17.290–335 | Dickinson College Commentaries

ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·290

ἂν δὲ κύων κεφαλήν τε καὶ οὔατα κείμενος ἔσχεν,

Ἄργος, Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος, ὅν ῥά ποτʼ αὐτὸς

θρέψε μέν, οὐδʼ ἀπόνητο, πάρος δʼ εἰς Ἴλιον ἱρὴν

ᾤχετο. τὸν δὲ πάροιθεν ἀγίνεσκον νέοι ἄνδρες

αἶγας ἐπʼ ἀγροτέρας ἠδὲ πρόκας ἠδὲ λαγωούς·295

δὴ τότε κεῖτʼ ἀπόθεστος ἀποιχομένοιο ἄνακτος,

ἐν πολλῇ κόπρῳ, ἥ οἱ προπάροιθε θυράων

ἡμιόνων τε βοῶν τε ἅλις κέχυτʼ, ὄφρʼ ἂν ἄγοιεν

δμῶες Ὀδυσσῆος τέμενος μέγα κοπρήσοντες·

ἔνθα κύων κεῖτʼ Ἄργος, ἐνίπλειος κυνοραιστέων.300

δὴ τότε γʼ, ὡς ἐνόησεν Ὀδυσσέα ἐγγὺς ἐόντα,

οὐρῇ μέν ῥʼ ὅ γʼ ἔσηνε καὶ οὔατα κάββαλεν ἄμφω,

ἆσσον δʼ οὐκέτʼ ἔπειτα δυνήσατο οἷο ἄνακτος

ἐλθέμεν· αὐτὰρ ὁ νόσφιν ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ,

ῥεῖα λαθὼν Εὔμαιον, ἄφαρ δʼ ἐρεείνετο μύθῳ·305

Εὔμαιʼ, ἦ μάλα θαῦμα, κύων ὅδε κεῖτʼ ἐνὶ κόπρῳ.

καλὸς μὲν δέμας ἐστίν, ἀτὰρ τόδε γʼ οὐ σάφα οἶδα,

εἰ δὴ καὶ ταχὺς ἔσκε θέειν ἐπὶ εἴδεϊ τῷδε,

ἦ αὔτως οἷοί τε τραπεζῆες κύνες ἀνδρῶν

γίγνοντʼ· ἀγλαΐης δʼ ἕνεκεν κομέουσιν ἄνακτες.310

τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·

καὶ λίην ἀνδρός γε κύων ὅδε τῆλε θανόντος.

εἰ τοιόσδʼ εἴη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ ἔργα,

οἷόν μιν Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Ὀδυσσεύς,

αἶψά κε θηήσαιο ἰδὼν ταχυτῆτα καὶ ἀλκήν.315

οὐ μὲν γάρ τι φύγεσκε βαθείης βένθεσιν ὕλης

κνώδαλον, ὅττι δίοιτο· καὶ ἴχνεσι γὰρ περιῄδη·

νῦν δʼ ἔχεται κακότητι, ἄναξ δέ οἱ ἄλλοθι πάτρης

ὤλετο, τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι.

δμῶες δʼ, εὖτʼ ἂν μηκέτʼ ἐπικρατέωσιν ἄνακτες,320

οὐκέτʼ ἔπειτʼ ἐθέλουσιν ἐναίσιμα ἐργάζεσθαι·

ἥμισυ γάρ τʼ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς

ἀνέρος, εὖτʼ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν.

ὣς εἰπὼν εἰσῆλθε δόμους εὖ ναιετάοντας,

βῆ δʼ ἰθὺς μεγάροιο μετὰ μνηστῆρας ἀγαυούς.325

Ἄργον δʼ αὖ κατὰ μοῖρʼ ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο,

αὐτίκʼ ἰδόντʼ Ὀδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ.

τὸν δὲ πολὺ πρῶτος ἴδε Τηλέμαχος θεοειδὴς

ἐρχόμενον κατὰ δῶμα συβώτην, ὦκα δʼ ἔπειτα

νεῦσʼ ἐπὶ οἷ καλέσας· ὁ δὲ παπτήνας ἕλε δίφρον330

κείμενον, ἔνθα τε δαιτρὸς ἐφίζεσκε κρέα πολλὰ

δαιόμενος μνηστῆρσι δόμον κάτα δαινυμένοισι·

τὸν κατέθηκε φέρων πρὸς Τηλεμάχοιο τράπεζαν

ἀντίον, ἔνθα δʼ ἄρʼ αὐτὸς ἐφέζετο· τῷ δʼ ἄρα κῆρυξ

μοῖραν ἑλὼν ἐτίθει κανέου τʼ ἐκ σῖτον ἀείρας.335

notes

The death of Argos

291 ἂν … ἔσχεν: “lifted,” “raised,” 3rd sing. aor. act. indic., tmesis > ἀνέχω.

