τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·365

Εὐρύμαχʼ, εἰ γὰρ νῶϊν ἔρις ἔργοιο γένοιτο

ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τʼ ἤματα μακρὰ πέλονται,

ἐν ποίῃ, δρέπανον μὲν ἐγὼν εὐκαμπὲς ἔχοιμι,

καὶ δὲ σὺ τοῖον ἔχοις, ἵνα πειρησαίμεθα ἔργου

νήστιες ἄχρι μάλα κνέφαος, ποίη δὲ παρείη.370

εἰ δʼ αὖ καὶ βόες εἶεν ἐλαυνέμεν, οἵ περ ἄριστοι,

αἴθωνες, μεγάλοι, ἄμφω κεκορηότε ποίης,

ἥλικες, ἰσοφόροι, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν,

τετράγυον δʼ εἴη, εἴκοι δʼ ὑπὸ βῶλος ἀρότρῳ·

τῷ κέ μʼ ἴδοις, εἰ ὦλκα διηνεκέα προταμοίμην.375

εἰ δʼ αὖ καὶ πόλεμόν ποθεν ὁρμήσειε Κρονίων

σήμερον, αὐτὰρ ἐμοὶ σάκος εἴη καὶ δύο δοῦρε

καὶ κυνέη πάγχαλκος, ἐπὶ κροτάφοις ἀραρυῖα,

τῷ κέ μʼ ἴδοις πρώτοισιν ἐνὶ προμάχοισι μιγέντα,

οὐδʼ ἄν μοι τὴν γαστέρʼ ὀνειδίζων ἀγορεύοις.380

ἀλλὰ μάλʼ ὑβρίξεις, καί τοι νόος ἐστὶν ἀπηνής·

καί πού τις δοκέεις μέγας ἔμμεναι ἠδὲ κραταιός,

οὕνεκα πὰρ παύροισι καὶ οὐκ ἀγαθοῖσιν ὁμιλεῖς.

εἰ δʼ Ὀδυσεὺς ἔλθοι καὶ ἵκοιτʼ ἐς πατρίδα γαῖαν,

αἶψά κέ τοι τὰ θύρετρα, καὶ εὐρέα περ μάλʼ ἐόντα,385

φεύγοντι στείνοιτο διὲκ προθύροιο θύραζε.

ὣς ἔφατʼ, Εὐρύμαχος δʼ ἐχολώσατο κηρόθι μᾶλλον,

καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

ἆ δείλʼ, ἦ τάχα τοι τελέω κακόν, οἷʼ ἀγορεύεις

θαρσαλέως πολλοῖσι μετʼ ἀνδράσιν, οὐδέ τι θυμῷ390

ταρβεῖς· ἦ ῥά σε οἶνος ἔχει φρένας, ἤ νύ τοι αἰεὶ

τοιοῦτος νόος ἐστίν· ὃ καὶ μεταμώνια βάζεις.

ἦ ἀλύεις, ὅτι Ἶρον ἐνίκησας τὸν ἀλήτην;

    Odysseus and Eurymachus exchange bold words.

     

    366  νῶϊν: 1st pl. dual dat. pron.

    366  ἔρις ἔργοιο: “a farm work competition.”

    368  ἔργου: gen., with πειρησαίμεθα (Smyth 1345).

    370  ἄχρι: “until (gen.)” (LSJ ἄχρι II.1).

    370  δ᾽ αὖ: “on the other hand’ (LSJ αὖ II.2).

    371  ἐλαυνέμεν: infinitive of purpose.

    372  κεκορηότε: “full,” masc. nom. dual pf. ptc. > κορέννυμι. The perfect active participle has a passive sense.

    374  εἴη, εἴκοι: the optatives are still part of the multi-part protasis of the future less vivid conditional introduced in line 371.

    374  εἴκοι δ᾽ ὑπὸ βῶλος ἀρότρῳ: (εἰ) δε βῶλος (subject) εἴκοι ὑπὸ ἀρότρῳ.

    380  ὀνειδίζων: “reproaching (dat.) for (acc.)” (LSJ ὀνειδίζω I).

    381  ἀπηνής: “hard.”

    386  στείνοιτο: “would become narrow,” 3rd sing. pres. mid. opt. > στείνω.

    389  τελέω: fut. act. indic.

    389  οἷ᾽ ἀγορεύεις: “(because) you say such things …”

    390–93 = 18.330–33 (spoken by Melantho).

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xviii-365%E2%80%93393