Ἑρμῆς
εἶεν.
Ζεύς
τίς λοιπὸς ἡμῖν καταλείπεται;
Ἑρμῆς
ὁ Σκεπτικὸς οὗτος. σὺ ὁ Πυρρίας πρόσιθι καὶ ἀποκηρύττου κατὰ τάχος· ἤδη μὲν ὑπορρέουσιν οἱ πολλοὶ καὶ ἐν ὀλίγοις ἡ πρᾶσις ἔσται. ὅμως δὲ τίς καὶ τοῦτον ὠνεῖται;
Ἀγοράστης
ἔγωγε. ἀλλὰ πρῶτον εἰπέ μοι, σὺ τί ἐπίστασαι;
Πύρρων
οὐδέν.
Ἀγοράστης
πῶς τοῦτ’ ἔφησθα;
Πύρρων
ὅτι οὐδὲν ὅλως εἶναί μοι δοκεῖ.
Ἀγοράστης
οὐδὲ ἡμεῖς ἄρα ἐσμέν τινες;
Πύρρων
οὐδὲ τοῦτο οἶδα.
Ἀγοράστης
οὐδ’ ὅτι σύ τις ὢν τυγχάνεις;
Πύρρων
πολὺ μᾶλλον ἔτι τοῦτ’ ἀγνοῶ.
Ἀγοράστης
ὢ τῆς ἀπορίας. τί δέ σοι τὰ σταθμία ταυτὶ βούλεται;
Πύρρων
ζυγοστατῶ ἐν αὐτοῖς τοὺς λόγους καὶ πρὸς τὸ ἴσον ἀπευθύνω, καὶ ἐπειδὰν ἀκριβῶς ὁμοίους τε καὶ ἰσοβαρεῖς ἴδω, τότε δὴ τότε ἀγνοῶ τὸν ἀληθέστερον.
Ἀγοράστης
τῶν ἄλλων δὲ τί ἂν πράττοις ἐμμελῶς;
Πύρρων
τὰ πάντα πλὴν δραπέτην μεταδιώκειν.
Ἀγοράστης
τί δὲ τοῦτό σοι ἀδύνατον;
Πύρρων
ὅτι, ὦγαθέ, οὐ καταλαμβάνω.
Ἀγοράστης
εἰκότως· βραδὺς γὰρ καὶ νωθής τις εἶναι δοκεῖς. ἀλλὰ τί σοι τὸ τέλος τῆς ἐπιστάσεως;
Πύρρων
ἡ ἀμαθία καὶ τὸ μήτε ἀκούειν μήτε ὁρᾶν.
Ἀγοράστης
οὐκοῦν καὶ τὸ τυφλὸς ἅμα καὶ κωφὸς εἶναι λέγεις;
Πύρρων
καὶ ἄκριτός γε προσέτι καὶ ἀναίσθητος καὶ ὅλως τοῦ σκώληκος οὐδὲν διαφέρων.
Ἀγοράστης
ὠνητέος εἶ διὰ ταῦτα. πόσου τοῦτον ἄξιον χρὴ φάναι;
Ἑρμῆς
μνᾶς Ἀττικῆς.
Ἀγοράστης
λάμβανε. τί φῄς, ὦ οὗτος; ἐπριάμην σε;
Πύρρων
ἄδηλον.
Ἀγοράστης
μηδαμῶς· ἐώνημαι γὰρ καὶ τἀργύριον κατέβαλον.
Πύρρων
ἐπέχω περὶ τούτου καὶ διασκέπτομαι.
Ἀγοράστης
καὶ μὴν ἀκολούθει μοι, καθάπερ χρὴ ἐμὸν οἰκέτην.
Πύρρων
τίς οἶδεν εἰ ἀληθῆ ταῦτα φῄς;
Ἀγοράστης
ὁ κῆρυξ καὶ ἡ μνᾶ καὶ οἱ παρόντες.
Πύρρων
πάρεισι γὰρ ἡμῖν τινες;
Ἀγοράστης
ἀλλ᾽ ἔγωγέ σε ἤδη ἐμβαλὼν ἐς τὸν μυλῶνα πείσω εἶναι δεσπότης κατὰ τὸν χείρω λόγον.
Πύρρων
ἔπεχε περὶ τούτου.
Ἀγοράστης
μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἤδη γε ἀπεφηνάμην.
Ἑρμῆς
σὺ μὲν παῦσαι ἀντιτείνων καὶ ἀκολούθει τῷ πριαμένῳ, ὑμᾶς δὲ εἰς αὔριον παρακαλοῦμεν· ἀποκηρύξειν γὰρ τοὺς ἰδιώτας καὶ βαναύσους καὶ ἀγοραίους βίους μέλλομεν.
vocabulary
εἶεν: well, then; very good
λοιπός, -ή, -όν: remaining, left
καταλείπω: leave remaining; (pass.) be left, remain
ὑπορρέω: slip away, slip out
ὀλίγος, -η, -ον: little; (pl.) few
πρᾶσις, -εως, ἡ: sale
ὅμως: nevertheless
ἐπίσταμαι: to know
ἀγνοέω: to not know, recognize, or perceive
ἀπορία, -ας, ἡ: perplexity, confusion
σταθμίον, -ου, τό: a balance used for weighing things
ζυγοστατέω: to weigh
ἀπευθύνω: to adjust, straighten out
ἐπειδάν: whenever
ἀκριβής, -ές: exact, accurate, precise
ἰσοβαρής, -ές: of equal weight
ἐμμελῶς: (adv.) properly, carefully
δραπέτης, -ου, ὁ: run-away slave
μεταδιώκω: to pursue, chase down
πλήν: except for, but not
καταλαμβάνω: catch overtake; comprehend
εἰκότως: naturally
βραδύς, -εῖα, -ύ: slow
νωθής, -ές: sluggish
ἐπίστασις, -εως, ἡ: stopping, lack of movement, stopping of judgment
ἀμαθία, -ας, ἡ: ignorance
τυφλός, -ή, -όν: blind
κωφός, -ή, -όν: deaf
ἄκριτος, -ον: undecided, doubtful
προσέτι: over and above, besides, in addition
ἀναίσθητος, -ον: insensate, unfeeling, unable to perceive
σκώληξ, σκώληκος, ὁ: worm, earth worm
διαφέρω: to differ, be different from
πρίαμαι: to buy
ἄδηλος: unclear, uncertain
ἐπέχω: to doubt, suspend judgment
διασκέπτομαι: to consider carefully, examine deliberately
ἀκολουθέω: to follow one, go after (+dat.)
καθαπερ: just as, as
οἰκέτης, -ου, ὁ: house slave
μυλών, -ῶνος, ὁ: mill house
χείρων, -ονος: worse, lowlier
ἀποφαίνω: to prove, show via reasoning
ἀντιτείνω: to resist, struggle against
αὔριον: tomorrow
βαναύσος, -ον: of the class of artisans or handicraftsmen, “mechanical”; vulgar
ἰδιώτης, -ου, ὁ: common man, plebian; (adj.) private (life) (see Plato, Republic 578c)
ἀγοραῖος, -α, -ον: that is met in the agora, frequenting the market