Hīc mortis dūrae cāsum tuaque optima facta,
sī qua fidem tantō est operī lātūra vetustās,
nōn equidem nec tē, iuvenis memorande, silēbō—
Ille pedem referēns et inūtilis inque ligātus
cēdēbat clipeōque inimīcum hastīle trahēbat.795
prōripuit iuvenis sēsēque immiscuit armīs,
iamque adsurgentis dextrā plāgamque ferentis
Aenēae subiit mūcrōnem ipsumque morandō
sustinuit; sociī māgnō clāmōre sequuntur,
dum genitor nātī parmā prōtēctus abīret,800
tēlaque cōniciunt perturbantque ēminus hostem
missilibus. Furit Aenēās tēctusque tenet sē.
Ac velut effūsā sī quandō grandine nimbī
praecipitant, omnis campīs diffūgit arātor
omnis et agricola, et tūtā latet arce viātor805
aut amnis rīpīs aut altī fornice saxī,
dum pluit in terrīs, ut possint sōle reductō
exercēre diem: sīc obrutus undique tēlīs
Aenēās nūbem bellī, dum dētonet omnis,
sustinet et Lausum increpitat Lausōque minātur:810
'Quō moritūre ruis māiōraque vīribus audēs?
fallit tē incautum pietās tua.' Nec minus ille
exsultat dēmēns, saevae iamque altius īrae
Dardaniō surgunt ductōrī, extrēmaque Lausō
Parcae fīla legunt. validum namque exigit ēnsem815
per medium Aenēās iuvenem tōtumque recondit;
Trānsiit et parmam mūcrō, levia arma minācis,
et tunicam mollī māter quam nēverat aurō,
implēvitque sinum sanguis; tum vīta per aurās
concessit maesta ad Mānīs corpusque relīquit.820
At vērō ut vultum vīdit morientis et ōra,
ōra modīs Anchīsiadēs pallentia mīrīs,
ingemuit miserāns graviter dextramque tetendit,
et mentem patriae subiit pietātis imāgō.
'Quid tibi nunc, miserande puer, prō laudibus istīs,825
quid pius Aenēās tantā dabit indole dīgnum?
Arma, quibus laetātus, habē tua; tēque parentum
Mānibus et cinerī, sī qua est ea cūra, remittō.
Hōc tamen īnfēlīx miseram sōlābere mortem:
Aenēae māgnī dextrā cadis.' Increpat ultrō830
cunctantīs sociōs et terrā sublevat ipsum
sanguine turpantem cōmptōs dē mōre capillōs.