τὴν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·45

μῆτερ ἐμή, μή μοι γόον ὄρνυθι μηδέ μοι ἦτορ

ἐν στήθεσσιν ὄρινε φυγόντι περ αἰπὺν ὄλεθρον·

ἀλλʼ ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροῒ εἵμαθʼ ἑλοῦσα,

εἰς ὑπερῷʼ ἀναβᾶσα σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν

εὔχεο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσας ἑκατόμβας50

ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.

αὐτὰρ ἐγὼν ἀγορὴν ἐσελεύσομαι, ὄφρα καλέσσω

ξεῖνον, ὅτις μοι κεῖθεν ἅμʼ ἕσπετο δεῦρο κιόντι.

τὸν μὲν ἐγὼ προὔπεμψα σὺν ἀντιθέοις ἑτάροισι,

Πείραιον δέ μιν ἠνώγεα προτὶ οἶκον ἄγοντα55

ἐνδυκέως φιλέειν καὶ τιέμεν, εἰς ὅ κεν ἔλθω.

ὣς ἄρʼ ἐφώνησεν, τῇ δʼ ἄπτερος ἔπλετο μῦθος.

ἡ δʼ ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροῒ εἵμαθʼ ἑλοῦσα,

εὔχετο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσας ἑκατόμβας

ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.60

Τηλέμαχος δʼ ἄρʼ ἔπειτα διὲκ μεγάροιο βεβήκει

ἔγχος ἔχων· ἅμα τῷ γε δύω κύνες ἀργοὶ ἕποντο.

θεσπεσίην δʼ ἄρα τῷ γε χάριν κατέχευεν Ἀθήνη·

τὸν δʼ ἄρα πάντες λαοὶ ἐπερχόμενον θηεῦντο.

ἀμφὶ δέ μιν μνηστῆρες ἀγήνορες ἠγερέθοντο65

ἔσθλʼ ἀγορεύοντες, κακὰ δὲ φρεσὶ βυσσοδόμευον.

αὐτὰρ ὁ τῶν μὲν ἔπειτα ἀλεύατο πουλὺν ὅμιλον,

ἀλλʼ ἵνα Μέντωρ ἧστο καὶ Ἄντιφος ἠδʼ Ἁλιθέρσης,

οἵ τε οἱ ἐξ ἀρχῆς πατρώϊοι ἦσαν ἑταῖροι,

ἔνθα καθέζετʼ ἰών· τοὶ δʼ ἐξερέεινον ἕκαστα.70

τοῖσι δὲ Πείραιος δουρικλυτὸς ἐγγύθεν ἦλθεν

ξεῖνον ἄγων ἀγορήνδε διὰ πτόλιν· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν

Τηλέμαχος ξείνοιο ἑκὰς τράπετʼ, ἀλλὰ παρέστη.

τὸν καὶ Πείραιος πρότερος πρὸς μῦθον ἔειπε·

Τηλέμαχʼ, αἶψʼ ὄτρυνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα γυναῖκας,75

ὥς τοι δῶρʼ ἀποπέμψω, ἅ τοι Μενέλαος ἔδωκε.

τὸν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Πείραιʼ, οὐ γάρ τʼ ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα.

εἴ κεν ἐμὲ μνηστῆρες ἀγήνορες ἐν μεγάροισι

λάθρη κτείναντες πατρώϊα πάντα δάσωνται,80

αὐτὸν ἔχοντά σε βούλομʼ ἐπαυρέμεν, ἤ τινα τῶνδε·

εἰ δέ κʼ ἐγὼ τούτοισι φόνον καὶ κῆρα φυτεύσω,

δὴ τότε μοι χαίροντι φέρειν πρὸς δώματα χαίρων.

    Telemachus speaks to his mother and enters the assembly, where he receives his friend Peiraios.

     

    46  ὄρνυθι: pres. act. imperat. > ὄρνυμι.

    51  αἴ κέ: “in the hope that,” with subjunctive (Smyth 2354).

    52  καλέσσω: “invite to our house,” aor. act. subj. (LSJ καλέω I.2). 

    53  ξεῖνον: Theoclymenus (last mentioned at 15.529).

    53  ὅτις: “one who,” (literally) “whoever.”

    53  κεῖθεν: from Pylos.

    54  προὔπεμψα: aor. act. indic. > προπέμπω.

    55  Πείραιον: Peiraios, a companion of Telemachus, introduced at 15.539.

    56  εἰς ὅ κεν: “until” (Smyth 2383 C. N.).

    57  ἄπτερος: “without wings,” “unuttered,” that is, Penelope was silent in response to Telemachus’s speech.

    64  θηεῦντο: “were gazing (at him) with wonder,” 3rd pl. impf. mid./pass. indic. > θεάομαι.

    66  ἔσθλ(α): “good things,” contrasted with κακὰ. It can be taken adverbially.

    67  ἀλεύατο: 3rd sing. aor. mid./pass. indic. > ἀλέομαι.

    68  ἵνα: “where.”

    73  ἑκὰς τράπετ(ο): “(did not) turn away from (gen.),” 3rd sing. aor. mid. indic. (LSJ τρέπω IV).

    75  ὄτρυνον: imperat..

    80  δάσωνται: 3rd pl. aor. mid. subj. > δατέομαι.

    81  ἔχοντά … ἐπαυρέμεν: “having, to partake of (them),” “to have and partake of (them),” referring to the δῶρα mentioned in line 76.

    81  βούλομ(αι) … ἤ…: “I would prefer for (acc.) to (infin.), than for (acc.) …” (LSJ βούλομαι IV).

    83  φέρειν: infin. Used for imperative.

    article nav
    Previous

    Suggested Citation

    Thomas Van Nortwick and Rob Hardy, Homer: Odyssey 5–12. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2024. ISBN: 978-1-947822-17-7 https://dcc.dickinson.edu/homer-odyssey/xvii-45%E2%80%9383