ἀλλὰ Ζεὺς ἀλάπαξε Κρονίων—ἤθελε γάρ που—
ὅς μʼ ἅμα ληϊστῆρσι πολυπλάγκτοισιν ἀνῆκεν425
Αἴγυπτόνδʼ ἰέναι, δολιχὴν ὁδόν, ὄφρʼ ἀπολοίμην.
στῆσα δʼ ἐν Αἰγύπτῳ ποταμῷ νέας ἀμφιελίσσας.
ἔνθʼ ἦ τοι μὲν ἐγὼ κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
αὐτοῦ πὰρ νήεσσι μένειν καὶ νῆας ἔρυσθαι,
ὀπτῆρας δὲ κατὰ σκοπιὰς ὤτρυνα νέεσθαι.430
οἱ δʼ ὕβρει εἴξαντες, ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ,
αἶψα μάλʼ Αἰγυπτίων ἀνδρῶν περικαλλέας ἀγροὺς
πόρθεον, ἐκ δὲ γυναῖκας ἄγον καὶ νήπια τέκνα,
αὐτούς τʼ ἔκτεινον· τάχα δʼ ἐς πόλιν ἵκετʼ ἀϋτή.
οἱ δὲ βοῆς ἀΐοντες ἅμʼ ἠοῖ φαινομένηφιν435
ἦλθον· πλῆτο δὲ πᾶν πεδίον πεζῶν τε καὶ ἵππων
χαλκοῦ τε στεροπῆς· ἐν δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος
φύζαν ἐμοῖς ἑτάροισι κακὴν βάλεν, οὐδέ τις ἔτλη
στῆναι ἐναντίβιον· περὶ γὰρ κακὰ πάντοθεν ἔστη.
ἔνθʼ ἡμέων πολλοὺς μὲν ἀπέκτανον ὀξέϊ χαλκῷ,440
τοὺς δʼ ἄναγον ζωούς, σφίσιν ἐργάζεσθαι ἀνάγκῃ.
αὐτὰρ ἔμʼ ἐς Κύπρον ξείνῳ δόσαν ἀντιάσαντι,
Δμήτορι Ἰασίδῃ, ὃς Κύπρου ἶφι ἄνασσεν·
ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδʼ ἵκω πήματα πάσχων.
τὸν δʼ αὖτʼ Ἀντίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε·445
τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε, δαιτὸς ἀνίην;
στῆθʼ οὕτως ἐς μέσσον, ἐμῆς ἀπάνευθε τραπέζης,
μὴ τάχα πικρὴν Αἴγυπτον καὶ Κύπρον ἵκηαι·
ὥς τις θαρσαλέος καὶ ἀναιδής ἐσσι προΐκτης.
ἑξείης πάντεσσι παρίστασαι· οἱ δὲ διδοῦσι450
μαψιδίως, ἐπεὶ οὔ τις ἐπίσχεσις οὐδʼ ἐλεητὺς
ἀλλοτρίων χαρίσασθαι, ἐπεὶ πάρα πολλὰ ἑκάστῳ.
τὸν δʼ ἀναχωρήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
ὢ πόποι, οὐκ ἄρα σοί γʼ ἐπὶ εἴδεϊ καὶ φρένες ἦσαν·
οὐ σύ γʼ ἂν ἐξ οἴκου σῷ ἐπιστάτῃ οὐδʼ ἅλα δοίης,455
ὃς νῦν ἀλλοτρίοισι παρήμενος οὔ τί μοι ἔτλης
σίτου ἀποπροελὼν δόμεναι· τὰ δὲ πολλὰ πάρεστιν.
ὣς ἔφατʼ, Ἀντίνοος δʼ ἐχολώσατο κηρόθι μᾶλλον,
καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
νῦν δή σʼ οὐκέτι καλὰ διὲκ μεγάροιό γʼ ὀΐω460
ἂψ ἀναχωρήσειν, ὅτε δὴ καὶ ὀνείδεα βάζεις.
notes
Odysseus finishes telling his story. He and Antinous insult each other.
424 ἀλάπαξε: supply an object like πάντα (“drained away all my wealth”).
426 ἰέναι: infinitive of purpose.
427–41 = 14.258–72, where Odysseus tells a longer version of this story to Eumaeus.
431 οἱ δ᾽: his companions.
431 εἴξαντες: masc. nom. pl. aor. act. ptc. > εἴκω.
433 ἐκ … ἄγον: “led out,” tmesis > ἐξάγω.
434 αὐτούς: that is, the Egyptian men.
435 οἱ δὲ: the Egyptians.
435 βοῆς: gen., with ἀΐοντες (Smyth 1361).
435 φαινομένηφιν: fem. dat. sing. pres. mid./pass. ptc. > φαίνω.
436 πεζῶν τε καὶ ἵππων / χαλκοῦ τε στεροπῆς: gens., with πλῆτο (3rd sing. aor. pass. indic. > πίμπλημι)(Smyth 1369).
437 ἐν: with ἐμοῖς ἑτάροισι.
439 στῆναι ἐναντίβιον: “to stand his ground” (14.271 has μεῖναι).
439 περὶ … ἔστη: “surrounded (them),” 3rd sing. aor. act. indic., tmesis > περιίστημι.
441 σφίσιν: dative of interest.
441 ἐργάζεσθαι: infinitive of purpose.
442 ἐς Κύπρον … δόσαν: “gave me … (to take) to Cyprus,” a pregnant construction (Smyth 1659b).
442 ἀντιάσαντι: “who met (them)” > ἀντιάω.
443 Κύπρου: gen., with ἄνασσεν (LSJ ἀνάσσω I).
447 στῆθ(ι): “stand,” imperat. > ἵστημι.
447 οὕτως: “just so,” “as I tell you” (Merry), perhaps accompanied by a gesture shooing Odysseus away (Stanford).
450 παρίστασαι: “you stand beside (dative),” 2nd sing. pres. pass. indic. > παρίστημι (LSJ παρίστημιB.I.1)
451 ἐπίσχεσις οὐδ᾽ ἐλεητὺς: supply the verb ἐστί.
452 ἀλλοτρίων: partitive gen., with χαρίσασθαι, “to give generously of …” (LSJ χαρίζω II.2).
452 πάρα: πάρεστι.
454 οὐκ ἄρα … ἦσαν: “as it turns, there weren’t (you didn’t have) …,” the “imperfect of a truth just recognized” or “imperfect of discovery” (Smyth 1902).
454 ἐπὶ εἴδεϊ: “on top of (in addition to) your good looks.”
455 οὐ … οὐδ(έ): “not … not even…” the οὐδέ intensifies the negation.
458 κηρόθι μᾶλλον: “with all his heart,” “extremely” (LSJ κηρόθι).