τὴν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·

ἦ τάχα Τηλεμάχῳ ἐρέω, κύον, οἷʼ ἀγορεύεις,

κεῖσʼ ἐλθών, ἵνα σʼ αὖθι διὰ μελεϊστὶ τάμῃσιν.

ὣς εἰπὼν ἐπέεσσι διεπτοίησε γυναῖκας.340

βὰν δʼ ἴμεναι διὰ δῶμα, λύθεν δʼ ὑπὸ γυῖα ἑκάστης

ταρβοσύνῃ· φὰν γάρ μιν ἀληθέα μυθήσασθαι.

αὐτὰρ ὁ πὰρ λαμπτῆρσι φαείνων αἰθομένοισιν

ἑστήκειν ἐς πάντας ὁρώμενος· ἄλλα δέ οἱ κῆρ

ὥρμαινε φρεσὶν ᾗσιν, ἅ ῥʼ οὐκ ἀτέλεστα γένοντο.345

μνηστῆρας δʼ οὐ πάμπαν ἀγήνορας εἴα Ἀθήνη

λώβης ἴσχεσθαι θυμαλγέος, ὄφρʼ ἔτι μᾶλλον

δύη ἄχος κραδίην Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος.

τοῖσιν δʼ Εὐρύμαχος, Πολύβου πάϊς, ἦρχʼ ἀγορεύειν,

κερτομέων Ὀδυσῆα· γέλω δʼ ἑτάροισιν ἔτευχε.350

κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης,

ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.

οὐκ ἀθεεὶ ὅδʼ ἀνὴρ Ὀδυσήϊον ἐς δόμον ἵκει·

ἔμπης μοι δοκέει δαίδων σέλας ἔμμεναι αὐτοῦ

κὰκ κεφαλῆς, ἐπεὶ οὔ οἱ ἔνι τρίχες οὐδʼ ἠβαιαί.355

ἦ ῥʼ, ἅμα τε προσέειπεν Ὀδυσσῆα πτολίπορθον·

ξεῖνʼ, ἦ ἄρ κʼ ἐθέλοις θητευέμεν, εἴ σʼ ἀνελοίμην,

ἀγροῦ ἐπʼ ἐσχατιῆς—μισθὸς δέ τοι ἄρκιος ἔσται—

αἱμασιάς τε λέγων καὶ δένδρεα μακρὰ φυτεύων;

ἔνθα κʼ ἐγὼ σῖτον μὲν ἐπηετανὸν παρέχοιμι,360

εἵματα δʼ ἀμφιέσαιμι ποσίν θʼ ὑποδήματα δοίην.

ἀλλʼ ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκʼ ἔμμαθες, οὐκ ἐθελήσεις

ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσειν κατὰ δῆμον

βούλεαι, ὄφρʼ ἄν ἔχῃς βόσκειν σὴν γαστέρʼ ἄναλτον.

    Eurymachus mocks Odysseus.

     

    339  διὰ … τάμῃσιν: “he might cut (you) up,” 3rd sing. aor. act. subj., tmesis > διατέμνω.

    341  ὑπὸ: with ἑκάστης.

    342  φὰν: 3rd pl. impf. act. indic. > φημί. Here, as often in Homer, the verb means “to think” rather than “to say.”

    344  ἑστήκειν: 3rd sing. pf. act. indic. > ἵσημι.

    347  ἴσχεσθαι: “to restrain themselves from (gen.),” “to refrain from (gen.),” mid. infin. > ἴσχω.

    348  δύη: “might sink into,” 3rd sing. pres. act. opt. > δύω.

    349  τοῖσιν: to the suitors.

    350  γέλω: acc. (LSJ γέλως).

    355  κὰκ: κατά.

    355  ἔνι: ἔνεστι.

    357  σ᾽ ἀνελοίμην: “take you on,” “hire you,” 1st sing. aor. mid. opt. > ἀναιρέω.

    359  λέγων: either (1) “laying,” in the sense of “building” (LSJ αἱμασιά), or, more likely, (2) “gathering (stones for) walls” (LSJ λέγω I.1). Note that LSJ itself is confused. See Merry’s note.

    364  ἔχῃς: “you would be able to (infin.)” (LSJ ἔχω II.1.a).

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xviii-337%E2%80%93364