Atque ubi iam patriae perventum ad līmina sēdis
antīquāsque domōs, genitor, quem tollere in altōs635
optābam prīmum montīs prīmumque petēbam,
abnegat excīsā vītam prōdūcere Trōiā
exsiliumque patī. 'Vōs ō, quibus integer aevī
sanguis,' ait, 'solidaeque suō stant rōbore vīrēs,
vōs agitāte fugam.640
Mē sī caelicolae voluissent dūcere vītam,
hās mihi servāssent sēdēs. Satis ūna superque
vīdimus excidia et captae superāvimus urbī.
Sīc ō sīc positum adfātī discēdite corpus.
Ipse manū mortem inveniam; miserēbitur hostis645
exuviāsque petet. Facilis iactūra sepulcrī.
Iam prīdem invīsus dīvīs et inūtilis annōs
dēmoror, ex quō mē dīvum pater atque hominum rēx
fulminis adflāvit ventīs et contigit ignī.'