Navigatio Brendani 17.19-27 read by Christopher Francese

[19]     At vērō cum diēs illūcēsceret, discooperta est īnsula dē nūbe. Cōnfestim cantābant trēs psalmōs: “Miserēre meī, Deus,” “Deus, Deus meus, ad tē dē lūce vigilō,” “Domine, refugium”; [20] ad tertiam aliōs trēs, idest “Omnēs gentēs,” “Deus, in nōmine tuō,” “Dīlēxī, quoniam” sub Allēlūiā. [21] Deinde immolābant agnum immaculātum et omnēs ad commūniōnem veniēbant, dīcentēs: [22] “Hoc sacrum corpus Dominī, et Salvātōris sanguinem, sūmite vōbīs in vītam aeternam.”

[23]     Itaque, fīnītā immolātiōne, duo ex turmā iuvenum portābant cophinum plēnum dē scaltīs purpureīs et mīsērunt in nāvim, dīcentēs: [24] “Sūmite dē frūctū Īnsulae Virōrum Fortium et reddite nōbīs frātrem nostrum et proficīsciminī in pāce.” [25] Tunc sānctus Brendānus vocāvit praedictum frātrem ad sē et ait: “Ōsculā frātrēs tuōs et vāde cum illīs quī tē invocant. [26] Bonā hōrā concēpit tē māter tua, in quā meruistī habitāre cum tālī congregātiōne.” Ōsculātīsque omnibus et sānctō patre, ait illī sānctus Brendānus: [27] “Fīlī, recordāre quanta beneficia prōposuit tibi Deus in hōc saeculō. Vāde et ōra prō nōbīs.” Prōtinus secūtus est duōs iuvenēs ad eōrum scolam.

article Nav