ὣς ἔφατʼ Ἀντίνοος, τοῖσιν δʼ ἐπιήνδανε μῦθος·290

δῶρα δʼ ἄρʼ οἰσέμεναι πρόεσαν κήρυκα ἕκαστος.

Ἀντινόῳ μὲν ἔνεικε μέγαν περικαλλέα πέπλον,

ποικίλον· ἐν δʼ ἀρʼ ἔσαν περόναι δυοκαίδεκα πᾶσαι

χρύσειαι, κληῗσιν ἐϋγνάμπτοις ἀραρυῖαι.

ὅρμον δʼ Εὐρυμάχῳ πολυδαίδαλον αὐτίκʼ ἔνεικε.295

χρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον ἠέλιον ὥς.

ἕρματα δʼ Εὐρυδάμαντι δύω θεράποντες ἔνεικαν,

τρίγληνα μορόεντα· χάρις δʼ ἀπελάμπετο πολλή.

ἐκ δʼ ἄρα Πεισάνδροιο Πολυκτορίδαο ἄνακτος

ἴσθμιον ἤνεικεν θεράπων, περικαλλὲς ἄγαλμα.300

ἄλλο δʼ ἄρʼ ἄλλος δῶρον Ἀχαιῶν καλὸν ἔνεικεν.

ἡ μὲν ἔπειτʼ ἀνέβαινʼ ὑπερώϊα δῖα γυναικῶν,

τῇ δʼ ἄρʼ ἅμʼ ἀμφίπολοι ἔφερον περικαλλέα δῶρα

οἱ δʼ εἰς ὀρχηστύν τε καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδὴν

τρεψάμενοι τέρποντο, μένον δʼ ἐπὶ ἕσπερον ἐλθεῖν.305

τοῖσι δὲ τερπομένοισι μέλας ἐπὶ ἕσπερος ἦλθεν.

αὐτίκα λαμπτῆρας τρεῖς ἵστασαν ἐν μεγάροισιν,

ὄφρα φαείνοιεν· περὶ δὲ ξύλα κάγκανα θῆκαν,

αὖα πάλαι, περίκηλα, νέον κεκεασμένα χαλκῷ,

καὶ δαΐδας μετέμισγον· ἀμοιβηδὶς δʼ ἀνέφαινον310

δμῳαὶ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος. αὐτὰρ ὁ τῇσιν

αὐτὸς διογενῆς μετέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·

δμῳαὶ Ὀδυσσῆος, δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος,

ἔρχεσθε πρὸς δώμαθʼ, ἵνʼ αἰδοίη βασίλεια·

τῇ δὲ παρʼ ἠλάκατα στροφαλίζετε, τέρπετε δʼ αὐτὴν315

ἥμεναι ἐν μεγάρῳ, ἢ εἴρια πείκετε χερσίν·

αὐτὰρ ἐγὼ τούτοισι φάος πάντεσσι παρέξω.

ἤν περ γάρ κʼ ἐθέλωσιν ἐΰθρονον Ἠῶ μίμνειν,

οὔ τί με νικήσουσι· πολυτλήμων δὲ μάλʼ εἰμί.

