First Declension Anthon Greek Reader

1a. ἡ μέθη μικρὰ μανία ἐστίν.

1b. πολλάκις βραχεῖα ἡδονὴ μακρὰν τίκτει λύπην.

1c. φίλει τὴν παιδείαν, σωφροσύνην, φρόνησιν, ἀλήθειαν, οἰκονομίαν, τέχνην, εὐσέβειαν.

1d. Βίων ἔλεγε τὴν φιλαργυρίαν εἶναι μητρόπολιν πάσης κακίας.

1e. οὐ πενία λύπην ἐργάζεται, ἀλλ’ ἐπιθυμία.

1f. ὡς συμπόσιον χωρὶς ὁμιλίας, οὕτως πλοῦτος χωρὶς ἀρετῆς οὐδὲν ἡδονῆς ἔχει.

2a. αἱ κτήσεις τῆς ἀρετῆς μόναι βέβαιαί εἰσιν.

2b. ἡ παιδεία ἐν μὲν ταῖς εὐτυχίαις κόσμος ἐστὶν, ἐν δὲ ταῖς ἀτυχίαις καταφυγή.

2c. πασῶν τῶν ἀρετῶν ἡγεμών ἐστιν ἡ εὐσέβεια.

2d. προσήκει τοῖς ἀθληταῖς τὸ σῶμα ἀεὶ γυμνάζειν.

2e. κλεινότατον ἦν ἐν Ὀλυμπίᾳ ἄγαλμα Διὸς, Φειδίου ἔργον.

2f. μετὰ τὸν Αἰνείου θάνατον, Ἀσκάνιος τὴν βασιλείαν παρέλαβεν.

2g. ὁ Λίνος παῖς ἦν Ἑρμοῦ καὶ Μούσης Οὐρανίας.

2h. ἡ Ἰωνικὴ φιλοσοφία ἤρξατο ἀπὸ Θαλοῦ, ἡ Ἰταλικὴ ἀπὸ Πυθαγόρου.

3a. Νουμᾶς Πίστεως καὶ Τέρμονος ἱερὸν ἱδρύσατο.

3b. ἡ Νέα Καρχηδὼν κτίσμα ἐστὶν Ἀσδρούβα, τοῦ δεξαμένου Βάρκαν, τὸν Ἀννίβα πατέρα.

3c. τὸ τάλαντον τὸ Βαβυλώνιον δύο καὶ ἑβδομήκοντα μνᾶς Ἀττικὰς δύναται.

3d. ἐπὶ κορυφῇ τῆς ἄκρας Σουνίου ναός ἐστιν Ἀθηνᾶς Σουνιάδος.

article Nav

Second Declension Anthon Greek Reader

1a. ὁ θυμὸς ἀλόγιστος.

1b. ὁ πλοῦτος θνητὸς, ἡ δόξα ἀθάνατος.

1c. ὁ λόγος τῆς ψυχῆς εἴδωλόν ἐστιν.

1d. δειλὸν ὁ πλοῦτος καὶ φιλόψυχον κακόν.

1e. ὁ Πήγασος ἵππος ἦν πτηνός.

1f. ἡ Αἴγυπτος δῶρόν ἐστι τοῦ Νείλου.

1g. μὴ κατόκνει μακρὰν ὁδὸν πορεύεσθαι πρὸς τοὺς διδάσκειν τι χρήσιμον ἐπαγγελλομένους.

1h. οἱ Ἡρακλέους ἔκγονοι κατῆλθον εἰς τὴν Πελοπόννησον. 

2a. οἱ Αἰγύπτιοι τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην θεοὺς εἶναι λέγουσιν.

2b.ὁ Ἄρης μισεῖ τοὺς κακούς.

2c. οἱ Πυγμαῖοι τοῖς γεράνοις πολεμοῦσιν. 

3a. λύκω καὶ ἵππω συννόμω ἐστόν· λέαινα δὲ καὶ λέων οὐ τὴν αὐτὴν ἴασιν.

3b. ἡ ὀργὴ καὶ ἡ ἀσυνεσία, δύω μεγίστω κακὼ, πολλοὺς ἀπώλεσαν.

