ὣς εἰπὼν τρίποδας περικαλλέας ἠδὲ λέβητας
ἠρίθμει καὶ χρυσὸν ὑφαντά τε εἵματα καλά.
τῶν μὲν ἄρʼ ὀύ τι πόθει· ὁ δʼ ὀδύρετο πατρίδα γαῖαν
ἑρπύζων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,220
πόλλʼ ὀλοφυρόμενος. σχεδόθεν δέ οἱ ἦλθεν Ἀθήνη,
ἀνδρὶ δέμας εἰκυῖα νέῳ, ἐπιβώτορι μήλων,
παναπάλῳ, οἷοί τε ἀνάκτων παῖδες ἔασι,
δίπτυχον ἀμφʼ ὤμοισιν ἔχουσʼ εὐεργέα λώπην·
ποσσὶ δʼ ὑπὸ λιπαροῖσι πέδιλʼ ἔχε, χερσὶ δʼ ἄκοντα.225
τὴν δʼ Ὀδυσεὺς γήθησεν ἰδὼν καὶ ἐναντίος ἦλθε,
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
ὦ φίλʼ, ἐπεί σε πρῶτα κιχάνω τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ,
χαῖρέ τε καὶ μή μοί τι κακῷ νόῳ ἀντιβολήσαις,
ἀλλὰ σάω μὲν ταῦτα, σάω δʼ ἐμέ· σοὶ γὰρ ἐγώ γε230
εὔχομαι ὥς τε θεῷ καί σευ φίλα γούναθʼ ἱκάνω.
καί μοι τοῦτʼ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄφρʼ ἐῢ εἰδῶ·
τίς γῆ, τίς δῆμος, τίνες ἀνέρες ἐγγεγάασιν;
ἦ πού τις νήσων εὐδείελος, ἦέ τις ἀκτὴ
κεῖθʼ ἁλὶ κεκλιμένη ἐριβώλακος ἠπείροιο;235
τὸν δʼ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
νήπιός εἰς, ὦ ξεῖνʼ, ἢ τηλόθεν εἰλήλουθας,
εἰ δὴ τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι. οὐδέ τι λίην
οὕτω νώνυμός ἐστιν· ἴσασι δέ μιν μάλα πολλοί,
ἠμὲν ὅσοι ναίουσι πρὸς ἠῶ τʼ ἠέλιόν τε,240
ἠδʼ ὅσσοι μετόπισθε ποτὶ ζόφον ἠερόεντα.
ἦ τοι μὲν τρηχεῖα καὶ οὐχ ἱππήλατός ἐστιν,
οὐδὲ λίην λυπρή, ἀτὰρ οὐδʼ εὐρεῖα τέτυκται.
ἐν μὲν γάρ οἱ σῖτος ἀθέσφατος, ἐν δέ τε οἶνος
γίγνεται· αἰεὶ δʼ ὄμβρος ἔχει τεθαλυῖά τʼ ἐέρση·245
αἰγίβοτος δʼ ἀγαθὴ καὶ βούβοτος· ἔστι μὲν ὕλη
παντοίη, ἐν δʼ ἀρδμοὶ ἐπηετανοὶ παρέασι.
τῷ τοι, ξεῖνʼ, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομʼ ἵκει,
τήν περ τηλοῦ φασὶν Ἀχαιΐδος ἔμμεναι αἴης.
notes
Odysseus counts his treasures and wanders the shore complaining. He meets Athena, disguised as a herdsman, and asks where he is. Athena tells him he’s in Ithaka.
218 ἠρίθμει: “he proceded to count,” inchoative impf. (Smyth 1900).
219 πόθει: “he was missing,” 3rd sing. impf. act. indic. > ποθέω.
222 δέμας: accusative of respect.
225 ὑπὸ: “on” (literally “under,” since the soles of the sandals are under the feet).
229 μοί … ἀντιβολήσαις: optative of wish. The verb ἀντιβολέω takes a dative (Smyth 1463, LSJ ἀντιβολέω ).
229 κακῷ νόῳ: “dative of accompanying circumstance” (Smyth 1527) or manner.
230 σάω: 2nd sing. pres. mid. imperat. > σαόω (LSJ σῴζω ).
230 ταῦτα: Odysseus’s χρήματα (his obsession since line 203).
232 ἀγόρευσον: 2nd sing. aor. act. imperat. > ἀγορεύω.
233 ἐγγεγάασιν: “live (here),” 3rd pl. pf. mid. indic. > ἐγγίγνομαι. The perfect indicates the present result of a past action: “have been born,” therefore, “live.”
234 ἦ … ἦέ : double question, with the verb ἐστί implied.
234 τις νήσων εὐδείελος: “a clear-seen island” (literally, “some clear-seen of islands”).
240 πρὸς ἠῶ τ᾽ ἠέλιόν τε: that is, to the east (the rising of the sun).
241 μετόπισθε: “in the other direction” (to the west).
243 τέτυκται: “is” (Autenrieth τεύχω ).
244 ἐν: “in it.”
244 ἀθέσφατος: “of great quantity” (or quality, or both).
245 τεθαλυῖά: fem. nom. sing. perf. act. ptc. > θάλλω.
247 παρέασι: 3rd pl. pres. act. indic. > πάρειμι.
248 ἐς Τροίην … ἵκει: “reaches as far as Troy.”
249 τήν: rel. pron., the antecedent of which is Τροίην.