Navigatio Brendani 12.55-60 read by Christopher Francese

[55]      Abbās vērō cum sānctō Brendānō residēbat in ecclēsiā, expectantēs adventum lūminis. [56] Interrogāns beātus Brendānus sānctum patrem dē illōrum silentiō et conversātiōne, quōmodo potuit esse in hūmānā carne, [57] tunc praedictus pater cum immēnsā reverentiā et humilitāte respondit: “Abbā, cōram Chrīstō meō fateor: octōgintā annī sunt postquam vēnimus in hanc īnsulam. [58] Nūllam vōcem hūmānam audīvimus, exceptō quandō cantāmus Deō laudēs. [59] Inter nōs vīgintī quattuor, vōx nōn excitātur, nisi per signum digitī aut oculōrum, tantum ā maiōribus nātū. [60] Nūllus ex nōbīs sustinuit īnfirmitātem carnis aut spīrituum quī vagantur circā hūmānum genus postquam vēnimus in istum locum.”

article Nav