At, crēdō, in hīsce sōlīs rēbus indomitās cupiditātēs atque effrēnātās habēbat: cēterae libīdinēs eius ratiōne aliquā aut modō continēbantur. Quam multīs istum ingenuīs, quam multīs mātribus familiās in illā taetrā atque impūrā lēgātiōne vim attulisse exīstimātis? Ecquō in oppidō pedem posuit ubi nōn plūra stuprōrum flāgitiōrumque suōrum quam adventūs suī vestīgia relīquerit? Sed ego omnia quae negārī poterunt praetermittam; etiam haec quae certissima sunt et clārissima relinquam; ūnum aliquod dē nefāriīs istīus factīs ēligam, quō facilius ad Siciliam possim aliquandō, quae mihi hoc oneris negōtīque imposuit, pervenīre.

A transitional paragraph, in the course of which Cicero shifts the focus from Verres’ illicit desire for works of art to his sexual licence. The common theme is his uncontrollable lust. . . [full essay]

Grammar and Syntax:

  • What case and function is quo (in quo facilius…)?
  • Explain the case and function of oneris negotique.

Style and Theme:

  • What is the tone of the opening sentence?
  • What stylistic device does Cicero employ in the phrase plura … vestigia? What is the rhetorical effect?
  • What stylistic device does Cicero employ in reiterating quam multis? What is the rhetorical effect?
  • What are the thematic links between this and the previous paragraphs?
  • Explore Cicero’s portrayal of Verres’ character: what metaphors does he use to describe the workings of Verres’ mind?
article Nav
Previous
Next

Suggested Citation

Ingo Gildenhard, Cicero, Against Verres, 2.1.53–86. Cambridge: Open Book Publishers, 2011. ISBN: 978-1-90692-463-8. DCC edition, 2016. https://dcc.dickinson.edu/es/cicero-verres/62