τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς

μαῖα, τίη δὲ σὺ τὰς μυθήσεαι; οὐδέ τί σε χρή.500

εὖ νυ καὶ αὐτὸς ἐγὼ φράσομαι καὶ εἴσομʼ ἑκάστην·

ἀλλʼ ἔχε σιγῇ μῦθον, ἐπίτρεψον δὲ θεοῖσιν.

ὣς ἄρʼ ἔφη, γρηῢς δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει

οἰσομένη ποδάνιπτρα· τὰ γὰρ πρότερʼ ἔκχυτο πάντα.

αὐτὰρ ἐπεὶ νίψεν τε καὶ ἤλειψεν λίπʼ ἐλαίῳ,505

αὖτις ἄρʼ ἀσσοτέρω πυρὸς ἕλκετο δίφρον Ὀδυσσεὺς

θερσόμενος, οὐλὴν δὲ κατὰ ῥακέεσσι κάλυψε.

τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε περίφρων Πηνελόπεια·

ξεῖνε, τὸ μέν σʼ ἔτι τυτθὸν ἐγὼν εἰρήσομαι αὐτή·

καὶ γὰρ δὴ κοίτοιο τάχʼ ἔσσεται ἡδέος ὥρη,510

ὅν τινά γʼ ὕπνος ἕλοι γλυκερός, καὶ κηδόμενόν περ.

αὐτὰρ ἐμοὶ καὶ πένθος ἀμέτρητον πόρε δαίμων·

ἤματα μὲν γὰρ τέρπομʼ ὀδυρομένη, γοόωσα,

ἔς τʼ ἐμὰ ἔργʼ ὁρόωσα καὶ ἀμφιπόλων ἐνὶ οἴκῳ·

αὐτὰρ ἐπὴν νὺξ ἔλθῃ, ἕλῃσί τε κοῖτος ἅπαντας,515

κεῖμαι ἐνὶ λέκτρῳ, πυκιναὶ δέ μοι ἀμφʼ ἁδινόν κῆρ

ὀξεῖαι μελεδῶνες ὀδυρομένην ἐρέθουσιν.

ὡς δʼ ὅτε Πανδαρέου κούρη, χλωρηῒς ἀηδών,

καλὸν ἀείδῃσιν ἔαρος νέον ἱσταμένοιο,

δενδρέων ἐν πετάλοισι καθεζομένη πυκινοῖσιν,520

ἥ τε θαμὰ τρωπῶσα χέει πολυηχέα φωνήν,

παῖδʼ ὀλοφυρομένη Ἴτυλον φίλον, ὅν ποτε χαλκῷ

κτεῖνε διʼ ἀφραδίας, κοῦρον Ζήθοιο ἄνακτος,

ὣς καὶ ἐμοὶ δίχα θυμὸς ὀρώρεται ἔνθα καὶ ἔνθα,

ἠὲ μένω παρὰ παιδὶ καὶ ἔμπεδα πάντα φυλάσσω,525

κτῆσιν ἐμήν, δμῶάς τε καὶ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα,

εὐνήν τʼ αἰδομένη πόσιος δήμοιό τε φῆμιν,

ἦ ἤδη ἅμʼ ἕπωμαι Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος

μνᾶται ἐνὶ μεγάροισι, πορὼν ἀπερείσια ἕδνα.

παῖς δʼ ἐμὸς ἧος ἔην ἔτι νήπιος ἠδὲ χαλίφρων,530

γήμασθʼ οὔ μʼ εἴα πόσιος κατὰ δῶμα λιποῦσαν·

νῦν δʼ ὅτε δὴ μέγας ἐστὶ καὶ ἥβης μέτρον ἱκάνει,

καὶ δή μʼ ἀρᾶται πάλιν ἐλθέμεν ἐκ μεγάροιο,

κτήσιος ἀσχαλόων, τήν οἱ κατέδουσιν Ἀχαιοί.

ἀλλʼ ἄγε μοι τὸν ὄνειρον ὑπόκριναι καὶ ἄκουσον.535

χῆνές μοι κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν

ἐξ ὕδατος, καί τέ σφιν ἰαίνομαι εἰσορόωσα·

ἐλθὼν δʼ ἐξ ὄρεος μέγας αἰετὸς ἀγκυλοχείλης

πᾶσι κατʼ αὐχένας ἦξε καὶ ἔκτανεν· οἱ δʼ ἐκέχυντο

ἀθρόοι ἐν μεγάροις, ὁ δʼ ἐς αἰθέρα δῖαν ἀέρθη.540

αὐτὰρ ἐγὼ κλαῖον καὶ ἐκώκυον ἔν περ ὀνείρῳ,

ἀμφὶ δʼ ἔμʼ ἠγερέθοντο ἐϋπλοκαμῖδες Ἀχαιαί,

οἴκτρʼ ὀλοφυρομένην ὅ μοι αἰετὸς ἔκτανε χῆνας.

