τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεὺς·
ὢ πόποι, ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οἷον ἔειπες.140
οὔ τί σʼ ἀτιμάζουσι θεοί· χαλεπὸν δέ κεν εἴη
πρεσβύτατον καὶ ἄριστον ἀτιμίῃσιν ἰάλλειν.
ἀνδρῶν δʼ εἴ πέρ τίς σε βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκων
οὔ τι τίει. σοὶ δʼ ἐστὶ καὶ ἐξοπίσω τίσις αἰεί.
ἔρξον ὅπως ἐθέλεις καί τοι φίλον ἔπλετο θυμῷ145
τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
αἶψά κʼ ἐγὼν ἔρξαιμι, κελαινεφές, ὡς ἀγορεύεις·
ἀλλὰ σὸν αἰεὶ θυμὸν ὀπίζομαι ἠδʼ ἀλεείνω.
νῦν αὖ Φαιήκων ἐθέλω περικαλλέα νῆα,
ἐκ πομπῆς ἀνιοῦσαν, ἐν ἠεροειδέϊ πόντῳ150
ῥαῖσαι, ἵνʼ ἤδη σχῶνται, ἀπολλήξωσι δὲ πομπῆς
ἀνθρώπων, μέγα δέ σφιν ὄρος πόλει ἀμφικαλύψαι.
τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
ὢ πέπον, ὡς μὲν ἐμῷ θυμῷ δοκεῖ εἶναι ἄριστα,
ὁππότε κεν δὴ πάντες ἐλαυνομένην προΐδωνται155
λαοὶ ἀπὸ πτόλιος, θεῖναι λίθον ἐγγύθι γαίης
νηῒ θοῇ ἴκελον, ἵνα θαυμάζωσιν ἅπαντες
ἄνθρωποι, μέγα δέ σφιν ὄρος πόλει ἀμφικαλύψαι.
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γʼ ἄκουσε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,
βῆ ῥʼ ἴμεν ἐς Σχερίην, ὅθι Φαίηκες γεγάασιν.160
ἔνθʼ ἔμενʼ· ἡ δὲ μάλα σχεδὸν ἤλυθε ποντοπόρος νηῦς
ῥίμφα διωκομένη· τῆς δὲ σχεδὸν ἦλθʼ ἐνοσίχθων,
ὅς μιν λᾶαν ἔθηκε καὶ ἐρρίζωσεν ἔνερθε
χειρὶ καταπρηνεῖ ἐλάσας· ὁ δὲ νόσφι βεβήκει.
οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον165
Φαίηκες δολιχήρετμοι, ναυσίκλυτοι ἄνδρες.
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
ὤ μοι, τίς δὴ νῆα θοὴν ἐπέδησʼ ἐνὶ πόντῳ
οἴκαδʼ ἐλαυνομένην; καὶ δὴ προὐφαίνετο πᾶσα.
ὣς ἄρα τις εἴπεσκε· τὰ δʼ οὐκ ἴσαν ὡς ἐτέτυκτο.170
τοῖσιν δʼ Ἀλκίνοος ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
ὢ πόποι, ἦ μάλα δή με παλαίφατα θέσφαθʼ ἱκάνει
πατρὸς ἐμοῦ, ὃς ἔφασκε Ποσειδάωνʼ ἀγάσασθαι
ἡμῖν, οὕνεκα πομποὶ ἀπήμονές εἰμεν ἁπάντων.
φῆ ποτὲ Φαιήκων ἀνδρῶν περικαλλέα νῆα175
ἐκ πομπῆς ἀνιοῦσαν, ἐν ἠεροειδέϊ πόντῳ
ῥαισέμεναι, μέγα δʼ ἧμιν ὄρος πόλει ἀμφικαλύψειν.
ὣς ἀγόρευʼ ὁ γέρων· τὰ δὲ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.