3c. ὁ Ζεῦξις ἐποίησεν Ἱπποκένταυρον, ἀνατρέφουσαν παιδίω Ἱπποκενταύρω διδύμω, κομιδῇ νηπίω. 

4a. οἱ τὰ ἄκρα τοῦ Ἄθω ἐνοικοῦντες μακροβιώτατοι εἶναι λέγονται.

4b. πολλάκις ἀνθρώπων ὀργὴ νόον ἐξεκάλυψε κρυπτόμενον.

4c. κάτοπτρον εἴδους χαλκός ἐστ’, οἶνος δὲ νοῦ.

4d.  ἀνδρὸς οἶνος ἔδειξε νόον. 

5a. ἐν Ἔρυκι τῆς Σικελίας, Ἀφροδίτης νεώς ἐστιν ἅγιος, ἐν ᾧ πολὺ πλῆθος περιστερῶν τρέφεται.

5b. Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ κατεσκεύασεν Ὁμήρῳ νεών.

5c. αἱροῦνται οἱ λαγῲ ὑπὸ ἀλωπέκων, τοτὲ μὲν δρόμῳ, τοτὲ δὲ τέχνῃ.

5d. ἐν τῇ Σάμῳ τῇ Ἥρᾳ πλείστους ταὼς ἔτρεφον, καὶ ἐπὶ τοῦ νομίσματος τῶν Σαμίων ταὼς ἦν.

Jerome Vita Malchi 3 read aloud (CF)

3.1. “Ego,” inquit, “mī nāte, Nisibēnī agellī colōnus, sōlus parentibus fuī. Quī, cum mē (quasi stirpem generis suī et hērēdem familiae) ad nūptiās cōgerent, monachum potius velle esse respondī. Quantīs pater minīs, quantīs māter blanditiīs persecūtī sunt, ut pudīcitiam prōderem, haec rēs sōla indiciō est, quod et domum et parentēs fūgī. 3.2 Et quia ad orientem īre nōn poteram, propter vīcīnam Persidem et Rōmānōrum mīlitum cūstōdiam, ad occidentem vertī pedēs, pauxillum nesciō quid portāns viāticī, quod mē ab inopiā tantum dēfenderet. 3.3 Quid multa? Pervēnī tandem ad erēmum Calchidos, quae inter Immās et Beroeam magis ad austrum sita est. 3.4 Ibi, repertīs monachīs, eōrum mē magisteriō trādidī, manū et labōre victum quaeritāns, lascīviamque carnis refrēnāns iēiūniīs. 3.5 Post multōs annōs incīdit mihi cōgitātiō, ut ad patriam pergerem, et, dum advīveret māter—iam enim patrem mortuum audieram—sōlārer viduitātem eius, et exinde, vēnumdatā possessiunculā, partem ērogārem pauperibus, ex parte monastērium cōnstruerem, —quid ērubēscō cōnfitērī īnfidēlitātem meam?—partem in sūmptuum meōrum sōlātia reservārem. 3.6 Clāmāre hoc coepit abbās meus diabolī esse temptātiōnem, et sub honestae reī occāsiōne antīquī hostis āstūtiās. Hoc esse: revertī canem ad vomitum suum; sīc multōs monachōrum dēceptōs, numquam diabolum apertā fronte sē prōdere. Prōpōnēbat mihi exempla dē scrīptūrīs plūrima, inter quae illud, ab initiō quod Adam quoque et Ēvam spē dīvīnitātis supplantāverit. Et cum persuādēre nōn posset, prōvolūtus genibus obsecrābat, nē sē dēsererem, nē mē perderem, nē, arātrum tenēns, post tergum respicerem. 3.7 Vae miserō mihi! Vīcī pessimam victōriam, reputāns illum nōn meam ūtilitātem, sed suum sōlātium quaerere. 3.8 Prōsecūtus ergō mē dē monastēriō, quasi fūnus efferret, et ad extrēmum valē dīcēns ‘Videō tē,’ ait, ‘fīlī, Satānae notātum cautēriō. Nōn quaerō causās, excūsātiōnēs nōn recipiō. Ovis, quae dē ovīlī ēgreditur, lupī statim morsibus patet.’

