5.1. “Tandem, grandī amne trānsmissō, pervēnimus ad interiōrem sōlitūdinem, ubi, dominam līberōsque ex mōre gentis adōrāre iussī, cervīcēs flectimus. 5.2 Hīc, quasi clausus carcere, mūtātō habitū—id est nūdus—ambulāre discō; nam āeris intemperiēs praeter pudīcitiam nihil aliud vēlārī patiēbātur. 5.3 Trāduntur mihi pāscendae ovēs, et in malōrum comparātiōne, hōc fruor sōlātiō, quod dominōs meōs et cōnservōs rārius videō. 5.4 Vidēbar mihi aliquid habēre sānctī Iācōb, recordābar Moȳsī, quī et ipsī in erēmō pecorum quondam fuēre pāstōrēs. Vescēbar recentī cāseō et lacte. Ōrābam iūgiter, canēbamque psalmōs, quōs in monastēriō didiceram. 5.5 Dēlectābat mē captīvitās mea, agēbamque deī iūdiciō grātēs, quod monachum, quem in patriā fueram perditūrus, in erēmō invēneram.