]α̣ μάκαι̣[ρα
]ε̣υπλο.· [
]. ατοσκα[
]4
ὄσσα δὲ πρ]όσθ’ [ἄμ]βροτε κῆ[να λῦσαι
]αταις̣ [ ] ν̣εμ[
σὺν ] τ̣ύχαι λίμ̣[ ]ε̣νος κλ[
].[8
Κύ]πρι κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]α̣ν ἐπεύρ[οι,
μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ’ ἐννέ[ποισα
Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε]ννον
εἰς] ἔρον ἦλθε. ⊗12