article Nav

Jerome Vita Malchi 4 read aloud (CF)

4.1 “Dē Beroeā Edessam pergentibus, vīcīna est pūblicō itinerī sōlitūdō, per quam Saracēnī, incertīs semper sēdibus, hūc atque illūc vagantur. Quae suspīciō frequentiam in illīs locīs viātōrum congregat, ut imminēns perīculum auxiliō mūtuō dēclīnētur. Erant in comitātū meō virī, fēminae, senēs, iuvenēs, parvulī, numerō circiter septuāgintā. 4.2 Et ecce: subitō equōrum camēlōrumque sessōrēs Ismāēlītae irruērunt, crīnītīs vittātīsque capitibus ac sēminūdō corpore, pallia et lātās galliculās trahentēs. Pendēbant ex umerō pharētrae; et, laxōs arcūs vibrantēs, hastīlia longa portābant; nōn enim ad pugnandum, sed ad praedandum vēnerant. 4.3 Rapimur, dissipāmur, in dīversa distrahimur. Ego interim, longō postlīminiō hērēditārius possessor, et sērō meī cōnsiliī paenitēns, cum alterā mulierculā in ūnīus erī servitūtem sortītus veniō. Dūcimur, immō portāmur sublīmēs in camēlīs; et per vastam erēmum, semper ruīnam timentēs, haerēmus potius quam sedēmus. Cibus sēmicrūdae carnēs; et lac camēlōrum pōtus erat.

article Nav

Jerome Vita Malchi 5 read aloud (CF)

5.1. “Tandem, grandī amne trānsmissō, pervēnimus ad interiōrem sōlitūdinem, ubi, dominam līberōsque ex mōre gentis adōrāre iussī, cervīcēs flectimus. 5.2 Hīc, quasi clausus carcere, mūtātō habitū—id est nūdus—ambulāre discō; nam āeris intemperiēs praeter pudīcitiam nihil aliud vēlārī patiēbātur. 5.3 Trāduntur mihi pāscendae ovēs, et in malōrum comparātiōne, hōc fruor sōlātiō, quod dominōs meōs et cōnservōs rārius videō. 5.4 Vidēbar mihi aliquid habēre sānctī Iācōb, recordābar Moȳsī, quī et ipsī in erēmō pecorum quondam fuēre pāstōrēs. Vescēbar recentī cāseō et lacte. Ōrābam iūgiter, canēbamque psalmōs, quōs in monastēriō didiceram. 5.5 Dēlectābat mē captīvitās mea, agēbamque deī iūdiciō grātēs, quod monachum, quem in patriā fueram perditūrus, in erēmō invēneram.

article Nav

Jerome Vita Malchi 6 read aloud (CF)

