21.401–434 | Dickinson College Commentaries

ἄλλος δʼ αὖ εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·

αἲ γὰρ δὴ τοσσοῦτον ὀνήσιος ἀντιάσειεν

ὡς οὗτός ποτε τοῦτο δυνήσεται ἐντανύσασθαι.

ὣς ἄρʼ ἔφαν μνηστῆρες· ἀτὰρ πολύμητις Ὀδυσσεύς,

αὐτίκʼ ἐπεὶ μέγα τόξον ἐβάστασε καὶ ἴδε πάντῃ,405

ὡς ὅτʼ ἀνὴρ φόρμιγγος ἐπιστάμενος καὶ ἀοιδῆς

ῥηϊδίως ἐτάνυσσε νέῳ περὶ κόλλοπι χορδήν,

ἅψας ἀμφοτέρωθεν ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός,

ὣς ἄρʼ ἄτερ σπουδῆς τάνυσεν μέγα τόξον Ὀδυσσεύς.

δεξιτερῇ ἄρα χειρὶ λαβὼν πειρήσατο νευρῆς·410

ἡ δʼ ὑπὸ καλὸν ἄεισε, χελιδόνι εἰκέλη αὐδήν.

μνηστῆρσιν δʼ ἄρʼ ἄχος γένετο μέγα, πᾶσι δʼ ἄραχρὼς

ἐτράπετο· Ζεὺς δὲ μεγάλʼ ἔκτυπε σήματα φαίνων·

γήθησέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,

ὅττι ῥά οἱ τέρας ἧκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·415

εἵλετο δʼ ὠκὺν ὀϊστόν, ὅ οἱ παρέκειτο τραπέζῃ

γυμνός· τοὶ δʼ ἄλλοι κοίλης ἔντοσθε φαρέτρης

κείατο, τῶν τάχʼ ἔμελλον Ἀχαιοὶ πειρήσεσθαι.

τόν ῥʼ ἐπὶ πήχει ἑλὼν ἕλκεν νευρὴν γλυφίδας τε,

αὐτόθεν ἐκ δίφροιο καθήμενος, ἧκε δʼ ὀϊστὸν420

ἄντα τιτυσκόμενος, πελέκεων δʼ οὐκ ἤμβροτε πάντων

πρώτης στειλειῆς, διὰ δʼ ἀμπερὲς ἦλθε θύραζε

ἰὸς χαλκοβαρής· ὁ δὲ Τηλέμαχον προσέειπε·

Τηλέμαχʼ, οὔ σʼ ὁ ξεῖνος ἐνὶ μεγάροισιν ἐλέγχει

ἥμενος, οὐδέ τι τοῦ σκοποῦ ἤμβροτον οὐδέ τι τόξον425

δὴν ἔκαμον τανύων· ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν,

οὐχ ὥς με μνηστῆρες ἀτιμάζοντες ὄνονται.

νῦν δʼ ὥρη καὶ δόρπον Ἀχαιοῖσιν τετυκέσθαι

ἐν φάει, αὐτὰρ ἔπειτα καὶ ἄλλως ἑψιάασθαι

μολπῇ καὶ φόρμιγγι· τὰ γάρ τʼ ἀναθήματα δαιτός.430

ἦ καὶ ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσεν· ὁ δʼ ἀμφέθετο ξίφος ὀξὺ

Τηλέμαχος, φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο,

ἀμφὶ δὲ χεῖρα φίλην βάλεν ἔγχεϊ, ἄγχι δʼ ἄρʼ αὐτοῦ

πὰρ θρόνον ἑστήκει κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.

notes

Odysseus succeeds in the contest of the bow, and Telemachus arms himself.

402 τοσσοῦτον: “to such an extent,” adverbial. Not, as LSJ suggests, a substantive (LSJ τοσοῦτος II), since the verb ἀντιάω takes a genitive (Cunliffe ἀντιάω 4, Smyth 1350).

402 ὀνήσιος: gen., with ἀντιάσειεν.

403 τοῦτο: “this (bow).”

405 ἴδε: “looked at (it),” 3rd sing. aor. act. indic. > ὁράω.

408 ἅψας: masc. nom. sing. aor. act. ptc. > ἅπτω.

408 οἰός: gen. sing. > ὀΐς.

411 ὑπὸ καλὸν ἄεισε: “sang a beautiful accompaniment,” or “sang beautifully under (his hand).”

411 ὑπὸ … ἄεισε: 3rd sing. aor. act. indic., tmesis > ὑποαείδω/ὑπᾴδω.

411 αὐδήν: accusative of respect.

413 ἐτράπετο: “changed,” intransitive (LSJ τρέπω III.3). The suitors turned pale.

413 ἔκτυπε: “thundered.”

415 ἀγκυλομήτεω: gen. sing.

417 γυμνός: “loose,” that is, not in the quiver.

418 κείατο: 3rd pl. impf. mid. indic. > κεῖμαι.

418 τῶν: “which,” gen., with πειρήσεσθαι.

418 ἔμελλον: “were about to (fut. infin.).”

418 πειρήσεσθαι: “to experience,” “to feel” (LSJ πειράω B.II.2).

419 τόν ῥʼ ἐπὶ πήχει ἑλὼν: “taking (and putting) it against the centerpiece (LSJ πῆχυς II) of the bow,” a pregnant construction (Smyth 1659).

420 ἐκ δίφροιο καθήμενος: “from the chair where he was sitting,” that is, without even getting up.

421 ἄντα τιτυσκόμενος: “aiming straight” (LSJ τιτύσκομαι II). See ἄντα τιτυσκομένη in line 48.

421 ἤμβροτε: “(did not) miss (gen.),” 3rd sing. aor. act. indic. > ἁμαρτάνω.

421 πελέκεων … πάντων: possessive gens., with πρώτης στειλειῆς.

422 πρώτης στειλειῆς: “to top of the shaft,” gen., with ἤμβροτε.

422 διὰ … ἀμπερὲς: tmesis > διαμπερές.

422 θύραζε: “and out the other side.”

424 ἐλέγχει: “bring shame upon,” “disgrace.”

425 τοῦ σκοποῦ: “this mark,” gen., with ἤμβροτον.

425 ἤμβροτον: 1st sing. aor. act. indic. > ἁμαρτάνω.

431 ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσεν: “signaled with his eyebrows,” tmesis > ἐπινεύω.

433 ἀμφὶ … βάλεν: “put (acc.) around (dat.),” “grasped (dat.) with (acc.),” tmesis > ἀμφιβάλλω.

433 αὐτοῦ: Odysseus.

Suggested Citation