Fragments in Miscellaneous Meters
118
ἄγι δὴ χέλυ δῖα † μοι λέγε †
φωνάεσσα † δὲ γίνεο †
119
αἰμιτύβιον στάλασσον
120
ἀλλά τις οὐκ ἔμμι παλιγκότων
ὄργαν, ἀλλ’ ἀβάκην τὰν φρέν’ ἔχω . . .
121
ἀλλ’ ἔων φίλος ἄμμι
λέχος ἄρνυσο νεώτερον·
οὐ γὰρ τλάσομ’ ἔγω συνοί-
κην ἔοισα γεραιτέρα
122
ἄνθε’ ἀμέργοισαν παῖδ’ † ἄγαν † ἀπάλαν.
123
ἀρτίως μὲν ἀ χρυσοπέδιλος Αὔως
124
αὐτὰ δὲ σὺ Καλλιόπα
125
† αυταόρα † ἐστεφαναπλόκην
126
δαύοις ἀπάλας ἐτα⟨ί⟩ρας ἐν στήθεσιν.
127
⊗ δεῦρο δηὖτε Μοῖσαι χρύσιον λίποισαι . . .
128
⊗ δεῦτέ νυν ἄβραι Χάριτες καλλίκομοί τε Μοῖσαι
129
(a) ἔμεθεν δ’ ἔχῃσθα λάθαν
(b) ἤ τιν’ ἄλλον ἀνθρώπων ἔμεθεν φίλησθα
130
⊗ Ἔρος δηὖτέ μ’ ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
131
Ἄτθι, σοὶ δ’ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ’ Ἀνδρομέδαν πότῃ
132
⊗ ἔστι μοι κάλα πάις χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν
ἐμφέρη⟨ν⟩ ἔχοισα μόρφαν Κλέις ἀγαπάτα,
ἀντὶ τᾶς ἔγωὐδὲ Λυδίαν παῖσαν οὐδ' ἐράνναν . . .
133
⊗ (a) ἔχει μὲν Ἀνδρομέδα κάλαν ἀμοίβαν . . .
(b) Ψάπφοι, τί τὰν πολύολβον Ἀφροδίταν . . . ;
134
⊗ ζά ⟨τ’⟩ ἐλεξάμαν ὄναρ, Κυπρογένηα
135
⊗ τί με Πανδίονις, ὦ Εἴρανα, χελίδων . . . ;
136
ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων
137
(Ἄλκαος)θέλω τί τ’ εἴπην, ἀλλά με κωλύει
αἴδως . . .
. . . . . . . . . .
(Ψάπφω)αἰ δ’ ἦχες ἔσλων ἴμερον ἢ κάλων
καὶ μή τί τ’ εἴπην γλῶσσ’ ἐκύκα κάκον,
αἴδως † κέν σε οὐκ † ἦχεν ὄππατ’,
ἀλλ’ ἔλεγες † περὶ τῶ δικαίω †
138
στᾶθι † κἄντα † φίλος
καὶ τὰν ἐπ’ ὄσσοισ’ ὀμπέτασον χάριν
139
θέοι δ[ . . . ] . νεσω . [ . . α]ὔ̣τικ’ ἀδάκ[ρυτον
θ̣ε̣[
140
(αἱ κόραι)
⊗ κατθνάσκει, Κυθέρη’, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν;
(Ἀφροδίτη)
καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε κίθωνας.
141
κῆ δ’ ἀμβροσίας μὲν
κράτηρ ἐκέκρατ’,
Ἔρμαις δ’ ἔλων ὄλπιν θέοισ’ ἐοινοχόησε.
κῆνοι δ’ ἄρα πάντες
καρχάσι’ ἦχον
κἄλειβον, ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἔσλα γάμβρῳ
142
Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι
143
χρύσειοι δ’ ἐρέβινθοι ἐπ’ ἀϊόνων ἐφύοντο
144
μάλα δὴ κεκορημένοις
Γόργως
145
μὴ κίνη χέραδος.
146
μήτε μοι μέλι μήτε μέλισσα
147
μνάσεσθαί τινά φαῖμι † καὶ ἕτερον † ἀμμέων.
148
ὀ πλοῦτος ἄνευ † ἀρέτας οὐκ ἀσίνης πάροικος,
ἀ δ’ ἀμφοτέρων κρᾶσις † εὐδαιμονίας ἔχει τὸ ἄκρον †
149
ὄτα πάννυχος ἄσφι κατάγρει
150
οὐ γὰρ θέμις ἐν μοισοπόλων † οἰκίᾳ †
θρῆνον ἔμμεν’· οὔ κ’ ἄμμι πρέποι τάδε.
151
ὀφθάλμοις δὲ μέλαις νύκτος ἄωρος . . .
152
παντοδάπαισι μεμειχμένα χροίαισιν
153
πάρθενον ἀδύφωνον
154
⊗ πλήρης μὲν ἐφαίνετ’ ἀ σελάννα
αἰ δ’ ὠς περὶ βῶμον ἐστάθησαν
155
πόλλα μοι τὰν Πωλυανάκτιδα παῖδα χαίρην
156
πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα . . .
χρύσω χρυσοτέρα . . .
157
πότνια Αὔως
158
ἡ Σαπφω περαινεῖ
σκιδναμὲνας ἐν στήθεσιν ὄργας
μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθαι
159
]ο̣σ̣η̣[
]η: σύ τε κἆμος θεράπων Ἔρος
]σὺ δ’ ἐδέξω[
]: μὴ ταῦτα μ[
160
τάδε νῦν ἐταίραις
ταὶς ἔμαις † τέρπνα † κάλως ἀείσω.
161
τὰν δὲ φυλάσσετε εννε[ . . ]οι γ̣άμβροι[ . . . . .]υ πολίων βασίληες.
162
163
164
τὸν ϝὸν παῖδα κάλει
165
φαίνεταί ϝοι κῆνος
166
φαῖσι δή ποτα Λήδαν ὐακίνθινον
. . . ὤϊον εὔρην πεπυκάδμενον
167
ὠΐω πόλυ λευκότερον
168
ὦ τὸν Ἄδωνιν
168B
⊗ δέδυκε μὲν ἀ σελάννα
καὶ Πληΐαδες· μέσαι δὲ
νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω.
168C
ποικίλλεται μὲν
γαῖα πολυστέφανος