6.1. “Ō nihil umquam tūtum apud diabolum! Ō multiplicēs et ineffābilēs eius īnsidiae! Sīc quoque mē latentem invenit invidia. 6.2 Dominus, vidēns gregem suum crēscere, nihilque in mē dēprehendēns fraudulentiae—sciēbam enim Apostolum praecēpisse dominīs sīc quasi Deō fidēliter serviendum—et volēns mē remūnerāre, quō fīdum sibi magis faceret, trādidit mihi illam cōnservam, mēcum aliquandō captīvam. Et cum ego refūtārem, dīceremque mē Chrīstiānum, nec mihi licēre uxōrem vīventis accipere—siquidem captus nōbīscum vir eius ab aliō dominō fuerat abductus—, erus ille implācābilis, in furōrem versus, ēvāgīnātō mē coepit appetere gladiō. Et nisi festīnus tenēre brācchiō mulierem praeoccupāssem, īlicō fūdisset sanguinem meum. 6.3 Iam vēnerat tenebrōsior solitō et mihi nimium mātūra nox. Dūcō in spēluncam sēmirutam novam coniugem, et, prōnubante nōbīs trīstitiā, uterque dētestāmur alterutrum, nec fatēmur. 6.4 Tunc vērē sēnsī captīvitātem meam, prōstrātusque humī monachum coepī plangere quem perdēbam, dīcēns: ‘Hūcine miser servātus sum? Ad hoc mē mea scelera perdūxērunt ut, incānēscente iam capite, virgō marītus fierem? Quid prōdest parentēs, patriam, rem familiārem contempsisse prō Dominō, sī hoc faciō, quod, ut nē facerem, illa contempsī? Nisi quod forte proptereā haec sustineō, quia patriam dēsīderāvī. 6.5 ‘Quid agimus, anima? Perīmus, an vincimus? Exspectāmus manum Dominī, an propriō mucrōne cōnfodimur? Verte in tē gladium: tua magis mors timenda quam corporis est. Habet et pudīcitia servāta martyrium suum. Iaceat īnsepultus Chrīstī testis in erēmō; ipse mihi erō et persecūtor et martyr.’ 6.6 Sīc fātus, ēdūxī in tenebrīs quoque micantem gladium, et, acūmine contrā mē versō, ‘Valē,’ inquam, ‘īnfēlīx mulier; habētō mē martyrem potius quam marītum.’ 6.7 Tunc illa, prōvolūta pedibus meīs, ‘Per ego tē’ inquit, ‘Iēsum, per hūius hōrae necessitātem rogō, nē effundās sanguinem tuum. Vel sī morī placet, in mē prius verte mucrōnem. Sīc nōbīs potius coniungāmur: etiam sī vir meus ad mē redīret, servārem castitātem, quam mē captīvitās docuit; vel interīrem, antequam perderem. Cūr moreris nē mihi iungāris? Ego morerer, sī iungī vellēs. Habētō ergō mē coniugem pudīcitiae; et magis animae cōpulam amātō quam corporis. Spērent dominī marītum; Chrīstus nōverit fratrem. Facile persuādēbimus nūptiās, cum nōs vīderint sīc amāre.’ 6.8 Fateor, obstipuī: et admīrātus virtūtem fēminae, coniuge plūs amāvī. Numquam tamen illīus nūdum corpus intuitus sum, numquam carnem tetigī, timēns in pāce perdere quod in proeliō servāveram. 6.9 Trānseunt in tālī mātrimōniō diēs plūrimī. Amābiliōrēs nōs dominīs fēcerant nūptiae. Nūlla fugae suspīciō; interdum et mēnse tōtō abībam, fīdus gregis pāstor per sōlitūdinem.

article Nav

Jerome Vita Malchi 7 read aloud (CF)

7.1 “Post grande intervāllum, dum sōlus in erēmō sedeō, et praeter caelum terramque nihil videō, coepī mēcum tacitus volvere, et, inter multa, monachōrum contubernia recordārī, maximēque vultum patris meī, quī mē ērudierat, tenuerat, perdiderat. 7.2 Sīcque cōgitāns, aspiciō formīcārum gregem angustō calle fervēre. Vidērēs onera māiōra quam corpora. Aliae herbārum quaedam sēmina forcipe ōris trahēbant, aliae ēgerēbant humum dē foveīs et aquārum meātus aggeribus exclūdēbant. Illae, ventūrae hiemis memorēs, nē madefacta humus in herbam horrea verteret, illāta sēmina praecīdēbant; hae, lūctū celebrī, corpora dēfūncta portābant. Quodque magis mīrum est in tantō agmine, ēgrediēns nōn obstābat intrantibus; quīn potius, sī quam sub fasce vīdissent et onere concidisse, suppositīs umerīs, adiuvābant. 7.3 Quid multa? Pulchrum mihi spectāculum diēs illa praebuit, unde, recordātus Salomōnis ad formīcae sollertiam nōs mittentis et pigrās mentēs sub tālī exemplō suscitantis, coepī taedēre captīvitātis, et monastēriī cellulās quaerere ac formīcārum illārum sollicitūdinem dēsīderāre ubi labōrātur in medium, et, cum nihil cūiusquam proprium sit, omnia omnium sunt.

article Nav