Hīc mīrāmur hunc hominem tantum excellere cēterīs, cuius legiōnēs sīc in Asiam pervēnerint, ut nōn modo manus tantī exercitūs, sed nē vēstīgium quidem cuiquam pācātō nocuisse dīcātur? Iam vērō quem ad modum mīlitēs hībernent, cotīdiē sermōnēs ac litterae perferuntur; nōn modo ut sumptum faciat in mīlitem, nēminī vīs adfertur, sed nē cupientī quidem cuiquam permittitur. Hiemis enim, nōn avāritiae perfugium māiōrēs nostrī in sociōrum atque amīcōrum tēctīs esse voluērunt.
