At vērō Rutulīs impār ea pūgna vidērī
iamdūdum et variō miscērī pectora mōtū,
tum magis ut propius cernunt nōn vīribus aequōs.
adiuvat incessū tacitō prōgressus et āram
suppliciter venerāns dēmissō lūmine Turnus220
pūbentēsque genae et iuvenālī in corpore pallor.
Quem simul ac Iūturna soror crēbrēscere vīdit
sermōnem et vulgī variāre labantia corda,
in mediās aciēs fōrmam adsimulāta Camertī,
cui genus ā proavīs ingēns clārumque paternae225
nōmen erat virtūtis, et ipse ācerrimus armīs,
in mediās dat sēsē aciēs haud nescia rērum
rūmōrēsque serit variōs ac tālia fātur:
'Nōn pudet, ō Rutulī, prō cūnctīs tālibus ūnam
obiectāre animam? numerōne an vīribus aequī230
nōn sumus? ēn, omnēs et Trōes et Arcades hī sunt,
fātālīsque manūs, īnfēnsa Etrūria Turnō:
vix hostem, alternī sī congrediāmur, habēmus.
Ille quidem ad superōs, quōrum sē dēvovet ārīs,
succēdet fāmā vīvusque per ōra ferētur;235
nōs patriā āmissā dominīs pārēre superbīs
cōgēmur, quī nunc lentī cōnsēdimus arvīs.'