Tālibus incēnsa est iuvenum sententia dictīs
iam magis atque magis, serpitque per agmina murmur:
ipsī Laurentēs mūtātī ipsīque Latīnī.240
quī sibi iam requiem pūgnae rēbusque salūtem
spērābant, nunc arma volunt foedusque precantur
īnfectum et Turnī sortem miserantur inīquam.
Hīs aliud māius Iūturna adiungit et altō
dat sīgnum caelō, quō nōn praesentius ūllum245
turbāvit mentēs Italās mōnstrōque fefellit.
namque volāns rubrā fulvus Iovis āles in aethrā
lītoreās agitābat avīs turbamque sonantem
agminis āligerī, subitō cum lāpsus ad undās
cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncīs.250
Arrēxēre animōs Italī, cūnctaeque volucrēs
convertunt clāmōre fugam (mīrābile vīsū),
aetheraque obscūrant pennīs hostemque per aurās
factā nūbe premunt, dōnec vī victus et ipsō
pondere dēfēcit praedamque ex unguibus āles255
prōiēcit fluviō, penitusque in nūbila fūgit.