Mittuntur ad Caesarem cōnfestim ab Cicerōne litterae māgnīs prōpositīs praemiīs, sī pertulissent: obsessīs omnibus viīs mīssī intercipiuntur. Noctū ex māteriā quam mūnītiōnis causā comportāverant, turrēs admodum centum XX excitantur incrēdibilī celeritāte; quae deesse operī vidēbantur perficiuntur. Hostēs posterō diē multō māiōribus coāctīs cōpiīs castra oppūgnant, fossam complent. Eādem ratiōne, quā prīdiē, ab nostrīs resistitur. Hōc idem reliquīs deinceps fit diēbus. Nūlla pars nocturnī temporis ad labōrem intermittitur; nōn aegrīs, nōn vulnerātīs facultās quiētis datur. Quaecumque ad proximī diēī oppūgnātiōnem opus sunt noctū comparantur; multae praeūstae sudēs, māgnus mūrālium pīlōrum numerus īnstituitur; turrēs contabulantur, pinnae lōrīcaeque ex crātibus attexuntur. Ipse Cicerō, cum tenuissimā valētūdine esset, nē nocturnum quidem sibi tempus ad quiētem relinquēbat, ut ūltrō mīlitum concursū āc vōcibus sibi parcere cōgerētur.