    Penelope tells the stranger about her grief and asks him to interpret her dream.

     

    500  μυθήσεαι: “you speak about (acc.).”

    501  εἴσομ(αι): “will know,” fut. > οἶδα.

    502  ἐπίτρεψον: “leave it to (dat.),” aor. imperat. (LSJ ἐπιτρέπω A.I.4).

    504  οἰσομένη: fut. ptc. > φέρω, expressing purpose.

    504  τὰ γὰρ πρότερ(α) πάντα: understand ποδάνιπτρα.

    506  πυρὸς: gen., with ἀσσοτέρω, the comparative of ἄγχι, which takes the genitive (Smyth 1437).

    507  θερσόμενος: “to warm himself,” fut. ptc., expressing purpose.

    507  κατὰ … κάλυψε: “covered up,” tmesis > κατακαλύπτω.

    509  τὸ … τυτθὸν: “this little thing.”

    511  ὅν τινά: “that is, (for) whomever …”

    511  ἕλοι: aor. opt. > αἱρέω, in a future less vivid conditional relative clause.

    513  τέρπομ᾽: τέρπομαι.

    514  καὶ ἀμφιπόλων: understand καὶ ἀμφιπόλων [ἔργα].

    516  πυκιναὶ δέ μοι ἀμφ᾽ ἁδινὸν κῆρ / ὀξεῖαι μελεδῶνες ὀδυρομένην ἐρέθουσιν: = ὀξεῖαι μελεδῶνες (subject), πυκιναὶδέ μοι ἀμφ᾽ ἁδινὸν κῆρ (appositive adjectival phrase), ἐρέθουσιν [με] ὀδυρομένην.

    516  ἁδινὸν κῆρ: “close-packed heart,” “heart packed full (of grief).”

    518  Πανδαρέου κούρη: the daughter of Pandarus was named Aëdon (Smith Dictionary Ἁηδών). The story of Aëdon is similar to the story of Procne and Philomela in Ovid’s Metamorphoses, which was an Attic version of the myth.

    518  χλωρηῒς: commentators and scholiasts belive this word, which appears only here, refers to the green foliage of the nightingale’s habitat, rather than to the color of the bird.

    519  ἀείδῃσιν: 3rd sing. pres. act. subj. > ἀείδω. Subjunctive in a simile (Smyth 2481).

    519  ἔαρος νέον ἱσταμένοιο: genitive absolute.

    521  τρωπῶσα: “changing,” “modulating,” trilling,” fem. nom. sing. pres. act. ptc. > τρωπάω. Descriptive of the nightingale’s song.

    523  Ζήθοιο: see Smith Dictionary Zethus.

    528  ἅμ᾽ ἕπωμαι: supply a dative (τινι) as the object of ἅμ᾽ ἕπωμαι and antecedent of ὅς τις.

    531  γήμασθ(αι): complementary infin., with εἴα.

    534  ἀσχαλόων: “distressed because of (gen.).”

    535  τὸν ὄνειρον ὑπόκριναι καὶ ἄκουσον: imperats. An example of a hysteron proteron (Smyth 3030), since in reality the listening must precede the interpreting.

    535  ὑπόκριναι: “interpret,” “explain” (LSJ ὑποκρίνω B.I.2).

    537  ἐξ ὕδατος: either (1) “(geese who came) from the water” (Merry), (2) “(eat grain) out of the water” (Stanford), imagining grain put into a trough of water to soften it.

    537  ἰαίνομαι: “I take delight in (dat.)” (LSJ ἰαίνω I.3).

    539  πᾶσι: “for (of) all of them,” dative of interest.

    539  κατ᾽ … ἦξε: “broke,” 3rd sing. aor. act. indic., tmesis > κατάγνυμι.

    539  ἐκέχυντο: “were heaped up,” 3rd pl. plupf. pass. indic. > χέω.

    540  ὁ δ᾽: the eagle.

    540  ἀέρθη: 3rd sing. aor. pass. indic. > ἀείρω.

    543  οἴκτρ(α): adverbial.

    543  : “because” = ὅτι.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xix-499%E2%80%93543