'Nāte deā (nam tē maiōribus īre per altum
auspiciīs manifesta fidēs; sīc fāta deum rēx375
sortītur volvitque vicēs, is vertitur ōrdō),
pauca tibi ē multīs, quō tūtior hospita lūstrēs
aequora et Ausoniō possīs cōnsīdere portū,
expediam dictīs; prohibent nam cētera Parcae
scīre Helenum fārīque vetat Sāturnia Iūnō.380
Prīncipiō Ītaliam, quam tū iam rēre propinquam
vīcīnōsque, ignāre, parās invādere portūs,
longa procul longīs via dīvidit invia terrīs.
Ante et Trīnacriā lentandus rēmus in undā
et salis Ausoniī lūstrandum nāvibus aequor385
īnfernīque lacūs Aeaeaeque īnsula Circae,
quam tūtā possīs urbem compōnere terrā.
Signa tibī dīcam, tū condita mente tenētō:
Cum tibi sollicitō sēcrētī ad flūminis undam
lītoreīs ingēns inventa sub īlicibus sūs390
trīgintā capitum fētūs ēnīxa iacēbit,
alba solō recubāns, albī circum ūbera nātī,
is locus urbis erit, requiēs ea certa labōrum.
Nec tū mēnsārum morsūs horrēsce futūrōs:
Fāta viam invenient aderitque vocātus Apollō.395
Hās autem terrās Italīque hanc lītoris ōram,
proxima quae nostrī perfunditur aequoris aestū,
effuge; cūncta malīs habitantur moenia Grāīs.
Hīc et Nāryciī posuērunt moenia Locrī,
et Sallentīnōs obsēdit mīlite campōs400
Lyctius Īdomeneus; hīc illa ducis Meliboeī
parva Philoctētae subnīxa Petēlia mūrō.
Quīn ubi trānsmissae steterint trāns aequora classēs
et positīs ārīs iam vōta in lītore solvēs,
purpureō vēlāre comās adopertus amictū,405
nē qua inter sānctōs ignīs in honōre deōrum
hostīlis faciēs occurrat et ōmina turbet.
Hunc sociī mōrem sacrōrum, hunc ipse tenētō;
hāc castī maneant in rēligiōne nepōtēs.
Ast ubi dīgressum Siculae tē admōverit ōrae410
ventus, et angustī rārēscent claustra Pelōrī,
laeva tibī tellūs et longō laeva petantur
aequora circuïtū; dextrum fuge lītus et undās.
Haec loca vī quondam et vāstā convulsa ruīnā
(tantum aevī longinqua valet mūtāre vetustās)415
dissiluisse ferunt, cum prōtinus utraque tellūs
ūna foret: vēnit mediō vī pontus et undīs
Hesperium Siculō latus abscidit, arvaque et urbēs
lītore dīductās angustō interluit aestū.
Dextrum Scylla latus, laevum implācāta Charybdis420
obsidet, atque īmō barathrī ter gurgite vāstōs
sorbet in abruptum flūctūs rūrsusque sub aurās
ērigit alternōs, et sīdera verberat undā.
At Scyllam caecīs cohibet spēlunca latebrīs
ōra exsertantem et nāvīs in saxa trahentem.425
Prīma hominis faciēs et pulchrō pectore virgō
pūbe tenus, postrēma immānī corpore pistrix
delphīnum caudās uterō commissa lupōrum.
Praestat Trīnacriī mētās lūstrāre Pachӯnī
cessantem, longōs et circumflectere cursūs,430
quam semel īnfōrmem vāstō vīdisse sub antrō
Scyllam et caeruleīs canibus resonantia saxa.
Praetereā, sī qua est Helenō prūdentia vātī,
sī qua fidēs, animum sī vērīs implet Apollō,
ūnum illud tibi, nāte deā, prōque omnibus ūnum435
praedīcam et repetēns iterumque iterumque monēbō,
Iūnōnis magnae prīmum prece nūmen adōrā,
Iūnōnī cane vōta libēns dominamque potentem
supplicibus superā dōnīs: sīc dēnique victor
Trīnacriā fīnīs Italōs mittēre relictā.440