[5] Fīnītō sermōne virī Deī, ecce ūnus ex habitātōribus eiusdem īnsulae ēgrediēbātur forās, quasi ad aliquod opus peragendum. [6] Erat ille hispidus valdē et igneus atque tenebrōsus. Cum vērō vīdisset famulōs Chrīstī trānsīre iuxtā illam īnsulam, reversus est in suam officīnam. [7] Vir Deī iterum sē armāvit, et ait frātribus: “Fīliolī, tendite in altum plūs vēla, et simul nāvigātē quantōcius, atque fugiāmus istam īnsulam.”
[8] Citius dictō, ecce, praedictus barbarus occurrit ad lītus illīs ē regiōne, portāns forcipem in manibus cum massā igneā dē scōriā, immēnsae magnitūdinis atque fervōris. [9] Quī statim super famulōs Chrīstī iactāvit praedictam massam, sed illīs nōn nocuit: trānsīvit enim illōs, quasi spatium ūnīus stadiī, ultrā. [10] Nam ubi cecidit in mare, coepit fervere, quasi ruīna montis igneī fuisset ibi, et ascendēbat fūmus dē marī sīcut dē clībanō ignis.