ἀλλʼ ἄγεθʼ, ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω, πειθώμεθα πάντες·
πομπῆς μὲν παύσασθε βροτῶν, ὅτε κέν τις ἵκηται180
ἡμέτερον προτὶ ἄστυ· Ποσειδάωνι δὲ ταύρους
δώδεκα κεκριμένους ἱερεύσομεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃ,
μηδʼ ἡμῖν περίμηκες ὄρος πόλει ἀμφικαλύψῃ.
notes
Poseidon plans to punish the Phaiacians for helping Odysseus. Alkinoos, whose father prophesied Poseidon’s vengeance, prepares a sacrifice to appease the god.
140 οἷον: “what a thing …!” (LSJ οἷος I.1).
142 ἀτιμίῃσιν ἰάλλειν: “to assail (acc.) with insults” (LSJ ἰάλλω I.2).
144 σοὶ δ᾽: the δέ here is “apodotic,” that is, it appears in the apodosis (main clause) of a conditional sentence to give the clause greater emphasis. The apodotic δέ often gives emphasis to a personal pronoun (Smyth 2837).
145 ἔρξον: 2nd sing. aor. act. imperat. > ἔρδω.
145 ἔπλετο: 3rd sing. aor. mid./pass. indic. > πέλω. The aorist has the force of a present tense (Autenrieth πέλω).
148 θυμὸν: “anger” (LSJ θυμός II.4).
152 σφιν: dative of interest.
152 ὄρος πόλει ἀμφικαλύψαι: the verb takes the construction “to hide (dat.) with (acc.),” or more literally, “to wrap (acc.) around (dat.)” (LSJ ἀμφικαλύπτω II).
154 μὲν: “at least.” The “μέν solitarium” (μέν on its own), without a corresponding δέ, emphasizes a personal opinion that it is only implicitly contrasted with the opinion of others: “It seems to me, at least, … (but others may think differently)” (Smyth 2896).
155 ἐλαυνομένην: “the ship being rowed.” The noun (νῆα) is omitted.
156 θεῖναι λίθον: “to turn the ship into a rock” (θεῖναι [νῆα] λίθον) (LSJ τίθημι B.I.1).
160 γεγάασιν: “live,” 3rd pl. pf. act. indic. > γίγνομαι (Cunliffe γίγνομαι B.I.2).
163 ὅς: “he,” demonstrative pron.
163 μιν λᾶαν ἔθηκε: there is a large rock called Kolovri Rock off the shore of Corfu, near Palaiokastritsa, that is said to shaped like a ship.
164 χειρὶ καταπρηνεῖ: “with the flat of his hand” (LSJ καταπρηνής).
164 βεβήκει: 3rd pl. plupf. act. indic. > βαίνω.
167 εἴπεσκεν: 3rd sing. aor. act. indic., iterative > εἶπον. The iterative aorist indicates ongoing, repeated action in the past (“kept saying”).
168 ἐπέδησ(ε): 3rd sing. aor. act. indic. > πεδάω.
169 δὴ: “only just,” “just now.”
169 προὐφαίνετο: 3rd sing. impf. mid. indic. > προφαίνω. The smooth breathing mark over the diphthong –ου– indicates contraction created by the addition of the augment (προ–ἐφαίνετο).
169 πᾶσα: “the whole ship.”
170 τὰ δ᾽ οὐκ ἴσαν ὡς ἐτέτυκτο: prolepsis (Smyth 2182) in place of a simple indirect question (οὐκ ἴσαν ὡς ταῦταἐτέτυκτο).
170 ἴσαν: 3rd pl. plupf. act. indic. > οἶδα.
170 ἐτέτυκτο: 3rd sing. plupf. mid./pass. indic. > τεύχω.
173 ἀγάσασθαι: aor. mid. infin. > ἄγαμαι (LSJ ἄγαμαι II.1). The verb in this sense takes a dative. This prophecy of Alkinoos’s father Nausithous is first mentioned at 8.564-570.
182 αἴ κ(ε) … : “on the chance that…,” followed by a subjunctive (Smyth 2354). αἴ κε = ἐάν.