ὣς ἔφαθʼ, αἱ δʼ ἐγέλασσαν, ἐς ἀλλήλας δὲ ἴδοντο.320

τὸν δʼ αἰσχρῶς ἐνένιπε Μελανθὼ καλλιπάρῃος,

τὴν Δολίος μὲν ἔτικτε, κόμισσε δὲ Πηνελόπεια,

παῖδα δὲ ὣς ἀτίταλλε, δίδου δʼ ἄρʼ ἀθύρματα θυμῷ·

ἀλλʼ οὐδʼ ὣς ἔχε πένθος ἐνὶ φρεσὶ Πηνελοπείης,

ἀλλʼ ἥ γʼ Εὐρυμάχῳ μισγέσκετο καὶ φιλέεσκεν.325

ἥ ῥʼ Ὀδυσῆʼ ἐνένιπεν ὀνειδείοις ἐπέεσσιν·

ξεῖνε τάλαν, σύ γέ τις φρένας ἐκπεπαταγμένος ἐσσί,

οὐδʼ ἐθέλεις εὕδειν χαλκήϊον ἐς δόμον ἐλθών,

ἠέ που ἐς λέσχην, ἀλλʼ ἐνθάδε πόλλʼ ἀγορεύεις,

θαρσαλέως πολλοῖσι μετʼ ἀνδράσιν, οὐδέ τι θυμῷ330

ταρβεῖς· ἦ ῥά σε οἶνος ἔχει φρένας, ἤ νύ τοι αἰεὶ

τοιοῦτος νόος ἐστίν· ὃ καὶ μεταμώνια βάζεις.

ἦ ἀλύεις, ὅτι Ἶρον ἐνίκησας τὸν ἀλήτην;

μή τίς τοι τάχα Ἴρου ἀμείνων ἄλλος ἀναστῇ,

ὅς τίς σʼ ἀμφὶ κάρη κεκοπὼς χερσὶ στιβαρῇσι335

δώματος ἐκπέμψῃσι, φορύξας αἵματι πολλῷ.

    The suitors being gifts for Penelope, Odysseus addresses Penelope’s handmaids, and Melantho scolds him.

     

    291  οἰσέμεναι: aor. act. infin. > φέρω. Infinitive of purpose. The form of the infinitive is constructed on the future stem of the verb, but is not future in sense (LSJ φέρω II).

    292  ἔνεικε: as the subject, understand ὁ κήρυξ.

    293  ἐν: “on it.”

    294  κληῗσιν: “clasps” (LSJ κλείς II.1).

    299  ἐκ: “out of (the house of)” or simply “from.”

    305  μένον: “waited for (acc.) to (infin.)” (LSJ μένω II.2).

    305  ἐπὶ … ἐλθεῖν: “to come on,” tmesis > ἐπέρχομαι. See also ἐπὶ … ἦλθεν in line 306.

    308  περὶ … θῆκαν: “they placed around them,” tmesis > περιτίθημι.

    309  κεκεασμένα: neut. acc. pl. pf. pass. ptc. > κεάζω.

    310  μετέμισγον: “they interspersed between them,” > μεταμίσγω / μεταμίγνυμι. The torches (δαΐδας) were held by attendants who worked in shifts (ἀμοιβηδὶς δ᾽ ἀνέφαινον).

    314  ἵν(α): “where.” Supply the verb ἐστί.

    315  τῇ … παρ᾽: “beside her,” anastrophe (τῇ πάρα). In anastrophe, the accent of this preposition can be omitted if the final vowel is elided (LSJ παρά D).

    318  ἤν περ γάρ κ(ε): “for even if…” ἤν = ἐάν, and the κε ( = ἄν) is repeated for emphasis (Smyth 1765).

    319  νικήσουσι: “outlast.”

    323  θυμῷ: “(pleasing) to her spirit.”

    324  Πηνελοπείης: “for Penelope,” objective gen.

    327  φρένας: accusative of respect.

    327  ἐκπεπαταγμένος: masc. nom. sing. pf. pass. ptc. > ἐκπατάσσω. φρένας ἐκπεπαταγμένος means something like “out of your mind.”

    328  χαλκήϊον … δόμον: a smithy (LSJ χαλκήϊος).

    329  λέσχην: λέσχη, here, means a kind of homeless shelter, but later refers to a public meeting room. The modern Greek word means “club” or “clubhouse.”

    332  ὃ καὶ: “which is why …,” “and on account of this …” (Monro 269.1).

    334  μή: “(be careful) lest …” introducing a clause of fearing.

    335  ὅς τίς: “someone who …”

    336  δώματος: “from the house,” genitive of separation with ἐκπέμψῃσι.

    336  ἐκπέμψῃσι: 3rd sing. aor. act. subj. > ἐκπέμπω.

    336  φορύξας: supply σε as the object.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xviii-290%E2%80%93336