Aenēās īnstat contrā tēlumque coruscat
ingēns arboreum, et saevō sīc pectore fātur:
'Quae nunc deinde mora est? aut quid iam, Turne, retrāctās?
Nōn cursū, saevīs certandum est comminus armīs.890
Verte omnīs tēte in faciēs et contrahe quidquid
sīve animīs sīve arte valēs; optā ardua pennīs
astra sequī clausumque cavā tē condere terrā.'
Ille caput quassāns: 'Nōn mē tua fervida terrent
dicta, ferōx; dī mē terrent et Iuppiter hostis.'895
Nec plūra effātus saxum circumspicit ingēns,
saxum antīquum ingēns, campō quod forte iacēbat,
līmes agrō positus lītem ut discerneret arvīs.
vix illum lēctī bis sex cervīce subīrent,
quālia nunc hominum prōdūcit corpora tellūs;900
ille manū raptum trepidā torquēbat in hostem
altior īnsurgēns et cursū concitus hērōs.
Sed neque currentem sē nec cognōscit euntem
tollentemve manū saxumve immāne moventem;
genua labant, gelidus concrēvit frīgore sanguis.905
Tum lapis ipse virī vacuum per ināne volūtus
nec spatium ēvāsit tōtum neque pertulit ictum.
Ac velut in somnīs, oculōs ubi languida pressit
nocte quiēs, nēquīquam avidōs extendere cursūs
velle vidēmur et in mediīs cōnātibus aegrī910
succidimus; nōn lingua valet, nōn corpore nōtae
sufficiunt vīrēs nec vōx aut verba sequuntur:
sīc Turnō, quācumque viam virtūte petīvit,
successum dea dīra negat. Tum pectore sēnsūs
vertuntur variī; Rutulōs aspectat et urbem915
cunctāturque metū lētumque īnstāre tremēscit,
nec quō sē ēripiat, nec quā vī tendat in hostem,
nec currūs ūsquam videt aurīgamve sorōrem.