήσομαι ὅττεό με χρή.

    Telemachus persuades Odysseus to spare the lives of Phemius the bard and Medon the herald.

     

    330  ἀλύσκανε: “was trying to avoid,” conative impf. > ἀλυσκάνω (ἀλύσκω) (Smyth 1895).

    333  δίχα … μερμήριζεν: “was debating whether (ἢ, 334) … or (ἦ, 337) …”

    333  φρεσὶ: “in his mind,” dative of place where.

    334  ἐκδὺς: “having gotten out of (gen.),” masc. nom. sing. aor. act. ptc. > ἐκδύω (LSJ ἐκδύω III.1). 

    335  τετυγμένον: “well-built” (LSJ τεύχω I.2).

    339  γούνων: gen., with ἅψασθαι (Smyth 1345).

    342  γούνων: gen., with λάβε (Smyth 1345).

    352  ἀεισόμενος: fut. ptc., expressing purpose.

    352  μετὰ: “after.”

    353  ἦγον: “they led (me here).”

    357  μευ: = μου, gen., with κηδέσκετο (Smyth 1356).

    358  κηδέσκετο: iterative impf. > κήδω.

    359  εἰ … : “unless …”

    362  ἀμφὶ … / ἕστο: “he had wrapped (acc.) around himself,” 3rd sing. plupf. mid. indic., tmesis > ἀμφιέννυμι.

    369  ἀνδρῶν μνηστήρων: genitive of cause with κεχολωμένος (Smyth 1405).

    372  θάρσει: imperat.

    372  οὗτος: Telemachus.

    374  εὐεργεσίη: supply ἐστι.

    375  μεγάρων: gen., governed by ἐξ– in ἐξελθόντες.

    376  ἐκ: “away from (gen.)” (LSJ ἐκ I.5).

    377  ὅττεό με χρή: “what I must” (LSJ χρή I.2). 

    377  ὅττεό: = ὅτου, neut. gen. sing. > ὅστις.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xxii-330%E2%80%93377