292 Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος: possessive gen., with κύων.

293 ἀπόνητο: “had the enjoyment of,” 3rd sing. aor. mid. indic. > ἀπονίναμαι.

294 ἀγίνεσκον: 3rd pl. impf. act. indic., iterative > ἀγινέω.

295 ἐπ(ί): “(to hunt) for” (LSJ ἐπί C.III.1).

296 κεῖτ(ο): 3rd sing. impf. mid./pass. indic. > κεῖμαι.

296 ἀπόθεστος: “cast aside” (Merry).

296 ἀποιχομένοιο ἄνακτος: gen. abs.

297 οἱ: dative of interest.

298 ἡμιόνων τε βοῶν: possessive gen. or genitive of source, with κόπρῳ.

298 κέχυτ(o): “was heaped up,” 3rd sing. pf. act. indic. > χέω (LS χέω II.5).

298 ὄφρ᾽ ἂν ἄγοιεν: “until they (the servants) take it away.”

299 τέμενος: neut. acc. sing.

299 κοπρήσοντες: masc. nom. pl. fut. act. ptc. > κοπρίζω. Future participle indicating purpose.

302 οὐρῇ … ἔσηνε: “wagged (with) his tail,” 3rd sing. aor. act. indic. > σαίνω.

302 κάββαλεν: “lowered,” = κατέβαλεν, 3rd sing. aor. act. indic., apocope > καταβάλλω.

303 οἷο: “his,” masc. gen. sing. possessive pron. Genitive with ἆσσον, “nearer to” (Smyth 1439 a).

304 ὁ: Odysseus.

304 νόσφιν ἰδὼν: “looking away” (Cunliffe νόσφι I.3).

304 ἀπομόρξατο: 3rd sing. aor. mid. indic. > ἀπομόργνυμι.

307 δέμας: accusative of respect.

308 ἔσκε: “used to be,” 3rd sing. iterative impf. act. indic. > εἰμί.

308 θέειν: epexegetical infin., acting in the same way as an accusative of respect to explain the adjective ταχὺς (Smyth 2005, Monro 232).

308 ἐπὶ: “in addition to” (LSJ ἐπί B.I.1.e).

309 αὔτως οἷοί: “just like,” “just such as.”

310 ἀγλαΐης δ᾽ ἕνεκεν: “for show.”

312 κύων ὅδε: understand the verb ἐστί, with ὅδε as subject and κύων as predicate.

313 δέμας ἠδὲ καὶ ἔργα: accusatives of respect.

315 θηήσαιο: “you would marvel at,” 2nd sing. aor. mid./pass. opt. > θεάομαι.

316 φύγεσκε: iterative aor. (Smyth 495). The subject is οὐ τι κνώδαλον.

316 βένθεσιν: dative of place.

317 δίοιτο: 3rd sing. pres. mid. opt. > δίω. The subject is Argos.

317 περιῄδη: “he was very skilled in (dat.),” 3rd sing. plupf. act. indic. > περίοιδα.

318 ἄλλοθι πάτρης: “elsewhere than in his native land,” “away from home” (Cunliffe ἄλλοθι 2.b)

319 ἀκηδέες: “careless,” “negligent,” in the active sense of the adjective (LSJ ἀκηδής II.2).

321 ἐναίσιμα: “proper things,” “what is right.”

322 ἥμισυ … ἀρετῆς … / ἀνέρος: “half of a man’s worth.”

323 κατὰ … ἕλῃσιν: “seizes,” 3rd sing. aor. act. subj., tmesis > καθαιρέω.

326 κατὰ … ἔλαβεν: “took hold of,” 3rd sing. aor. act. indic., tmesis > καταλαμβάνω.

328 τὸν: join with συβώτην in line 329.

330 νεῦσ᾽ ἐπὶ οἷ καλέσας: “called him over to (beside) him with a nod.” Here, the aorist participle describes the action of the main verb (Monro 77).

331 κείμενον: “lying (near),” “ready to hand.”

331 ἐφίζεσκε: “was accustomed to sit,” intransitive iterative impf. > ἐφίζω.

332 δόμον κάτα: anastrophe.

334 τῷ: “for him,” dative of interest with ἐτίθει.

335 κανέου … ἐκ: anastrophe.

Suggested Citation